ဖော်ကွာဝေးသည့် ချစ်သူ /ေဖာ္ကြာေဝးသည့္ ခ်စ္သူ

Chapter (7-3) _ အထင္လြဲမွားျခင္းနွင့္ ေဟာ္ယြမ္တုန္း ထြက္ခြာသြားျခင္း (Z+U)

Chapter (7-3) _ အထင္လြဲမွားျခင္းနွင့္ ေဟာ္ယြမ္တုန္း ထြက္ခြာသြားျခင္း (Z+U)

အိမ္ျပန္ၿပီးေနာက္ အဘိုးေဟာ္ကို ေသခ်ာ အခန္းထဲ ပို႕ေပးျပီးေနာက္ ဝမ္ယာက ေဟာ္ယြမ္တုန္း ၏မ်က္ႏွာကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္ခဲ့မိသည္။

ညေရာက္ေတာ့ သူတို႕ နွစ္ေယာက္က ေျခလက္ေဆးေၾကာျပီး  အိပ္ရာထဲ ဝင္အိပ္ခဲ့သည္။  ေဟာ္ယြမ္တုန္း  က ဝမ္ယာ သူ႕ကို ခိုးႀကည့္ေနသည္ကို သတိထားမိေတာ့ ေမးလိုက္သည္။

 " မင္းဘယ္လိုထင္လဲ။ ကိုယ္ဒီေန႕ ပိုေခ်ာေနတယ္ ထင္လား "

ဝမ္ယာက ျဖည္းညွင္းစြာ တုန္႕ဆုိင္းစြာေျပာလိုက္သည္။

  "အကိုႀကီးခ်ဴး ဒီမွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိျပီးသားလို႕ ထင္တယ္  "

 ေဟာ္ယြမ္တုန္း၏အၿပဳံးကတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"မင္းဘာေျပာခ်င္တာလဲ"

ဝမ္ယာ အံ့အားသင့္သြားမိသည္။ သူဘာေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းေျပာခ်င္ေန တာလဲ မသိေတာ့ေပ။  ေဟာ္ယြမ္တုန္း မေပ်ာ္တာကို ျမင္လို႕ျဖစ္နုိင္တယ္။

  ေဟာ္ယြမ္တုန္းကို ဝမ္ယာ ဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္ရမွန္းမသိေပ။

... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္, သူ႕အစ္ကိုႀကီးဆီမွာ  ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့သူ ရွိေနတာ အမွန္တရားပဲေလ။  

သူ ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနမိသည္။

 ေဟာ္ယြမ္တုန္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေျပာခဲ့သည္။

 "ခ်ဴးဝမ္ခ်ံုးက ငါ့ေလာက္ မေကာင္းပါဘူး"

ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ အကိုႀကီးကို ခ်စ္ေနတာေလ။ ကြ်န္ေတာ့္ အကိုႀကီးရဲ႕ခ်စ္သူေရာက္လာတာ ခင္ဗ်ား စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာပဲ မဟုတ္လာ။

ဝမ္ယာက အသံတိတ္ကာ ျငိ္မ္သက္ေနဆဲျဖစ္သည္။

 ေဟာ္ယြမ္တုန္းက ဝမ္ယာကို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့အိပ္ရာထဲပစ္ခ်လိုက္ျပီး ဝမ္ယာ၏ ညအိပ္  အက်ႌေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ၿပီး ဝမ္ယာ၏ ပခုံးျဖဴျဖဴကို ကိုက္ကာ ေျပာလိုက္တယ္

-"မဆိုင္တဲ့အရာေတြကိုမေျပာနဲ႔၊ ဖားကေလး... မင္းကို ငါ မစားရတာ ႀကာေနျပီ။"

ဒီတစ္ခါေတာ့ သူက အဘိုးေဟာ္ကို ဂ႐ုစိုက္ေနရတဲ့အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ခ်စ္တင္းေႏွာဖို႕ အခ်ိန္မရခဲ့ၾကေပ။

