MUKADDERAT (BxB)

12-

Nefessiz kalmış bir halde başını öne doğru eğdi.Derin nefesler alıp verirken yüzünden sular damlıyordu,saçının çekiliyor oluşu dehşet bir acı verirken boğuk sesler duyuyordu.

Yaşamaktan koktuğu,o sahneyi yaşıyordu.

"İBNE!" Diyerek Ferhan'ın saçlarından tutup sürüyerek,yüz üstü yere fırlattı.

Ferhan krize girmiş gibi ağlaken, arkasındaki kendisinden kat kat iri çocuk kemerini çözüyordu."Seni bağırta bağırta bir sikeyimde kendine gel."

'Yazarım...Lütfen,lütfen bana yardım et.Lütfen kurtar beni...'Diye ağlayarak mırıldanırken kalçasında hissettiği ellerle gözlerini kapattı.

Pantolunu yavaşça aşağıya doğru çekilirken kapının çarpmasıyla çocuk geriye çekildi."BIRAK LAN ONU!" Arda kükreyerek içeriye girdiğinde yerde ağlayan Ferhan'a ve geriye çekilmiş korkuyla kendisine bakan çocuğu baktı.

.

Ferhan'ın ağlaması duruna kadar çocuğu bir güzel dövmüştü,Arda daha sonrasında yarı baygın çocuğu yaka paça dışarıya atmış kapıyı kapatmıştı.

"Ne kadar ileriye gitti?"Diye sordu duvar kenarına,bacaklarını kendine çekmiş oturan çocuğa."Gördüğün kadar.."Diye fısıldadı kısılmış sesiyle Ferhan.

İkiside aynı anda derin bir nefes alırken, Ferhan oturduğu yerden kalktı."Kurtardığın için teşekkür ederim.."Diyerek çıkacaktı ki Arda kolunu tuttu."Ferhan...Ben ne olduğunu anlayamıyorum,sen kaçtır sahneden bahsediyorsun ama ne olduğunu-"Cümlesini tamamlamadan sustu çünkü Ferhan şok olmuş bir halde kendine bakıyordu.

"Arda...Sen-"

.

Klavye sesiyle kendisini müdürün odasında buldu.Karşısında yüzü yara bere içinde olan çocuk,onun babası ve yanında annesi vardı.

"Oğlunuzun yaptığı pisliği asla kabul edemem Erdem bey!Kendisini koruyamayan bir çocuğa tecavüz etmeye kalkışıyor ve bahaneside çok saçma bir şey.Oğlunuzu okuldan atmam gerekiyor."

"Müdür bey,oğlum büyük bir hata yaptı ama bu çocuğun kimliğini,ifşa eden öğrenciler hiçbir ceza almadı...Benim çocuğum neden okuldan atılıyor?Varlıklı ailelerin çocukları oldukları için atılmadılar,cevap bu!"Dedi Erdem bey.

"Bana bak erdemsiz herif!Senin oğlun,benim oğluma tecavüz etmeye kalktı!Yaptığı suçu başkasının üzerinden  hafifletmeye kalkışma!"Diye bağırdı annesi.Ferhan mutlulukla dolu dolu olmuş gözlerini,kendisini savunan annesine çevirdi.

'Teşekkür ederim..Yazarım.'

.

Klavye sesiyle kendisini yatağında oturur halde bulmuştu.Hemen kitabı alarak son kısımları okumaya başladı,annesi onu savunduktan sonra çocuk uzaklaştırma almıştı ve öbür güne-hafta sonuna geçiş yapmışlardı.

Çalan kapı ile düşüncelerinden sıyrılırken ayağa kalktı.Annesi bu satte eve gelmezdi hafta sonu olsa bile çalışıyordu 'Kiracı falandır herhalde.' Diyerek kapıyı açtığında Arda'yı görmeyi beklemiyordu.

"Sen neden buradasın?Evimi nasıl buldun?" Diyerek cümlelerini arka arkaya sıraladı.

