sooshu fanfic myanmar

3lines

ေႏြရာသီရဲ႕လွပတဲ့မနက္ခင္းေလးလည္းျဖစ္သလို လြမ္းေဆြးဖြယ္ မနက္ခင္းေလးတစ္ခုမွာေပါ့။

ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကို ေဘးတစ္ဖက္စီကေနဆြဲထားတဲ့ ေကာင္မေလး၂ေယာက္

Baby: shushu omma
SOOSHUေညာင္းတယ္။

Shuhua:ခဏေလာက္ေလ်ွာက္လိုက္ရင္ တီတီရွိတဲ့ သစ္ပင္ေလးဆီေရာက္ေတာ့မွာ။
သမီးနည္းနည္းအားတင္ၿပီးေလ်ွာက္ေနာ္။
jinကေလးကိုနည္းနည္းေလး၀ိုင္းေျပာပါဦးၿပံဳးၿပီးပဲၾကည့္မေနနဲ႔။

jin:လာjinjin ommaခ်ီမယ္။

shuhua:ကေလးကိုအလိုလိုက္ျပန္ၿပီ။ Seosoojin.

Jin:ကေလးကိုအလိုလိုက္ရတာ seo shuhuaကိုအလိုလိုက္ရတာေလာက္မပင္ပန္းဘူး။

shuhua:seo soojinေနာ္။

soojin:seo shuhuaေနာ္။

sooshu:stop!!! ကိုယ့္ဘာသာပဲသြားေတာ့မယ္။ နားညီးလိုက္တာ။

ေျခေဆာင့္ကာထြက္သြားတဲ့သမီးေလးကိုၾကည့္ကာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ၿပံဳးမိသည္။

သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္မွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပံု။ နတ္သမီးေလးလိုလွပၿပီး ေမတၲာရိပ္အျပည့္နဲ႔ သူ႔ဓာတ္ပံုေလးက ၾကည့္တဲ့သူတိုင္းရင္ထဲေအးေနေရာ။
ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ရဲ႕ ပင္စည္ေပၚမွာထြင္းထားတဲ့ နာက်င္ေစနိုင္တဲ့စာေလ၃ေၾကာင္း

Seo miyeon
အသက္ 23
november 25.

Soojin:unnie soo ေရာက္ပါၿပီ။ အခုေတာ့ေအးခ်မ္းေနၿပီမဟုတ္လား။

shuhua:unnie အဆင္ေျပရဲ႕လား။ shuေတာ့ အဆင္ေျပတယ္။ unnieကိုလည္းတအားသတိရတယ္။

soojin:sooshu yarr တီတီကိုနႈတ္ဆက္လိုက္ဦး။

sooshu:တီတီကေခ်ာလိုက္တာ။ မဂၤလာပါတီတီ။ sooshuပါ။ ပထမဆံုးေတြ႕ဆံုျခင္းပါရွင့္။

shuhua:aigooလိမ္မာလိုက္တာ။

sooshu:ေမေမတီတီကဘာလို႔sooshuတို႔နဲ႔မေနတာလည္းဟင္။
(စိတ္ရႈပ္လို႔😂😂😂)

shuhua:တီတီကဟိုးးးးေကာင္းကင္ေပၚမွာသမီးရဲ႕။

sooshu:ေၾသာ္။

soojin:၆နွစ္ေတာင္ရွိၿပီေနာ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကမနွစ္ကလိုပဲ။