ချစ်စရာအကောင်းဆုံးသောအရပ်ကွာခြားမှု (ဘာသာပြန်) ✔️

အခန်း (၃)/ အခန္း (၃)

Unicode

‌ချောင်ယွီဟာ ၁၇ - ၁၈ ရာစုနှစ်စတိုင်ဇိမ်ခံအိပ်ရာကြီးပေါ်တွင် သလင်းကျောက်နဲ့ပြုလုပ်ထားတဲ့ မီးဆိုင်းချိတ်ဆွဲထားသော အခန်းကြီးထဲတွင် နိုးထလာ၏။

သူ့အပေါ်ကစောင်ကို ဘေးဘက်ကိုဖယ်လိုက်ပြီး အိပ်ရာကနေထလာ၏။ ပြတင်းပေါက်ရှည်ကြီးတစ်လျှောက် လမ်းလျှောက်လာပြီး ပြတင်းပေါက်ကိုမှန်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာကြည့်နေ၏။

ဖုန်းရှို့ရော ဘယ်မှာလဲ?

စိတ်ညစ်ညူးနေတာကို ခေါင်းကိုခါလိုက်ရင်း ရှင်းထုတ်လိုက်တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်က အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်မှတ်မိအောင်ကြိုးစားလိုက်တယ်။

သူ ဖုန်းရှို့ကိုမသိခဲ့ပါဘူး။ ပြောရမယ်ဆိုရင် မနေ့ကမှသူတို့တွေခဲ့တာ, ဒါမှမဟုတ် သေချာပြောရမယ်ဆိုရင် အဲ့ညကမတတ်သာပဲသူတို့သိခဲ့ရတာ။

အဲ့ညက သူ ညနေပိုင်းအိမ်စာကိုလုပ်နေခဲ့တာ။ ဆရာမက အတန်းချိန်နည်းနည်းနောက်ကျမှလွှတ်လိုက်တာကြောင့် အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာခဲ့တယ်။ သူ့အဖွားစိတ်ပူနေမှာကိုစိုးရိမ်တာကြောင့် အိမ်ကိုဖြတ်လမ်းကနေပြန်လာခဲ့တယ်။

လမ်းမှာလူတွေအများကြီးရှိမနေပေမယ့်လည်း လမ်းမီးရှိနေတာကြောင့် သိပ်တော့ကြောက်စရာမကောင်းပေ။

ဒါပေမယ့် အိမ်ပြန်လမ်းမှာ အမည်းရောင်ဝတ်ဆင်ထားကာ အမည်းရောင်မျက်နှာဖုံးကိုတပ်ဆင်ထားတဲ့အရပ်ရှည်ရှည်လူတစ်ယောက်ဟာ ခေါင်းငုံ့ထားတာကို ချောင်ယွီ မမျှော်လင့်ပဲတွေ့လိုက်ရတယ်။ ထိုသူရဲ့အကြည့်တွေဟာပေါ်ထွက်လာတာကြောင့် သူအနည်းငယ်စိတ်တုန်လှုပ်သွားရသည်။ ထိုသူသယ်ထားတဲ့အမည်းရောင်အိတ်ဟာ မှုခင်းတွေမှာသုံးလေ့ရှိသည့်အိတ်နှင့်ဆင်တူနေ၏။

ခေါင်းယွီဟာ အားနည်းတဲ့ကျောင်းသား‌လေးတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ ဒီလိုလူမျိုးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ သဘာဝအရကြောက်လန့်သွားပြီး ထွက်ပြေးချင်ခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံးမှာတော့ ထိုလူနားမှထွက်ပြေးဖို့ကြိုးစားနေရင်း ကားတစ်စီးဟာတစ်ဟုန်ထိုးရောက်ရှိလာကာ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကိုတိုက်မိသွားတော့သည်။