သူ႔လည္ပင္းမွာေႏြးေနတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခု ကို ရုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရျပီး  လည္ပင္းမွာ စိုစြတ္ ပူေႏြးတဲ့အနမ္းတစ္ပြင့္က်လာခဲ့သည္။ ေဟာ္ယြမ္တုန္းက ဝမ္ယာ၏လည္ပင္းမ်ားကို နမ္းစုပ္ရင္း ညွပ္ရိုးမ်ားကို သြားနွင့္ တတိတိ ကိုက္ေနခဲ့သည္။ ျပီးေနာက္ ေအာက္ကို ဆင္းကာ ရင္ဘတ္က အနီရဲရဲ အသီးနွစ္ခုမွာ ရပ္ကာ နူတ္ခမ္းနွင့္စုပ္ကာ လွ်ာနွင့္ ထိုးကလိလိုက္ေတာ့ ဝမ္ယာက မတုန္လႈပ္ပဲ မေနနို္င္ေတာ့ေပ။

ဝမ္ယာက သူ႔ကိုယ္သူၿငိမ္သက္ရန္ အနည္းထိန္းကာ ညည္းသံမထြက္ေစဖို႕ သူ၏ေအာက္နူတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားလိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက  ေဟာ္ယြမ္တုန္းကို သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ တြန္းထုတ္ၿပီး တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။

" ကြာရွင္းၾကပါစို႔"

 ေဟာ္ယြမ္တုန္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထရပ္လိုက္သည္။

ဝမ္ယာက အျမန္လူးလဲထကာ သူ႕အဝတ္ကို ျပန္ဝတ္လိုက္ျပီး  ေဟာ္ယြမ္တုန္းကို မႀကည့္ပဲ ေခါင္းငံု႕ထားလို္က္သည္။

" အရင္က ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဘိုး အႀကီးအက်ယ္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို ကြ်န္ေတာ့္ကို လက္ထပ္ခ်င္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။  အခုေတာ့ အဘိုးက ခြဲစိတ္ကုသခံလိုက္ျပီး ျပန္ေနေကာင္းလာျပီဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္..ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘာမွ ဆက္လုပ္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ကြာရွင္းႀကပါစုိ႕....  "

သူ႔အသံတိတ္က်သြားၿပီးေနာက္ အခန္းတစ္ခုလံုးက တိတ္ဆိတ္ သြားသည္။ ေဟာ္ယြမ္တုန္းသည္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ စကားေျပာျခင္း မရွိေသာေႀကာင့္ အခန္းထဲ သူ႕  အသက္ရႉသံေတာင္ၾကားေနရသည္။

ဝမ္ယာသည္တျဖည္းျဖည္းစိတ္မသက္သာျဖစ္လာၿပီး ေဟာ္ယြမ္တုန္း၏ မ်က္နွာကို မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ။

" မင္းရဲ႕အစ္ကိုႀကီးမွာ ခ်ဴးဝမ္ခ်ံုး ရွိတယ္။ မင္းရဲ႕နွလံုးသားထဲမ်ာ ဘယ္သူရွိသလဲ  "

 ႐ုတ္တရက္ စူးရွေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုက သူ႕ေခါင္းထက္မွေပၚလာခဲ့သည္။

ဝမ္ယာက သူ႔ပါးစပ္ကိုဖြင့္လိုက္ျပီး ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိေတာ့ေပ။  ဘာေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရွိေနရမွာလဲ။

"  မင္းရဲ႕စိတ္ႏွလုံးထဲမွာတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနလို႕ မင္းငါ့ကိုလက္မထပ္ခ်င္တာေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား"

ေဟာ္ယြမ္တုန္း၏ ေအးစက္စက္ေလသံက  ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။

"ဒါေပမယ့္ မင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အရမ္းအရသာရွိၿပီးႏူး ညံ့တယ္၊ အထူးသျဖင့္ အိပ္ရာေပၚမွာ ငါ့ အလိုကို အားလံုး နာခံတယ္။ "

ဝမ္ယာကမ်က္လႊာခ်လိုက္ေပမယ့္ လက္သီးကို တင္းေနေအာင္ဆုပ္ထား လိုက္မိသည္။

ေဟာ္ယြမ္တုန္းက ႐ုတ္တရက္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဆြဲေမွာက္လိုက္ျပီး  သတိမေပးဘဲ သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဝမ္ယာ၏ အေနာက္ဘက္ အေပါက္ထဲကို ထိုးထည့္လိုက္သည္။

ဝမ္ယာ အရမ္းကို တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ ေခ်ာဆီမပါသျဖင့္ သူ႕ အေနာက္ေပါက္ ေျခာက္ေသြ႕ေနျပီး ရုတ္တရက္ ထိုးဝင္လာေသာ လက္က နူးညံ့ေသာ အေပါက္ကို အတင္းတိုးေဝွ႕ထုိးေဖာက္ေနသျဖင့္ ဝမ္ယာက နာက်င္ျပီး တင္ပါးကို က်ံဳ႕ကာ ပိတ္ကာထားလိုက္မိသည္။

ေဟာ္ယြမ္တုန္းက သူ႕လက္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး စကားတစ္ခြန္းမွ် မေျပာဘဲ ထလိုက္သည္။

ဝမ္ယာသည္ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းကို အသာကိုက္ကာ ထလိုက္ျပီး   ႐ုတ္တရက္ သူ႔လက္ကိုဆြဲထုတ္ၿပီး ေဟာ္ယြမ္တုန္း၏ ညဝတ္ ေဘာင္းဘီ ကို ေျဖလိုက္ ကာ ျပဳစုေပးရန္ လုပ္လိုက္သည္။

ေဟာ္ယြမ္တုန္း က သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ဝမ္ယာ ေခါင္းေမာ့ကာ အသာေမးလိုက္သည္။

"မင္း ... မင္းမလိုခ်င္ဘူးလား"  

ေဟာ္ယြမ္တုန္းက သူ႔ကိုေငးၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားက ။ ေအးခဲေနေသာေဆာင္းရာသီ ညမ်ားတြင္ ရွိသည့္ ေရခဲမ်ားကဲ့သို႔ တဖက္သားကို ထိုးေဖာက္မတတ္ စူးရွလြန္းလွသည္။

မ်ားေသာအားျဖင့္ၿပဳံးေနတတ္သူ၊ သူ  ေဒါသထြက္ရင္ေတာင္ ရယ္ ေနတတ္သူက ဘယ္လိုေႀကာင့္ ခုလို ေႀကာက္စရာ အမူယာ မ်ိဳးရွိနိုင္ ရတာလဲ။

 ဝမ္ယာ ကာ ေႀကာင္အေနဆဲမွာ ေဟာ္ယြမ္တုန္းက ထကာ အခန္း အျပင္ဘက္ ကို ထြက္သြားေတာ့သည္။

 .... သူ စိတ္ဆိုးသြားတာလား

ဝမ္ယာ၏မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈ အနည္းငယ္တို႕ျဖင့္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနသည္။ သူက ခုနက ေျပာခဲ့သည့္ အေႀကာင္းရာကို ျပန္စဥ္းစားေနေပမယ့္ ေဟာ္ယြမ္တုန္း ေဒါသထြက္သြားရေစသည့္ အေႀကာင္းရင္းကို လံုးဝမသိခဲ့ေပ။
 
သူထင္တာက သူ႔အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ ခ်စ္တဲ့သူ ျပန္ေရာက္လာလို႔လား။

သူထြက္သြားဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား ... ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေဟာ္ယြမ္တုန္းက  သူ႔ကိုမႀကိဳက္ဘူးေလ။ သူ ဒီမွာဆက္ေနလည္း အလကားပဲ မဟုတ္လား။  

ဝမ္ယာသည္အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္အထိ သူ၏မ်က္စိကိုဖြင့္ကာ ေစာင့္ေနေသာ္လည္း ေဟာ္ယြမ္တုန္းက လံုးဝ ျပန္မလာခဲ့ေပ။  

သူက အျပင္ကိုထြက္လာျပီး ေဟာ္ယြမ္တုန္း နွင့္ ေဆြးေႏြးဖုိ႕ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သူ ေဟာ္ယြမ္တုန္း  နဲ႔ထပ္ျပီး စကားေျပာခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္ေတာ္ထိန္းက ေရာက္လာျပီး သခင္ေလးေဟာ္က မစ္ရွင္တစ္ခုကို လက္ခံလိုက္ေသာေႀကာင့္ ေနာက္  တစ္ႏွစ္ခြဲအထိ အိမ္ကို မျပန္လာနိုင္ဘူးဟု သူ႕ကို ေျပာခဲ့သည္။

