အခန္း(၆၉)

64 6 0
                                    

ကန္ကက်န္းမာေရးဌာနေဘာလံုးအသင္းအတြက္ထရိန္နင္ဆင္းဖို႔မေခၚခင္တစ္လေလာက္ကတည္းကႀကိဳ ၿပီးအေျပးေလ့က်င့္ေနသည္။

ကန္အေျပးေလ့က်င့္မွေက်ာက္တစ္လံုးၿမိဳ႕ကလူေတြလည္းျမင္ကြင္းသစ္တစ္ခုကိုျမင္ေနရ
သည္။

မနက္ခင္းေဝလီေဝလင္းဆိုရင္ကန္တလု
ကေတာင္ေပၚလမ္းေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ
အေျပးေလ့က်င့္သည္။သူ႔ေနာက္တြင္တင္က
အနီေရာင္ကားေလးနဲ႔တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီးေစာင့္ေရွာက္ေပးသည္။

လမ္းေပၚတြင္သြားလာေနၾကသူမ်ားကကန္႔
ကိုေတြ႕ရင္ဝမ္းသာအားရႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ကန္ကလည္းေျပးေနရင္းကေနေတြ႕သမွ်လူ
တိုင္းကိုလက္ျပႏႈတ္ဆက္သည္။

တင္ကေတာ့ကားေရွ႕ကေနေျပးေနတဲ့သူ႔
ကေလးကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္ေနသည္။မနက္ခင္းေစာေစာအေျပးေလ့က်င့္ဖို႔လာတာလား။ၿမိဳ႕ခံလူေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ဖို႔လာတာလား။ဘာေလးမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး။

ဒီေန႔တင္နဲ႔ကန္ဂ်ဴ တီနားရက္တူေနတာမို႕
႔ႏွစ္ေယာက္လံုးေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္ေန
သည္။ေတာင္ေပၚလမ္းေလး၏ရႈခင္းလွသည့္ေနရာေလးတစ္ခုမွာႏွစ္ေယာက္သားအနားယူၾကသည္။

ကန္ကအနားယူေနရင္းမ်က္စိကိုမွိတ္ကာအ
သက္ကိုမွန္မွန္ရႉသြင္းရႉထုတ္လုပ္ေနသည္။
တင္က-

"ေဘဘီပင္ပန္းရင္နားပါေတာ့လား။ေဘာလံုးပြဲမွာမႏိုင္လည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး"

"ကၽြန္ေတာ္ကႏိုင္ဖို႔အတြက္လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး"

"ဒါဆိုဘာအတြက္လုပ္ေနတာလဲ"

"ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္လုပ္ေနတာ။အေလ့အက်င့္မရွိဘဲနဲ႔ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာမိနစ္(၉၀)ၾကာေအာင္ကြင္းပတ္ၿပီးေျပးေနရရင္ကၽြန္ေတာ္ဟပ္ထိုးလဲေနမွာစိုးလို႔"

ကန္႔စကားေၾကာင့္တင္ရယ္မိသည္။
ကန္ကေဘာလံုးရာဇဝင္ရွိတဲ့လူ။ဒိုင္လူႀကီး
လုပ္တုန္းကကြင္းထဲမွာေဘာလံုးမွန္ၿပီးေမ့
လဲဖူးတဲ့သူ။

"က်န္းမာေရးဌာနေဘာလံုးအသင္းရဲ႕ရာဇဝင္ကိုကၽြန္ေတာ္ေလ့လာၿပီးသြားၿပီ။ဌာနေပါင္းစံုေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲက်င္းပလာခဲ့တဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္းမွာ final ကိုတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး"

Who is my KoKo (Uni+Zawgyi)Where stories live. Discover now