İkiside aynı anda derin bir nefes alınca, Arda kaşları çatık bir halde bana bakmaya devam etti."Kime diyorum alooo?Arda!"Diye bağırdı Ferhan.

"Hay....Olum sen okulda pısırık bir şeysin, bana gelince neden hırlayıp duruyorsun lan?Sevmiyor musun beni?"Arda bir anda pata küte konuşunca şaşırdı."Seni neden seveyim be?" Diye cırladı.

"SEN KENDİN SÖYLEDİN YA!İkimiz başrolüz.Sen homofobiksin,popüler,
ailesinde sorunları olan,zengin karaktersin.Ben eşcinsel,sana aşık olan bla bla diye."

Ferhan gözlerini devirdi."Kendinle alakalı olan her şeyi ezberlemişsin ama benin kıs-BEKLE NE!?SEN...SEN HATIRLIYORSUN!"Diye bağırdı.Arda usulca başını salladı.

"Nasıl buldun evi mi?"Arda kaşlarını çatarak bir süre düşündü. "Bilmiyorum."

"Ne demek bilmiyorum?" Ferhan'ın sesi yükselirken Arda derin bir nefes verdi."Bilmiyorum.En son çocuğu dövdüm,seninle konuştum ve bir anda kendimi burada bulum."Ferhan anlamış gibi başını salladı.

"Geç içeriye.Yazarın yazdığı kısımlar bitmiş,büyük ihtimalle sen buraya gelince bölümün sonuydu.Öbür bölüme kadar durumu açıklayayım."
Diyerek geriye çekildi.

Arda anlamayarak içeriye girerek "Ne?"Diye mırıldandı."Bekle!Çizgi romanda olduğumuzu söylediğinde ciddi miydin!?" Ferhan gözlerini devirdi "Kitaptayız demiştim,KİTAP!"

"Tamam, sen niye bu kadar sinirlisin ve ben neden bu kadar sakinim?Rollerimiz değişti."Diye mırıldandı ayakkabılarını çıkartırken.

Ferhan,Arda'nın fark ettiği şeyle duraksadı."Harbi..."

İkisi içeriye girdiğinde Arda ile karşılıklı oturdular.

"Klişe bir gay kitabındayız.Önceden söylediğim şeyleri hatırlıyorsun anladığım kadarıyla.Kitap ve paragraf sonlarında istediğimiz şeyi yapabiliyoruz ama sahne devam ediyorsa eğer,olay başa dönüyor ve yazılanı yapmak zorunda kalıyoruz.Sahnenin devamı yoksa istediğimizi yaptıktan sonra başka bir sahneye atlıyoruz -klavye sesi ile beraber.Boşlukta yaptıkalarımızı olayın farkında olanlar haricinde kimse hatırlamıyor." Durumu özetledikten sonra odasına giderek kitabı getirdi.

"Bunu oku."Diyerek kitabı verdi.Arda gözlerini kırpıştırarak kitabı aldı.

Ferhan karşı koltuğa oturarak elleri ile oynamaya başladı.Çok geçmeden duyduğu iç çekme sesiyle başını kaldırdı ve şok oldu.

Arda ağlıyordu..

"Hey!Hey!Neden ağlıyorsun?Arda, ne oldu?"Diye endişeyle yerinden kalktı.

Arda kitabı kenara bırakıp ayağa kalktı ve kendisine endişe ile bakan Ferhan'a sarıldı. "Özür dilerim...Çok acı çekiyorsun..Özür dilerim...Hepsi benin suçum."Diyerek sıkı sıkı sarılarak ağlamaya devam etti.

Yazarın Arda'ya yazdığı kişilikle, çocuğun kendi kişiliği ne kadar farklıydı?Aynı kendisi gibi!

"Tamam,senin bir suçun yok yazar ne isterse onu yapıyorsun..Ağlama."
Diyerek çocuğun sarılışına karşılık verdi.

SİZLERİ SEVİYORUM.