ရင္ထဲကေအာက္သက္လာတဲ့ အခိုက္အတန္႔ ေဘးနားမွာကေလးလည္းရွိတာမို႔လို႔ အတတ္နိုင္ဆံုးစိတ္ကိုထိန္းထားရင္း
jin:ကေလး စိတ္မေကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္။
shu:အင္။ jin jinေခြၽးေတြျပန္ေနပါလား။
jin:ေၾသာ္ ရာသီဥတုကနည္းနည္းပူလို႔ပါ။
shu:ဟုတ္လားshuေၾကာင့္ပူတာမဟုတ္ဘူးလား။
jin:ကေလးေၾကာင့္ပူတာဆိုရင္ေရာ။
shu:ထမင္းစားမယ္။
jin:ကေလးလို႔။ jin ပူတယ္လို႔။
shu:ပူရင္ ေအးတဲ့အကီ်လဲ၀တ္လိုက္ေလ။
jin:ဟာာာာာ
shu:ဟုတ္တယ္
jinတစ္ေယာက္shu လက္ေလးကိုကိုင္ကာ
jin:shuကိုယ္တိုင္လဲေပး။
shu:မလဲေပးနိုင္ပါဘူး။
jin:ေနာ္ ခ်စ္ေလေနာ္။
shu:မလဲေပးနိုိင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဟာကဳယ္လဲ။
jin:အင္။ ၿပီးေရာ
shu'pov
စိတ္ေကာက္သြားတာလားjin:ေတာ္ၿပီ။ မလဲေပးနဲ႔။ ထမင္းလည္းကိုယ့္ဟာကိုယိခ်က္စား။
shu:ေကာက္ေပါ့။ shuဘာသာခ်က္မစားဘူး tzu
Jin:ကေလးး။
shu:မေအာ္နဲ႔။
jin:ေအာ္တာမဟုတ္ပါဘူးကေလးရယ္။ jinကစတာပါ။
shu:ေနာက္ခါမေအာ္
jin:အ
နွလံုးကေအာင့္လာျပန္ၿပီShu:jin jin အ..အဆင္ေျပလား။
jin:ေျပတယ္ကေလး။ရတယ္
shu:ဘယ္နား..နာလို႔လဲ။
ငိုသံေလးေပါက္လာတဲ့ကေလးေၾကာင့္
jin:ရတယ္။ နည္းနည္းအလုပ္လုပ္တာမ်ား
shu:ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေန။
ကုတင္ေပၚမွာထိုင္လိုက္ေတာ့
shu:ေရမခ်ိဳးနဲ႔ ေရပတ္ပဲတိုက္
jin:ေရခ်ိဳးလိုက္မယ္ရတယ္။
shu:ျမန္ျမန္ေတာ့ခ်ိဳး။
jinေရခ်ိဳးေနတုန္း သဘက္ေလးကိုင္ကာ ေရခိုးခန္းေရွ႔မွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။
YOU ARE READING
sooshu fanfic myanmar
Fanfictiongidle ရဲ႕main shipျဖစ္တဲ့sooshuတြက္ က်မဘက္ကေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးပါ။