sooshu fanfic myanmar

သုံးကြောင်းပြိုင်ver2

ရာသီရဲ့နေ့လေးတစ်နေ့သာယာသလိုးသလို လွမ်းဆွေးဖွယ် မနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာပေါ့။

ကလေးမလေးတစ်ယောက်ကို ဘေးတစ်ဖက်စီကနေဆွဲထားတဲ့ ကောင်မလေး၂ယောက်

Baby: shushu omma
SOOSHUညောင်းတယ်။

Shuhua:ခဏလောက်လျှောက်လိုက်ရင် တီတီရှိတဲ့ သစ်ပင်လေးဆီရောက်တော့မှာ။
သမီးနည်းနည်းအားတင်ပြီးလျှောက်နော်။
jinကလေးကိုနည်းနည်းလေးဝိုင်းပြောပါဦးပြုံးပြီးပဲကြည့်မနေနဲ့။

jin:လာjinjin ommaချီမယ်။

shuhua:ကလေးကိုအလိုလိုက်ပြန်ပြီ။ Seosoojin.

Jin:ကလေးကိုအလိုလိုက်ရတာ seo shuhuaကိုအလိုလိုက်ရတာလောက်မပင်ပန်းဘူး။

shuhua:seo soojinနော်။

soojin:seo shuhuaနော်။

sooshu:stop!!! ကိုယ့်ဘာသာပဲသွားတော့မယ်။ နားညီးလိုက်တာ။

ခြေဆောင့်ကာထွက်သွားတဲ့သမီးလေးကိုကြည့်ကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အပြန်အလှန်ပြုံးမိသည်။

သစ်ပင်လေးတစ်ပင်မှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပုံ။ နတ်သမီးလေးလိုလှပပြီး မေတ္တာရိပ်အပြည့်နဲ့ သူ့ဓာတ်ပုံလေးက ကြည့်တဲ့သူတိုင်းရင်ထဲအေးနေရော။
ဒါပေမယ့် သစ်ပင်ရဲ့ ပင်စည်ပေါ်မှာထွင်းထားတဲ့ နာကျင်စေနိုင်တဲ့စာလေ၃ကြောင်း

Seo miyeon
အသက် 23
november 25.

Soojin:unnie soo ရောက်ပါပြီ။ အခုတော့အေးချမ်းနေပြီမဟုတ်လား။

shuhua:unnie အဆင်ပြေရဲ့လား။ shuတော့ အဆင်ပြေတယ်။ unnieကိုလည်းတအားသတိရတယ်။

soojin:sooshu yarr တီတီကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ဦး။

sooshu:တီတီကချောလိုက်တာ။ မင်္ဂလာပါတီတီ။ sooshuပါ။ ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်းပါရှင့်။

shuhua:aigooလိမ်မာလိုက်တာ။

sooshu:မေမေတီတီကဘာလို့sooshuတို့နဲ့မနေတာလည်းဟင်။
(စိတ်ရှုပ်လို့😂😂😂)

shuhua:တီတီကဟိုးးးးကောင်းကင်ပေါ်မှာသမီးရဲ့။

sooshu:သြော်။

soojin:၆နှစ်တောင်ရှိပြီနော်။ အဖြစ်အပျက်တွေကမနှစ်ကလိုပဲ။