စ္ေယာက္စားစကားတေျပာေျပာနဲ႔ေလ်ွာက္လာရင္း
mi:seo soojin
Jin:unnie
mi:ငယ္ရဟ္။ မ်က္နွာက...ကေလးဘာ...ဘာၿဖစ္လို႔လဲ။
jin:ေၾသာ္..သူ႔ဟာေလးကိုကြက္ျမင္။ ေတာ္ၿပီမေခၚဘူး
shu:mi သူေလ။ ရန္ျဖစ္တယ္။
mi:သိတယ္။ shu.
jin:ခုက အတန္းခ်ိန္ႀကီးေလ ခုငယ္ေလးကိုဆူဖို႔
mi:ငယ္ေလးကဘာလို႔ အာ့ေလာက္ဆိုးေနတာလဲ။
jin:ဒီေန႔ရန္ျဖစ္ရတာ။ jinခ်စ္တဲ့ေဟာဒီ shuhuaဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႔ miyeonဆိုတဲ့jinရဲ႕အမေၾကာင့္
mi:မမေျပာထားတယ္မလား။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္နဲ႔။ အာ့တာေတြဂရုစိုက္ေနရင္ ငယ္ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္။
jin:ခုဂီတအခ်ိန္ႀကီးမလား။ ဘာလို႔လာတာလဲ။ ဆရာေစာင့္ေနဦးမယ္။
mi:မမဘ၀မွာငယ္နဲ႔ေဟာဒီခ်စ္သူေလးကလြဲရင္ ဘာမွအေရးမပါဘူး။
အတန္းမတက္ေနနဲ႔ေတာ့ အိမ္ျပန္ၿပီးေဆးထည့္ေပးမယ္။ ၿပီးရင္နားလိုက္။
shu:ဟုတ္တယ္။miသူကိုေသခ်ာထိန္းမွ ေနာက္ဆို အစြယ္ေတြပါထြက္လာေတာ့မွာ။
jin:၂ေယာက္ကကားနဲ႔ျပန္လိုက္။ ငါဆိုင္ကယ္ပါလာတယ္။
mi:အာ့ဆိုင္ကယ္ကို soyeonကိုယူလာခိုင္းလိုက္ ငယ္ေလးကမမတို႔နဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့။
jin'pov
ငါဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ မမတို႔၂ေယာက္ၾကားမွာ
ကားေပါမွာေတာ့ ဟို၂ေယူက္အခ်စ္နလံထေနၾကတာေပါ့။ Jinကေတာ့ငိုခ်င္တာေတာင္ မမဆိုတဲ့အသိေလးနဲ႔တင္ ၿပံဳးၿပံဳးေလးေနလိုက္တယ္။
mi:ငယ္ေလးေရာ။ သေဘာက်တဲ့ သူမရွိဘူးလား။
jin'pov
ရွိတယ္ နွလံုးသားတစ္ခုလံုးသူယူထားေပမယ့္
Jin:မရွိပါဘူး။ yeh shuhuaလိုေကာင္မေလးမ်ိဳးေတြ႕မွာဆိုးလို႔။ ရည္းစားမထားတာ။
shuhua:ငါလို လွပၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးမ်ိဳးလည္း မရွိပါဘူး။
YOU ARE READING
sooshu fanfic myanmar
Fanfictiongidle ရဲ႕main shipျဖစ္တဲ့sooshuတြက္ က်မဘက္ကေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးပါ။