Annesi ağlıyordu. Eşini tutmaya çalışıyordu. Çok sinirlenmişti çünkü.
Elindeki telefonu duvara fırlatınca abisinin gülümseyen yüzü asıldı. Ayağı kalkan babası Jungkook'a doğru yumruklarını sıkarak yürüdü.
"Ondan ayrılıyorsun!"
"Bunu ona yapamam."
Jungkook'u kolundan tutup dışarı çıkardı. Dış kapılarının yanında binaya ait ve her katta olan yangın merdivenleri vardı.
Pis, eski eşya, fare ve hamam böceği dolu karanlık bir yerdi.
Kapıyı açtı ve oğlunu içeri itip kapıyı kapattı.
Kapı içeriden açılamıyordu.Ayrıca eşyalardan dolayıda aşağı ve yukarı çıkış yeri kapalıydı.
'Sadece bir kaç saat ve sonra burdan kurtulacağım.' Jungkook karanlıkta dokunarak bulduğu bir kanepenin üzerine oturdu.
İçerisi hafasızdı. Yerler betondu.
"Oğlumu çıkar o havasız yerden. Orası karanlık."
"Umrumda bile değil i*ne olmadan önce düşünecekti."
"Yapmış bir hata insan gibi konuşup halletsen ne olur. O artık küçük değil odalara kilitlenecek yaşı çoktan geçti."
"Yanına gidip saat başı soracağım pişman mı diye. Pişmanım der ayrılırsa sorun kalmaz."
Jungkook'un babası gece yarısına kadar belkide 8-9 kere gitmişti yanına. Kapıdan bağırıp pişman olup olmadığını sordu her seferinde.
Jungkook bir öncekilere kıyasla daha da çok sesini yükselterek "Değilim,olmayacağım da."diyordu.
~Yüreğine aşık olunası adam.~
YOU ARE READING
Blueberry Candy ||JİKOOK
Fanfiction[Tamamlandı] "Sen peki,neden seviyorsun bu mavi şekerleri?" Birbirlerine baktılar bir süre. Jimin bir şeker daha alırken eline ; "Şu gördüğün yumuşak şekerleme varya, bu hayattaki en sevdiğim şey. Canı olmasa bile bunun yapılabilmesi için öldürülen...
