[TAMAMLANDI]
Bir kitabın içinde olduğunuzu...Düzeltiyorum,klişelerle dolu bir kitapta olduğunuzu fark etseniz,ne yapardınız?
.
Her şeyi değiştirmeye çalışabilir miydi?Yoksa kendisi için yazılmış olan kaderine,son sayfaya kadar uymak zorunda mıydı...
Ferhan biraz durduktan sonra "Kedi içinde akbil basayım o zaman."Diyerek omuz silkti.
Akbili basarak,boş taraflara doğru ilerleyecekti ki şoför"Kedi,insanlara rahatsızlık verirse indiririm arabadan."Dedi.
Ferhan göz devirerek "Bence sizin bu nefretiniz,insanlara daha çok rahatsızlık veriyor.Siz bu şekilde konuşmaya devam ederseniz bizde, sizi arabadan indiririz."Diyerek cam kenarına oturdu.
Bir kaç genç ona 'Aferin lan!' Bakışları atarken,yaşlı teyzeler 'Terbiyesiz çocuk.Büyüğü ile nasıl konuşuyor.' Bakışı atıyordu ama umursamadan başını, kucağındaki kediye çevirdi.
"İşler daha ne kadar garip olabilir?Kitapta olduğumu fark ettim.Sevdiğim adamla harika vakitler geçirirken, ortaya yeni biri çıktı.Seviştiğimiz günün sabahı, herif ortalıklardan kayboldu!Şimdi ise sihirli bir kediyle, otobüste nere gittiğimi bilmeden yolculuk yapıyorum-" Söylenmesi kediciğin çenesini yalaması ile son buldu.
Sanırım bu 'Sus artık.' Demekti.
.
Villaların olduğu yere geldiklerinde, kedi mıyavlayarak kucağından atladı. Hemen arkasından kalkarak direkteki tuşa bastı.Otobüs durakta durduğunda beraber aşağıya indiler.
"Arda'nın evi burada!"Dedi Ferhan heyecanla.Ders çalışmaya geldiği gün aklına dolarken, dudaklarını büzdü.
"Miyav!"Kedinin bacaklarına sürtünmesi ile güvenliğe doğru gitti.
"Affedersiniz."Kadın başını kaldırarak, kendisini süzdü."Evet?"
"Ben Arda'yı görmeye gelmiştim.Arda Tökeabut."Kadın boş gözlerle kendisine bakmaya başlayınca,tam adresi söyledi."Yanlış gelmişsin canım.Burada öyle bir adres yok."Dedi.
"A-ama!O zaman kedi beni niye buraya getirdi?"Diye dolan gözleri ile sordu.
Kadın 'Aha!Deliye çattık.' Diye geçirdi içinden."Tatlım Alice'in tavşanı takip etmesiyle, başına neler neler geldi!Sen niye bir kediyi takip ediyorsun?Yeni moda mı bu?"Diye çıkıştı.
"Ama-Neyse teşekkür ederim."Diyerek arkasını döndü.Anlaşılan sarışını burada bulamayacaktı.
Kedi aklına gelince etrafına bakındı ama göremedi.
Şimdi onca yolu yürüme vaktiydi,çantasıda okulda kalmıştı. Doğru ya boşluktaydı,paragrafa geçince çantası yanında olacaktı diye düşünürken birden bastıran yağmurla "BİR BU EKSİKTİ!" Diye sinirle bağırarak yürümeye başladı.
İlk başta hızlı hızlı,küfürler ederek yürürken sonradan ağlayarak,yavaş yavaş yürümeye başlamıştı.
Bundan sonra ne olacaktı?Burak ile paragraflarda beraber olacaktı, boşlukta köşe bucak kaçacaktı. İlerleyen zamanlar öpüşmekten veya sevişmekten nasıl kaçacaktı?
Ağlamaya devam ederken klavye sesiyle,sınıfta kupkuru bir şekilde otururken buldu kendisini.Çantasıda yanındaydı.
'İlk defa bir işe yaradın,aptal klavye sesi.' Diye geçirdi içinden.
Burak,mavişin saçlarını okşayarak yanına oturdu.Elindeki çikolatalı sütü,Ferhan'a uzattı."Teşekkür ederim,zahmet etmeseydin."Dedi.
"Olur mu öyle şey?Ne zahmeti.Sen seviyorsun diye aldı."Diyerek gülümsedi Burak.
"Beden derslerini hiç sevmiyorsun değil mi?"Diye sordu Burak."Sınıfa kaçtığıma göre,evet.Ardaşların maçı bırakmana kızmadı mı?"Diye sordu.
Burak gülerek "Biraz kızdılar ama sorun değil.Seninle vakit geçirmek daha güzel."Diyerek pembe dudaklara üfledi.
Popüler çocuğa göre kişilik değiştiren bir okuldaydı.Arda popülerken millet homofobik,zorbaydı;Burak popülerken 'Yaşasın!Hayat çok güzel.Uçan mor inekler aaa!' Modundaydılar.
Eğer güncel bir kitaptaysalar okuyucular, Arda'nın bu kadar çabuk aradan çekilmesine kızmaz veya saçma bulmaz mıydı?
Tamam Burak nazik ve harika biri olabilirdi,okuyucular onu sevebilirdi ama Arda ile baş düşmanlardı!Arda kaybolmadan,Burak ile yakınlaştığü iki haftanın yazılı olduğu kısımlarda bile Arda'nın ismi çok az geçiyordu.
Ferhan titrekçe bir nefes vererek boştaki elini,Burak'ın ensesine koydu.
Dudaklarını birleştirdikleri anda derin bir nefes almasıyla,Burak'ı ittirdi."Üzgünüm ama bunu yapamayız."Diyerek sırasından fırladı."Ferhan!Ne oldu?"Diye arkasından bağıran çocuğu umursamadan sınıftan çıktı.
Burak kafası karışmış bir şekilde çocuğun arkasından bakarken"Yanlış bir şey mi yaptım?"Diye mırıldandı.
Ferhan,Burak'a kızamıyordu çünkü o da kendisine yazılanı oynuyordu, benliği olmadığı içinde boşlukta olduğu gibi devam ediyordu.Yazarada kızamıyordu çünkü başına gelmeyen kalmıyordu.
Ayrılmayacağız merak etme.Bir yolunu bulacağım, gerekirse yazarı bulacağım!
Söylediği cümleleri hatırlarken,gözleri fal taşı gibi açıldı.
Tabii ya!Yazarı bulursa veya iletişime geçebilirse her şeyi halledebilirdi!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ferhan:Arda'yı geri getirmek için yazarı bulacağım! Yazar olan ben:Onu nasıl yapacaksın güzelim?
