sooshu fanfic myanmar

သုံးကြောင်းပြိုင်final3

jin:ချစ်တယ်လေ။ ချစ်တယ်လို့။

shu:တကယ်လား။ ငါ့ရဲ့jin jinလေးပိန်သွားလိုက်တာ။

jin:ဒါနဲ့မမနဲ့shushuနဲ့ကဘယ်လိုသိသွားကြတာလဲ။

shu:yuyeonတို့ပြောတာ။

jin:ပါးစပ်တွေက။

shu:ဒါပေမယ့်ခုjinချစ်တာကိုshuသိသလို jinကိုပဲချစ်နိုင်မှန်းshuသိသွားပြီလေ။

jin:မမကို အားနားလိုက်တာ

ပြောနေရင်းမျက်ရည်လေးတွေဝဲလာတာကြောင့်  shuတစ်ယောက် jinရဲ့ပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်။

jin:ဘာလဲ။ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီးအနိုင်ကျင့်တာလား။

shu: အနိုင်ကျင့်တယ်??

jin:ဟုတ်တယ်။ shushuမကောင်းဘူး။ jinjinရဲ့ပါးကိုအနိုင်ကျင့်တယ်။

shu:သြော် ဒါနောက်တစ်ဆင့်တက်ဖို့ အချက်ပြတာပေါ့။

လူယုတ်မာပြုံးကြီးနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့shushuကြောင့် jinတစ်ယေုက်ချွေးတွေပါပြန်လာသည်။ အကြည့်လွှဲဖို့တွက် ပြင်တော့ သူ့လည်ပင်းကကိုင်ပြိး ပယ်ပဟ်နဟ်နယ်နမ်းလာတဲ့အပြင်လျှာတွေပါ ပါလာတာကြောင့် jinတစ်ယောက် ပြူးကြောင်ကြောင်

shu:ကောင်းလား။

jin:ဘ...ဘာကိုလည်း။

shu:ငါ့နှုတ်ခမ်းလေ။
jin'pov
တွေ့မယ် Yeh shuhua.

Jin:နင့်နှုတ်ခမ်းတောင် ဒီလောက်ကောင်းရင် နင့်ရဲ့ခေါင်းအစခြေအဆုံး

shu:yarrrr

Jinကတော့ရယ်မောလျက်

shuရဲ့မျက်နှာလေးကတော့နီရဲကာ ရှက်သွေးဖြာနေပါသည်။

အပြင်မှာကြည့်နေကာ မျက်ရည်လေးတွေဝဲနေတဲ့ miကတော့

mi:ကလေးတို့၂ယောက်ပျော်နေရင် မမကျေနပ်ပါပြီကွယ်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မခွဲပဲ ချစ်ကြနော်။

min:ပုခုံးငှားပေးရမလား။

mi:သြော်minပါလား။ ကြည့်ပါဦး ဒီကလေးတွေတော့။

min:ထားလိုက်ပါ။ ၀မ်းမနည်းနေပါနဲ့ ။

mi:အင်း။ ဒီနေ့သူတို့ကိုလက်ဆောင်လေးပေးချင်လို့ သွားဝယ်မလားလို့လေ။