sooshu fanfic myanmar

tl or fl

ရင်ထဲကအောက်သက်လာတဲ့ အခိုက်အတန့် ဘေးနားမှာကလေးလည်းရှိတာမို့လို့ အတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်ကိုထိန်းထားရင်း

jin:ကလေး စိတ်မကောက်နဲ့တော့နော်။

shu:အင်။ jin jinချွေးတွေပြန်နေပါလား။

jin:သြော် ရာသီဥတုကနည်းနည်းပူလို့ပါ။

shu:ဟုတ်လားshuကြောင့်ပူတာမဟုတ်ဘူးလား။

jin:ကလေးကြောင့်ပူတာဆိုရင်ရော။

shu:ထမင်းစားမယ်။

jin:ကလေးလို့။ jin ပူတယ်လို့။

shu:ပူရင် အေးတဲ့အကျီလဲဝတ်လိုက်လေ။

jin:ဟာာာာာ

shu:ဟုတ်တယ်

jinတစ်ယောက်shu လက်လေးကိုကိုင်ကာ

jin:shuကိုယ်တိုင်လဲပေး။

shu:မလဲပေးနိုင်ပါဘူး။

jin:နော် ချစ်လေနော်။

shu:မလဲပေးနိုင်ပါဘူး။ ကိုယ့်ဟာကုယ်လဲ။

jin:အင်။ ပြီးရော

shu'pov
စိတ်ကောက်သွားတာလား

jin:တော်ပြီ။ မလဲပေးနဲ့။ ထမင်းလည်းကိုယ့်ဟာကိုယိချက်စား။

shu:ကောက်ပေါ့။ shuဘာသာချက်မစားဘူး tzu

Jin:ကလေးး။

shu:မအော်နဲ့။

jin:အော်တာမဟုတ်ပါဘူးကလေးရယ်။ jinကစတာပါ။

shu:နောက်ခါမအော်

jin:အ
နှလုံးကအောင့်လာပြန်ပြီ

Shu:jin jin အ..အဆင်ပြေလား။

jin:ပြေတယ်ကလေး။ရတယ်

shu:ဘယ်နား..နာလို့လဲ။

ငိုသံလေးပေါက်လာတဲ့ကလေးကြောင့်

jin:ရတယ်။ နည်းနည်းအလုပ်လုပ်တာများ

shu:ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေ။

ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့

shu:ရေမချိုးနဲ့ ရေပတ်ပဲတိုက်

jin:ရေချိုးလိုက်မယ်ရတယ်။

shu:မြန်မြန်တော့ချိုး။

jinရေချိုးနေတုန်း သဘက်လေးကိုင်ကာ ရေခိုးခန်းရှေ့မှာစောင့်နေလိုက်သည်။