~Ne mutlulukla getirmişti o şekerleri sevdiğine~
Şekerleride bırakmıştı o evde kırılan hevesiyle, kalbiyle.
"Nasıl anlamazsın aptal? Nasıl?"
Kendisini suçlaması yanıldığını düşünmesindendi.
"Gözleri öyle güzel bakıyordu ki benimkilere sevdi zannettim. Öyle güzel öptüm ki karşı bile gelmedi. Madem sevgilin var neden söylemiyorsun?"
Numarasını sildi önce.
"Yapacak işlerimiz var derken bir şey bile söylese gitmezdim ama söylemedi işte."
~Sevmeyi bıraksan bile yüzünü unutamassın Kookliet. Zaman ilacın olmalı.~
"Bizim bugün bir işimiz yok Yoongi hyung neden Jungkook'u gönderdin?"
"İşimiz var diyince yanlış anlasın diye."
Jimin giderken yabanmersini kokulusuna ulaşamadığı için pişman oluyordu.
"Yoongi benden hoşlanıyormuş gibi yapma."
"Ya öyleyse."
Jimine yaklaştı ve bileklerinden tutup baskı uyguladı.
"İş işten geçtikten sonra bunun bir önemi yok ne yazık ki. Kırdığın kalbi yabanmersini kokulum düzelticek."
"Kokusunu nerden biliyorsun?!Yoksa.."
"Evet yattık. Elleri bir ara tiksinerek dokunduğu saçları okşayarak kokladı."
"Ondan hoşlanmıyorsun Jimin."
"Sen nerden bilebilirsinki?"
VOCÊ ESTÁ LENDO
Blueberry Candy ||JİKOOK
Fanfic[Tamamlandı] "Sen peki,neden seviyorsun bu mavi şekerleri?" Birbirlerine baktılar bir süre. Jimin bir şeker daha alırken eline ; "Şu gördüğün yumuşak şekerleme varya, bu hayattaki en sevdiğim şey. Canı olmasa bile bunun yapılabilmesi için öldürülen...
