24-

2.4K 347 107
                                    

Jaymes Young-Infinity

Ferhan sinirle nefes verdi.

BÜTÜN KLİŞELERİ BURAK İLE YAŞAMIŞTI!
•Düşerken belinden tutma.
•Zorbalık yapan çocuklardan kurtarma.
•Kantinde oturup çikolatalı süt içme.
•Kütüphanede ders çalışma.
•Uzun bakışmalar.
•Dudağın kenarında kalan çikolatanın,parmakla alınması.
•Vb. Vb.

HİÇ BOŞLUĞA GİRMEDEN!

İKİ HAFTA BOYUNCA!

ARDA'YI HİÇ GÖRMEMİŞTİ!

Derin bir nefes alması ve kapının çalması bir oldu.Hızla yatağından kalkarak, dış kapıya koştu.

Kapıyı açtığı gibi saçları,gömleği dağılmış nefes nefese kalmış bir Arda ile karşılaştı.

"Arda..."Diye özlem dolu bir şekilde fısıldadı Ferhan.

"iki haftadır,boşlukta yanına gelmeye çalıştım ama ne zamam adım atsam, başa ışınlandım."Dedi.Ferhan kaşlarını anlamayarak çattı."Arda, biz hiç boşluğa geçmedik ki!"

Bu sefer Arda anlamayarak kaşlarını çattı."Nasıl?"

"İki haftadır hiç boşluğa geçmedim.Her günüm Burak ile beraber geçti."Dedi Ferhan.

Arda yüzünü sıvazlayarak, dolu gözleri ile Ferhan'a baktı."Ben iki haftadır boşluktaydım!Burak ile gülerek bir şeyler konuşurken, beraber yemek yerken her seferinde yanına gelmeye çalıştım!Sen hiç bana bakmıyordun, benden vazgeçtin sandım,beni artık sevmiyorsun sandım!Sen paragraftayken ben boşluktaymışım meğer.Yazar beni hiç yazmadığı için böyle oldu."Dedi.

Ferhan çocuğu içeriye çekerek kapıyı kapatırken,Arda ayakkabılarını çıkarttı.Maviş,sarışının elinden tutarak odasınsa doğru çekiştirdi.

Ferhan'ın loş odasına girdiklerinde,
içeriyi sadece perdenin arasından sızan ay ışığı aydınlatıyordu.

"Sen demiştin ya Burak,yazarın beş bölümlük aşkımızı kuvvetlendirmek için eklediği bir karakter sonra unutulup gidecek diye...Ya ben,sizin aşkınız güçlendirmek için olan karaktersem,ya ana karakter ben değilsem.İki haftadır boşluktaydım. İkiniz birbirinizden etkilenmeye başladınız ve yazar beni artık yazmıyor."Dedi Arda.

Ferhan'ın şokla gözleri açıldı.Hiç böyle düşünmemişti.

"Ya düşündüğümüz kadar klişe bir gay kitabında değilsek.Hiç asıl oğlanın,sonradan geldiği kitaplardan okumadın mı?"Arda ağlamaya başlarken,Ferhan başını iki yana salladı.

Dolan gözlerinden yaşlar akarken,sarışını kendisine çekerek sıkıca sarıldı.Arda başını çocuğun boynuna gömerken,ağlaması şiddetlenmişti.

Yok olmaktan,Ferhan'ı bırakmaktan çok korkuyordu.

"Ben seni bırakmak istemiyorum. Ferhan, çok seviyorum seni."Dedi hıçkırıklarının arasından."Ben de seni çok seviyorum aşkım.Çok seviyorum. Ayrılmayacağız merak etme.Bir yolunu bulacağım, gerekirse yazarı bulacağım!"Dedi.

Arda geriye çekilirken çocuğa baktı."Gitmeden önce senden bir şey isteyebilir miyim?"

"Gitmeyeceksin!"Diye bağırdı Ferhan.Arda buruk bir gülümseme ile çocuğun yanağını okşadı."Bana kendini verir misin?Benimle birlikte olur musun?"Diye sordu.Ferhan tereddüt etmeden başıyla onayladı.

Arda gerçekten gidecek miydi?

"Teşekkür ederim..."Diye fısıldayarak, pembe dolgun dudaklara bir öpücük kondurdu.

MUKADDERAT (BxB) Where stories live. Discover now