Babysitting the Campus King

Chapter 4

“Dude, hindi ka ba naawa kay Fajra? Ikaw ang may kasalanan bakit siya napsok sa initiation kanina” usal ni Ezekiel or Izzy.

“He’s right pare, kung nakita mo lang kung pano niya tiisin yung sakit kanina. Shouldn’t have do that. Dapat ibang way ka nalang gumanti. But you chose to change her ranking because you know mas malaki ang damage nito sa kanya” dagdag pa ni Axcel.

“What?are you on her side now? She deserves it anyway” sabay lagok ng alak na nasa baso.

“Grabe ka, in case you forget, she’s still a girl. Dahan dahanin mo lang” si Izzy

“Oo nga, dahan dahanin mo, sa una lang masakit yan pero sa dulo sasarap nadin” sabat ni Axcel

“Gago puro kamanyakan yang nasa utak mo” bira ko sa kanya.

“Reminder lang dude, baka ikaw ang mahulog sa sarili mong patibong” si Axcel

“Impossible, besides she’s not my type” nagsalin ulit ako ng alak sa baso

“Kay Chloe ka lang naman mabait. Iba ang tama mo sa babaeng yon pare, kulang nalang sambahin mo” naiiling na sambit ni Izzy

“Of course, she’s my everything” proud kong sabi.

“Teka nasaan si Eros?” Tanong ko sa kanila. Kanina lang kasama namin iyon pero sabi niya may dadaanan lang.

“He’s with your victim” napatingin ako kay Izzy at napakunot ang noo.

Pagkauwi ko sa mansyon narinig ko ang pinag-uusapan ng mga katulong. Anong meron? At mukhang nag aalala ang kanilang mga mukha.

“Nay Feli ano pong nangyari bat nag aalala ang mga mukha nila?

“Si Fajra kasi nahimatay, puro pasa pa ang katawan. Hindi nga namin alam kung anong nangyari sa batang iyon. Mukha naman mabait at hindi nakikipag-away. Ang sabi ni Ramil nakuha daw yon sa PE class arnis daw. Na check na naman siya ni Dr. Flores. Nagpapahinga na siya sa kwarto niya”

Bigla siyang nakaramdam ng guilt. Sa sobrang galit niya kay Fajra ay di na niya naisip kung gaano ka grabe ang aabutin nito. Did I have gone too far? Pumunta ako sa kwarto niya at dahan dahan pinihit ang door knob. Sumilip muna ako at ng nakita kong natutulog siya ay tumuloy na ako. Mahimbing siya natutulog. Halata sa maputi niyang mukha ang mga pasa. Pati sa braso at binti. Hindi niya ineexpect na magiging ganito. Dahan dahan siyang lumapit sa dalaga at tinitigan. Malungkot ang mga mukha nito. Bigla nalang ito gumalaw ng parang nananaginip.

“Tay” nagulat ako, hindi ko alam ang gagawin. Malungkot ang boses niya.

“Tay, tulungan mo ako” na guilty na naman siya. Kung hindi dahil sa kanya wala sana sa sitwasyon na ito ang dalaga.

“Tay, wag mo kami iiwan, Tay miss na miss na kita” may butil ng luha ang kumwala sa mata ni Fajra.

Tuluyan siyang lumapit sa dalawa at hinimas ang buhok, pinapakalma niya ito.

“Shhh, it’s okay you’re alright. I’m here, I’m here” kinuha niya ang kamay ng dalawa at hinawakan.

Nang makatulog na ulit si Fajra ay lumabas na siya sa kwarto nito. Nakaramdam siya ng awa para sa babae. Parang ang hirap ng pinagdadaanan niya base sa paraan ng pagsasalita niya. Nasaan ang kanyang Ama?At bakit ganon ang sinasabi ni Fajra?Iniwan ba sila nito?.

Kinaumagahan ay nagising si Fajra na sobrang sakit ang katawan. Hirap siyang maglakad pero dahil sa gamot ay nabawasan naman ang sakit. Hindi niya alam kung ano ang nangyari kahapon ng mawalan siya ng malay.
Tumuloy siya sa kusina at nadatnan si Nay Feli at Frost. Umagang umaga naiirita na naman ako tuwing makikita ko ang mukha ng gunggong na ito.