Hoseok hyunguydu birisi. Liseden beri ev arkadaşı ve abisiydi Jimin'in.
2.si Seokjin hyungtu. O da yetimhaneden arkadaşıydı. Sadece hafta sonları görüşselerde birbirlerini ihmal etmezlerdi.
Ve 3. kişi. Rehbere bugün katılmıştı. Yaklaşık 2 saat önce hemde.
Gözleri onun numarasında durdu uzunca. Adını defalarca okudu belki. Hatta numarasını ezberlemişti neredeyse.
Arasa birkez, bir şey olurmuydu? Aradı çok düşünmeden. Düşündükçe vazgeçecekti çünkü.
"Alo. Jimin hyung sen misin?"
"Hyung mu? Ben senin nereden hyungun oluyorum."
Gülmüştü telefonda arsızca ,birazda çekiciydi sanki.
"Ben 18 yaşındayım."
Ona yaşını sormamanın verdiği pişmanlığı yaşarken
"Bana hyung deme. Bana hyung demeni istemiyorum.Bu rahatsız edici."
"1 yaş bile olsa büyüksün hyung.Nasıl demeyeyim?"
"Deme işte rahatsız oluyorum."
"Tamam o zaman Jimin. Nerde buluşuyoruz?
"Hemen mi?"
"Evet hemen. Seni görmek istiyorum."
Jimin konuşamıyordu artık. Dedikleri kafasında dönüp dolaşırken avuç içleri terlemişti.
"Jimin? Orda mısın?"
"Jungkook iyi değilim sanırım. Kapatmalıyım."
Yüzüne kapatmıştı. İstemediği tepkiler veriyordu çünkü.
Nefesini durup duruken tutmak, söyleyeceklerini beklerken kalp ritminin değişmesi, avuç içlerinin terlemesi,yada söylediklerine cevap verememesi.
"Bunlarda neydi böyle."
Ama hayatında başına daha ilk kez geldiği için anlamamıştı yine. Hastalanacağını zannediyordu bu seferde.
YOU ARE READING
Blueberry Candy ||JİKOOK
Fanfiction[Tamamlandı] "Sen peki,neden seviyorsun bu mavi şekerleri?" Birbirlerine baktılar bir süre. Jimin bir şeker daha alırken eline ; "Şu gördüğün yumuşak şekerleme varya, bu hayattaki en sevdiğim şey. Canı olmasa bile bunun yapılabilmesi için öldürülen...
