MUKADDERAT (BxB)

31-

Boşluğa geçmeleri ile Ferhan, giden çocuğun arkasında baktı.Burak'ın"Neden durdun?" Diye sormasını umursamadan  "SARILI!" Diye bağırdı.

Arda kaşlarını çatarak arkasını dönerken, koridordaki diğer kişilerde dönmüştü.

"TİTRETTİN BENİ TİTRETTİN!" Diye bağırdı Ferhan.

Arda şokla ağzını açtı.

"SARILIII!!!"Diye bağırdı kendisine.Şokla arkasına dönerek, pis pis sırtından Ferhan'a baktı."TİTRETTİN BENİ TİTRETTİN!"

Yüksek sesle bir kahkaha patlatarak "TİTRETİRİZ ANAM!"Diye karşılık olarak bağırdı.

Bir kaç gündür hatırladığı şeylerle ağzını kapatarak.Kendisine umut dolu bakan Ferhan'ın yanına gitti.

"Konuşmamız lazım."Diyerek çocuğun elini tuttu."Arda!Bırak."Diye sinirle tıslayan Burak'ı,Ferhan durdurdu.

"Bir şey yok.Sen sınıfa git."Diyerek elini tutan ele parmaklarını sardı.

Beraber okulun üst katına çıkan merdivenlerine giderek,oturdular.

"Bir kaç gündür garip şeyler hatırlıyorum.Hepsinde seninle beraberim.Anılar yabancı ama bir o kadar tanıdıklar.Ben hafızamı mı kaybettim?Yoksa deliriyor muyum?"Diye sordu Arda.

"Hatırlıyorsun.Anılar senin-bizim anılarımız.Arda,biz bir kitaptayız.
Sandığımız kadar klişe olmayan bir kitapta.Geçen gün seni öptüm ondan sonrası yok değil mi?Kimse hatırlamıyor,sen ve ben hariç.Bizim benliklerimiz var boşlukla istediğimizi yapabiliyoruz.
Yazar seni kitaptan çıkarmıştı ama geri ekledi.Her şeyi unutmuş bir şekilde geri döndün."Dedi hızlıca,yazar her an öbür paragrafa geçebilirlerdi.

Arda derin bir nefes vererek, dolu dolu olmuş mavilere baktı.

Artık her şey daha mantıklı geliyordu.

"Çok yorgunsun."Diye fısıldadı,konudan bağımsız bir şekilde.Ferhan buruk bir şekilde gülümsedi."Seni aradım her yerde şimdi ise hatırlaman için uğraşıyorum.Boşluklarda uyumak,yemek yemek gibi ıvır zıvır işleri hallediyorduk ama ben seninle dolup taştığım için pek bunlara dikkat etmedim."Dedi.

Arda elini,çocuğun yanağına koyarak okşarken "Özür dilerim."Diye mırıldandı.Ferhan yanağındaki eli tutarak, yanağını sürttü."Senin bir suçun yok."

Klavye sesiyle Burak'ın, önünde başka bir çocukla gülüşerek konuştuğunu gördü.

'Yazarım...Yoksa Burak aradan çekiliyor mu?'Diye heyecen ve merak karışımı bir şekilde geçirdi içinden.

Burak kendisini fark edince,çocuğa "Daha sonra görüşürüz."Diyerek yanına geldi."Güzelim?"

"O çocuk kimdi?"Diye sordu Ferhan."Az önce tanıştık,çakmağımın olup olmadığını sordu."Diyerek durumu açıkladı Burak.

Derin bir nefes alınca elini Burak'ın omzuna koyarak patpatladı."O çocukla beraber ol."Diyerek yanından hızlı adımlarla ayrıldı.Burak anlamayarak arkasından baktı.

Bir üst kata çıkarken,başının dönmesiyle duvara tutundu.Biraz durduktan sonra merdivenleri çıkarak koridora giriş yaptı.Ders ziline az bir süre kaldığı için koridor boş sayılırdı.

Dengesini kaybederek,omzunu duvara çarptı.Yorgunluktan ölüyordu.Arda'nın yokluğunda psikolojik olarak çökmüştü zaten.Kitapta olduklarını fark ettiğinde bu kadar yıpranmamış!Uzun bir süre her saniye ağlayarak ve etrafta koşturmakla meşgul olduğu için doğru düzgün yemek yiyememiş,uyuyamamıştı.Arda geri döndüğünden beri de hatırlaması için koşturuyordu zaten.

Sınıfına doğru gelen Arda'yı görünce, gülümseyerek yaslandığı duvardan ayrıldı."ARDA!" Diye bağırırak çocuğun dikkatini çekerken koşar adımlarla yanına gitti.

Aralarında üç-dört adım mesafe kalırken gözlerinin kararması ile saniyesinde dengesini kaybetmesi bir oldu.

Duyduğu son şey Arda'nın endişe ile kendisine bağırması olmuştu.

.

Uyandığında okulun revirindeydi.Sedyede uzanmış bir şekilde yatarken,elini tutarak başını yere eğmiş sarışını görmesiyle yorgun bir şekilde gülümsedi.

Boştaki eliyle çocuğun başını okşadı.

Arda başını hızla kaldırırken,Ferhan'ın uyandığını fark etti."Sevdiğim."Diye fısıldadıktan sonra ağlamaya başlerken mavişin elini,nazikçe kaldırarak üstüne bir öpücük kondurdu.

"Aşkım."Ferhan'ın kısık çıkan sesiyle bir öpücük daha kondurdu eline."Beni çok korkuttun."Dedi Arda.

"İyiyim.Ağlama artık."Diyerek doğrulmaya çalıştı.Arda,ona doğrulamasına yardım ederek sıkıca sarıldı.

"Seni çok seviyorum mavişim."Dedi çocuğun boynuna sıkı bir öpücük kondurarak."Ben de seni çok seviyorum sarışınım."Diyerek sıkıca sarıldı Arda'ya.

Eveeeet Arda sonunda her şeyi hatırladı.

Öbür bölüm,zaman atlaması yaparım büyük ihtimalle çünkü taslaklara yazdığım bölümler ve ufak fikirler bitiyor.

Ve aklıma bu geldi...

SİZLERİ SEVİYORUM.