ဘာဆိုဘာမွမရွိတဲ့ေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ႀကီးမွာ တိမ္စိုင္တိမ္ခိုးတခုတေလကိုမွ ျမင္ရမလားရယ္လို႔ လိုက္ရွာမိသည္။ ၿမိတ္ကြၽန္းစုရဲ႕ ရာသီဥတုမွာ ပူအိုက္စြတ္စိုေသာပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သျဖင့္ ေန႕လည္ေန႕ခင္းဘက္ေတြမွာ ေနေရာင္ေႏြးေႏြးႏွင့္ ေလထုကလည္းပူလွသည္။
အိမ္ႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္အေတာ္ေဝးေဝးထိေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီးမွ အပင္ျခင္းယွက္ေနေသာ အုန္းပင္တန္းဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ေျဖာင့္တန္း၍ ျမင့္မားရွည္လ်ားလွေသာ အုန္းပင္ႀကီးမ်ား၏အရိပ္သည္ ေငြေရာင္သဲေသာင္ေပၚသို႔ကြက္က်ေနသည္။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အရိပ္ေအာက္မွာပစ္လွဲၿပီး အနားယူလိုက္သည္။ အခုမွေနသာသလိုရွိေတာ့သည္။
ဒီေနရာရဲ႕ ရာသီဥတုနဲ႕ဘယ္အခ်ိန္မ်ားမွ က်င့္သားရပါ့မလဲ။ ေလတိုက္လို႔တိုးေဝွ႕သြားတဲ့ အုန္းလက္မ်ားသည္ ေနေရာင္ျခည္စူးစူးကို မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ယူေဆာင္လာေပးသည္။ အဆိုပါေနေရာင္ကို လက္ျဖင့္တားဆီးရင္းေကာင္းကင္ျပင္သို႔တဖန္ေမာ့ၾကည့္မိသည္။
“တိမ္ေလွကား”
ေလွကားပုံသဏၭာန္အထစ္လိုက္ အထစ္လိုက္ျဖစ္ေနေသာ တိမ္မွ်င္တန္းႀကီးက ဘယ္ကေနဘယ္လိုေရာက္လာပါလိမ့္။ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ယာဝင္ပုံျပင္တစ္ခုထဲမွာ ၾကားဖူးခဲ့တာကိုပင္ျပန္အမွတ္ရမိသြားသည္။
“တိမ္ေလွကားႀကီးကေန တက္သြားရင္ ဟိုးေကာင္းကင္ဘုံတေနရာမွာ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ မင္းသားေလးရဲ႕ နန္းေတာ္ကိုေရာက္လိမ့္မယ္တဲ့ …”
က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့မင္းသား…
နန္းေတာ္…
စလင္းျပာစံအိမ္…
ဦးသန႔္ရွင္းနိုင္ …
မျဖစ္နိုင္ပါ။ ႐ုတ္တရက္ ဆူးရစ္သြယ္ ကိုယ့္အေတြးကိုျပန္လန႔္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့တဆက္တည္းေတြးမိသည္က အခုခ်ိန္ထိ ျမျပာကြၽန္းေပၚက တစ္ဦးတေလကမွ ဦးသန႔္ရွင္းနိုင္ဆိုသူကိုလည္းမသိ၊ သိတဲ့ ကိုထြန္းေနာင္တို႔ညီအစ္ကိုကလည္းဘာမွမေျပာျပ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဆူးရစ္သြယ္တစ္ေယာက္ သိခ်င္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေျပာျပမယ့္သူက ဟိုအလန္မန္ကြၽန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္သာရွိလိမ့္မည္။ ခက္တာက သြားေရးလာေရးပါ။ ေရေၾကာက္သည့္သူက ဒီလိုပင္လယ္ျပင္ထဲကကြၽန္းမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္မိ။ မဆိုးပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ သြားတက္လာတက္ေအာင္ စက္ေလွေမာင္းနည္းေတာ့ သင္ထားဦးမွ။
YOU ARE READING
A Gypsy's Palace(Normal)
General Fictionမြန်မာပြည်တောင်ဖျားကမော်ကင်းမျိုးနွယ်စုများနှင့်ကျိန်စာသင့်နေသောပုလဲများ၊သဲသောင်ဖြူအနားသတ်ထားတဲ့မြပြာရောင်ပင်လယ်ထဲကမြိတ်ကျွန်းစုပေါ်မှဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