====================

Chapter (7-3) _ အထင်လွဲမှားခြင်းနှင့် ဟော်ယွမ်တုန်း ထွက်ခွာသွားခြင်း (Z+U)

အိမ်ပြန်ပြီးနောက် အဘိုးဟော်ကို သေချာ အခန်းထဲ ပို့ပေးပြီးနောက် ဝမ်ယာက ဟော်ယွမ်တုန်း ၏မျက်နှာကိုအကြိမ်ကြိမ်ကြည့်ခဲ့မိသည်။

ညရောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က ခြေလက်ဆေးကြောပြီး  အိပ်ရာထဲ ဝင်အိပ်ခဲ့သည်။  ဟော်ယွမ်တုန်း  က ဝမ်ယာ သူ့ကို ခိုးကြည့်နေသည်ကို သတိထားမိတော့ မေးလိုက်သည်။

 " မင်းဘယ်လိုထင်လဲ။ ကိုယ်ဒီနေ့ ပိုချောနေတယ် ထင်လား "

ဝမ်ယာက ဖြည်းညှင်းစွာ တုန့်ဆိုင်းစွာပြောလိုက်သည်။

  "အကိုကြီးချူး ဒီမှာ ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားသိပြီးသားလို့ ထင်တယ်  "

 ဟော်ယွမ်တုန်း၏အပြုံးကတဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားပြီး မေးလိုက်သည်။

"မင်းဘာပြောချင်တာလဲ"

ဝမ်ယာ အံ့အားသင့်သွားမိသည်။ သူဘာကြောင့် ဒီအကြောင်းပြောချင်နေ တာလဲ မသိတော့ပေ။  ဟော်ယွမ်တုန်း မပျော်တာကို မြင်လို့ဖြစ်နိုင်တယ်။

  ဟော်ယွမ်တုန်းကို ဝမ်ယာ ဘယ်လိုနှစ်သိမ့်ရမှန်းမသိပေ။

... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်, သူ့အစ်ကိုကြီးဆီမှာ  ချစ်မြတ်နိုးရတဲ့သူ ရှိနေတာ အမှန်တရားပဲလေ။  

သူ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေမိသည်။

 ဟော်ယွမ်တုန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောခဲ့သည်။

 "ချူးဝမ်ချုံးက ငါ့လောက် မကောင်းပါဘူး"

ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားက ကျွန်တော့် အကိုကြီးကို ချစ်နေတာလေ။ ကျွန်တော့် အကိုကြီးရဲ့ချစ်သူရောက်လာတာ ခင်ဗျား စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမှာပဲ မဟုတ်လာ။

ဝမ်ယာက အသံတိတ်ကာ ငြိမ်သက်နေဆဲဖြစ်သည်။

 ဟော်ယွမ်တုန်းက ဝမ်ယာကို ပျော့ပျောင်းတဲ့အိပ်ရာထဲပစ်ချလိုက်ပြီး ဝမ်ယာ၏ ညအိပ်  အင်္ကျီဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ဝမ်ယာ၏ ပခုံးဖြူဖြူကို ကိုက်ကာ ပြောလိုက်တယ်

-"မဆိုင်တဲ့အရာတွေကိုမပြောနဲ့၊ ဖားကလေး... မင်းကို ငါ မစားရတာ ကြာနေပြီ။"

ဒီတစ်ခါတော့ သူက အဘိုးဟော်ကို ဂရုစိုက်နေရတဲ့အတွက် သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အချိန်အကြာကြီး ချစ်တင်းနှောဖို့ အချိန်မရခဲ့ကြပေ။

သူ့လည်ပင်းမှာနွေးနေတဲ့ ခံစားမှုတစ်ခု ကို ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရပြီး  လည်ပင်းမှာ စိုစွတ် ပူနွေးတဲ့အနမ်းတစ်ပွင့်ကျလာခဲ့သည်။ ဟော်ယွမ်တုန်းက ဝမ်ယာ၏လည်ပင်းများကို နမ်းစုပ်ရင်း ညှပ်ရိုးများကို သွားနှင့် တတိတိ ကိုက်နေခဲ့သည်။ ပြီးနောက် အောက်ကို ဆင်းကာ ရင်ဘတ်က အနီရဲရဲ အသီးနှစ်ခုမှာ ရပ်ကာ နူတ်ခမ်းနှင့်စုပ်ကာ လျှာနှင့် ထိုးကလိလိုက်တော့ ဝမ်ယာက မတုန်လှုပ်ပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။

ဝမ်ယာက သူ့ကိုယ်သူငြိမ်သက်ရန် အနည်းထိန်းကာ ညည်းသံမထွက်စေဖို့ သူ၏အောက်နူတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက် သူက  ဟော်ယွမ်တုန်းကို သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ တွန်းထုတ်ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။

" ကွာရှင်းကြပါစို့"

 ဟော်ယွမ်တုန်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း ထရပ်လိုက်သည်။

ဝမ်ယာက အမြန်လူးလဲထကာ သူ့အဝတ်ကို ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး  ဟော်ယွမ်တုန်းကို မကြည့်ပဲ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။

" အရင်က ခင်ဗျားရဲ့ အဘိုး အကြီးအကျယ်နေမကောင်းဖြစ်နေလို ကျွန်တော့်ကို လက်ထပ်ချင်နေခဲ့တာ မဟုတ်လား။  အခုတော့ အဘိုးက ခွဲစိတ်ကုသခံလိုက်ပြီး ပြန်နေကောင်းလာပြီဆိုတော့ ကျွန်တော်..ကျွန်တော်တို့ ဘာမှ ဆက်လုပ်စရာမရှိတော့ဘူး။ ဒါကြောင့် ကွာရှင်းကြပါစို့....  "

သူ့အသံတိတ်ကျသွားပြီးနောက် အခန်းတစ်ခုလုံးက တိတ်ဆိတ် သွားသည်။ ဟော်ယွမ်တုန်းသည်အချိန်ကြာမြင့်စွာ စကားပြောခြင်း မရှိသောကြောင့် အခန်းထဲ သူ့  အသက်ရှူသံတောင်ကြားနေရသည်။

ဝမ်ယာသည်တဖြည်းဖြည်းစိတ်မသက်သာဖြစ်လာပြီး ဟော်ယွမ်တုန်း၏ မျက်နှာကို မကြည့်ရဲတော့ပေ။

" မင်းရဲ့အစ်ကိုကြီးမှာ ချူးဝမ်ချုံး ရှိတယ်။ မင်းရဲ့နှလုံးသားထဲမျာ ဘယ်သူရှိသလဲ  "

 ရုတ်တရက် စူးရှသော မေးခွန်းတစ်ခုက သူ့ခေါင်းထက်မှပေါ်လာခဲ့သည်။

ဝမ်ယာက သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိတော့ပေ။  ဘာကြောင့် သူ့စိတ်နှလုံးထဲမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေရမှာလဲ။

"  မင်းရဲ့စိတ်နှလုံးထဲမှာတစ်ယောက်ယောက်ရှိနေလို့ မင်းငါ့ကိုလက်မထပ်ချင်တာပေါ့၊ မဟုတ်ဘူးလား"

ဟော်ယွမ်တုန်း၏ အေးစက်စက်လေသံက  ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားသည်။

"ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းအရသာရှိပြီးနူး ညံ့တယ်၊ အထူးသဖြင့် အိပ်ရာပေါ်မှာ ငါ့ အလိုကို အားလုံး နာခံတယ်။ "

ဝမ်ယာကမျက်လွှာချလိုက်ပေမယ့် လက်သီးကို တင်းနေအောင်ဆုပ်ထား လိုက်မိသည်။

ဟော်ယွမ်တုန်းက ရုတ်တရက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲမှောက်လိုက်ပြီး  သတိမပေးဘဲ သူ၏လက်ချောင်းများဖြင့် ဝမ်ယာ၏ အနောက်ဘက် အပေါက်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။

