Katil Avcısı (BİTTİ)

Final

Etrafta öyle bir sessizlik vardı ki önümde duran insanların kalp atışlarını neredeyse duyabilirdim. Katil Avcısı kılını kıpırdatmadan duruyordu, "Bilek Kesen." katili olarak tanınan Joe Martin korku ve şaşkınlık karışımı bir ifadeyle bana bakıyordu. Herhalde aramızdaki tartışmadan faydalanmaya çalışıyordu.

Sonra Katil Avcısı kollarını ileriye uzattı ve iki elini birbirine çarpıttı. Alkış sesleri deponun duvarlarında yükseliyordu. Alkışlamayı bırakınca elini maskesini götürdü ve tek hamlede ondan kurtuldu. Karşıma çıkan yüz her zaman gördüğüm Mark Amca'nın yüzüydü.

"Açıkçası bu duruma oldukça çok şaşırttım. Benim Katil Avcısı olduğumu nasıl bildin?"

Sesini değiştirmeye gerek duymuyordu artık. Çünkü onun kim olduğunu öğrenmiştim. İkinci babam olarak gördüğüm adam en başından beri katillere korku saran o adammış.

"O gün babamın ölümüyle ilgili sana hesap sormaya geldiğimde aniden ofise girdim. Sende telaşla bir takım belgeleri masandaki çekmecene koydun. O zaman hiç önemsemedim, ama gerisin geri işime döndüğüm zaman kafamda o manzara takılı verdi. İçimden dedim ki belki de Mark Amca benden bir şeyler saklıyordu. Akşam üstü erkenden eve gittiğin zaman sakince sekreterinin gitmesini bekledim. Gittiği zaman gizlice ofisine gittim ve çekmecedeki o dosyayı bulup açtım. İsmi Katherina İvanoviç isimli bir kadına aitti. O zaman önemsemedim, bu ismi bir yerlerde duyduğumu hatırlıyordum. Hadi birkaç erkek cesedin üstünde DNA'sı bulunmuştu da yeterli delil yüzünden hapse atamamışlardı bu kadını. Haber bültenleri bu haberle çalkalanıyordu. Ertesi gün departmana geldiğimde departman Katherina İvanoviç'in ölümünden söz ediyordu. Korku içinde haberi okuduğumda Katil Avcısı'nın yeni cinayeti olduğunu söylüyordu."

Derin bir iç çektim. Mark Amca'nın Katil Avcısı olduğunu öğrenmem beni oldukça sarsmıştı. O günü çok net hatırlıyordum. Departman da yürüyen bir hayalet gibi gezmiştim.

"Önce oldukça şaşırdım, sonra senin Katil Avcısı olman gözümde imkansız geldi. Sonuçta o belgeyi sırf sana imzalamak için getirmiş olabilirlerdi. Ama içimi yiyip bitiren bir mesele vardı. Niye aniden odaya girdiğimde o belgeyi saklamak gereği duymuştun. Bende yapılacak tek şeyi yaptım. En son gönderdiğin mektupta Bill Downing'in ölümünde söylediğin adresteki markete gittim ve Bill'in öldüğü gecenin kamera kayıtlarını istedim. Marketçi ilk başta bana yanaşmadı, ama bir dosya için oldukça gerekli olduğunu söyleyince bilgisayarından bir buçuk yıl önceki kaydı izletti. Uzun bir sürenin ardından Bill Downing'in girişini gördüm ve iki dakika sonra kapıdan sen girdin. Dediğin gibi içecek reyonunda karşılaştınız, o çıktıktan sonra sende çıktın. İşte o anda senin Katil Avcısı olduğunu anladım."

O gün öyle bir afallamıştım ki evime dönerken arabamı nereye park ettiğimi bir türlü bulamamıştım. Bulduğumda ise midemdeki çalkalanmalar yüzünde arabaya daha binemeden yolun ortasına kusmuştum. Kendimi hasta gibi hissetmiştim. Eve varıp yatağıma yattığımda gece boyunca aralıklı uyumuş ve sürekli Mark Amca ile ilgili kabuslar görmüştüm.

Hayatım boyunca örnek aldığım tek insan Mark Amca'ydı. Bana bir amaç veren ve dedektiflik hayatına iten bir faktördü. Şimdi ise onun Los Angeles'ta en çok aranan katil olduğunu öğreniyordum. Dünyam başına yıkılmıştı.

O en başından beri benle oyun oynamıştı. Aptalca mektuplar, saçma sapan yalanlar ve salağa yatmalar. O benim yaşadığım her şeyi biliyordu. Köstebek olduğum zaman kendimi kanıtlamak için Amaury Lafflame'i yakalamaya çalıştığımı biliyordu, ya da ondan Mike'ın katili Nicholas'ı öldürmesini istediğimde ne acılar çektiğimin farkındaydı. Yine de benimle oyun oynamış ve Katil Avcısı kimliğinden bir an olsun ödün vermemişti.