Sehun နဲ႕စသိခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က……
အထက္တန္းေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ သူ႕ကိုစၿပီးျမင္ဖူးခဲ့သည္။Luhan နဲ႕ သူက ေနထိုင္တဲ့ျမိဳ႔နယ္ခ်င္းမတူတာမို႔ တက္ရတဲ့ေက်ာင္းခ်င္းလည္းမတူပါ။
ေဆာင္းရာသီအားကစားပြဲအတြက္ ေက်ာင္းက Club ေတြ Training camp အသီးသီးသြားၾကရေတာ့မွ သူနဲ႕သိခဲ့ရတာ... Luhan တို႕ basketball club ကသူတို႕ေက်ာင္းမွာ Training camp သြားဆင္းခဲ့ရပါသည္။
အရင္ႏွစ္ေတြက တစ္ခါမွအတူတူမကစားဖူးတာမို႔ အသင္းနာမည္ကိုၾကားဖူးေပမယ့္ သူ႕ကိုေတာ့ Luhan မသိေပ...ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အသင္းတိုင္းကို မိတ္ဆက္ရတာမို႕ သူ႕နာမည္ Oh Sehun ဆိုတာေတာ့သိသြားခဲ့သည္။သူက သူတို႕အသင္းရဲ႕ Captain....ၿပီးေတာ့ နာမည္ႀကီး.... ေက်ာင္းကလည္း သူတို႕ေက်ာင္းမို႕ ကစားပြဲမစေသးခင္မွာကို သူ႕နာမည္ကိုေအာ္ေနသံေတြက ဆူညံေနကာ တျခားလူေတြကိုသာ မမွတ္မိခ်င္ေနမယ္....သူ႕ကိုေတာ့ မမွတ္မိခ်င္လို႕ကိုမရေတာ့ပါ...
စေတြ႕ထဲက ခ်င္ခ်င္းပဲသတိထားမိရတဲ့အထိ လြင့္ေနေအာင္ျမင့္တဲ့အရပ္ႀကီးနဲ႕ မ်က္ခံုးထူမည္းမည္းေတြတန္းေနတာမို႕ ဒီ Captain ကမ်က္ႏွာတည္ႀကီးနဲ႔ပါလားလုိ႕ ခပ္လန္႕လန္႕ေတြးမိတာက အရမ္းကိုပဲမွားသြားခဲ့ပါသည္။ အားရပါးရၿပံဳးရယ္လိုက္တဲ့အခါက်မွမ်က္လံုးေလးေတြက ဘယ္လိုမွန္းမသိ...ရီေဝရႊန္းလဲ့လာကာ လွစ္ကနဲေပၚလာတတ္တဲ့သြားစြယ္ခၽြန္ေလးႏွစ္ဖက္ေၾကာင့္ တအားႏုငယ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးက နဂိုေနနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ေတာ့တာကို အံ့ၾသတႀကီးႏွစ္သက္ခဲ့မိရတာပါ...
သူကလည္း စကားသံုးခြန္းေလာက္ေျပာရင္ႏွစ္ခါေလာက္က ရယ္ၿပီးသား.... ရယ္ရင္ေခ်ာမွန္းသိလို႕အၿမဲရယ္ေနတာပဲေနမွာလို႕ အျမင္ကပ္စြာေတြးမိတဲ့ၾကားကပဲ... သူရယ္ေမာလိုက္တိုင္း မရိုးႏိုင္ေအာင္မွင္သက္ေငးေမာမိရၿမဲပါပဲ...
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ မိတ္ဆက္ၾကရကတည္းက လံုးဝအၾကည့္မလႊဲေတာ့တဲ့ သူ႕မ်က္ဝန္းရႊန္းရႊန္းရီရီေတြကို ရင္ခုန္စြာ ႀကိဳက္လည္းအရမ္းႀကိဳက္ကာ … မႀကိဳက္လည္းမႀကိဳက္ေပ …
Luhan လိုေကာင္ေလးကို သူအရမ္းလာၾကည့္ေနစရာဘာရွိလို႕လဲ …
စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းထဲက မ်က္လံုးထဲမွာထင္းေနေအာင္ ရွင္းသန္႕ေခ်ာေမာလြန္းလို႕ သူ႕ကိုလိုက္ေငးၾကည့္မိတာကို အထင္တေသးနဲ႕ လွည့္စားက်ီဆယ္ခ်င္တဲ့သေဘာမ်ိဳးနဲ႕လား …