ဝမ်ယာ အရမ်းကို တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ ချောဆီမပါသဖြင့် သူ့ အနောက်ပေါက် ခြောက်သွေ့နေပြီး ရုတ်တရက် ထိုးဝင်လာသော လက်က နူးညံ့သော အပေါက်ကို အတင်းတိုးဝှေ့ထိုးဖောက်နေသဖြင့် ဝမ်ယာက နာကျင်ပြီး တင်ပါးကို ကျုံ့ကာ ပိတ်ကာထားလိုက်မိသည်။

ဟော်ယွမ်တုန်းက သူ့လက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောဘဲ ထလိုက်သည်။

ဝမ်ယာသည် သူ၏နှုတ်ခမ်းကို အသာကိုက်ကာ ထလိုက်ပြီး   ရုတ်တရက် သူ့လက်ကိုဆွဲထုတ်ပြီး ဟော်ယွမ်တုန်း၏ ညဝတ် ဘောင်းဘီ ကို ဖြေလိုက် ကာ ပြုစုပေးရန် လုပ်လိုက်သည်။

ဟော်ယွမ်တုန်း က သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် ဝမ်ယာ ခေါင်းမော့ကာ အသာမေးလိုက်သည်။

"မင်း ... မင်းမလိုချင်ဘူးလား"  

ဟော်ယွမ်တုန်းက သူ့ကိုငေးကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းများက ။ အေးခဲနေသောဆောင်းရာသီ ညများတွင် ရှိသည့် ရေခဲများကဲ့သို့ တဖက်သားကို ထိုးဖောက်မတတ် စူးရှလွန်းလှသည်။

များသောအားဖြင့်ပြုံးနေတတ်သူ၊ သူ  ဒေါသထွက်ရင်တောင် ရယ် နေတတ်သူက ဘယ်လိုကြောင့် ခုလို ကြောက်စရာ အမူယာ မျိုးရှိနိုင် ရတာလဲ။

 ဝမ်ယာ ကာ ကြောင်အနေဆဲမှာ ဟော်ယွမ်တုန်းက ထကာ အခန်း အပြင်ဘက် ကို ထွက်သွားတော့သည်။

 .... သူ စိတ်ဆိုးသွားတာလား

ဝမ်ယာ၏မျက်လုံးများထဲတွင် စိတ်ရှုပ်ထွေးမှု အနည်းငယ်တို့ဖြင့် ရောင်ပြန်ဟပ်နေသည်။ သူက ခုနက ပြောခဲ့သည့် အကြောင်းရာကို ပြန်စဉ်းစားနေပေမယ့် ဟော်ယွမ်တုန်း ဒေါသထွက်သွားရစေသည့် အကြောင်းရင်းကို လုံးဝမသိခဲ့ပေ။
 
သူထင်တာက သူ့အစ်ကိုကြီးရဲ့ ချစ်တဲ့သူ ပြန်ရောက်လာလို့လား။

သူထွက်သွားဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူးလား ... ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဟော်ယွမ်တုန်းက  သူ့ကိုမကြိုက်ဘူးလေ။ သူ ဒီမှာဆက်နေလည်း အလကားပဲ မဟုတ်လား။  

ဝမ်ယာသည်အရုဏ်တက်ချိန်အထိ သူ၏မျက်စိကိုဖွင့်ကာ စောင့်နေသော်လည်း ဟော်ယွမ်တုန်းက လုံးဝ ပြန်မလာခဲ့ပေ။  

သူက အပြင်ကိုထွက်လာပြီး ဟော်ယွမ်တုန်း နှင့် ဆွေးနွေးဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူ ဟော်ယွမ်တုန်း  နဲ့ထပ်ပြီး စကားပြောချင်သည်။ သို့သော် အိမ်တော်ထိန်းက ရောက်လာပြီး သခင်လေးဟော်က မစ်ရှင်တစ်ခုကို လက်ခံလိုက်သောကြောင့် နောက်  တစ်နှစ်ခွဲအထိ အိမ်ကို မပြန်လာနိုင်ဘူးဟု သူ့ကို ပြောခဲ့သည်။

====================