[TAMAMLANDI]
Bir kitabın içinde olduğunuzu...Düzeltiyorum,klişelerle dolu bir kitapta olduğunuzu fark etseniz,ne yapardınız?
.
Her şeyi değiştirmeye çalışabilir miydi?Yoksa kendisi için yazılmış olan kaderine,son sayfaya kadar uymak zorunda mıydı...
Yine bir klavye sesiyle kendisini, Arda ile masanın iki ucunda otururken buldu."Yapalım şu sikik ödevi sonra defol git."Sinirle sigarasından bir nefes aldı Arda.Ferhan başıyla onayladığı sırada derin bir nefes aldılar.
Arda heyecanla oturduğu yerden fırlarken, elindeki sigarasını söndürdü hemen ardından sandalyede oturan Ferhan'a sıkıca sarıldı."HOŞGELDİN!HOŞGELDİN!"
Ferhan çocuğun bu haline kahkaha attı,sahibinin eve geldiğini gören yavru köpek gibiydi,hatta belki çizimden olan bir kuyruk arkasında sallanıyor bile olabilirdi!
"Hoşbuldum."Diyerek kendisine sarılan çocuğun başını patpatladı.
"Ödev yapmayacağız değil mi?"Diye sordu Arda."Elbette hayır!Büyük ihtimalle öbür paragrafta bitmiş olacaktır zaten şimdi yapsak neye yarar ki,silinecek."Dedi Ferhan.
Arda büyükçe gülümseyerek,Ferhan'ın yanındaki sandalyeye oturdu."Peki o zaman konuşalım...Sence başımıza hangi klişeler gelebilir?"Diye sordu.
Ferhan elini 'Ohoooo!' anlamında salladı."Yakın zamanlarda senin pişman olman,sürünmen,aşık olman,un savaşı,ailelerin ilişkimizi öğrenmesi,son anda ortaya fırtlayan centilmen çocuk...Hmm..Aklıma bunlar geldi."
Arda şokla çocuğa bakıyordu."Benim karakterim neden hiç kitap okumuyor ki?"Ferhan güldü."Cevap basit bebeğim...Sen kötü çocuksun,kötü çocuklar kitap okumaz çünkü Gargamel ile halay çekmekle meşguldürler."Dedi.
Arda anladım dercesine başını salladı sonra durdu "Ben hiç Gargamel ile halay çekmedim ki..."Diye mırıldandı. Ferhan yüksek sesle bir kahkaha attığında,hizmetli kadın içeriye girerek "İyi misiniz?"Diye sordu.
Ferhan utanırken başını eğdi.Arda gülümseyerek kadını onaylayarak "Zeynep annem,bize atıştıracak bir şeyler hazırlayabilir misin?"Diye nazikçe sordu.Kadının şokla kaşları havalandı,bu çocuk ne zaman bu kadar nazik olmuştu?Genelde 'Yemek hazırla!' Diye sinirle bağırır,emirler dağıtırdı.
Kadın şaşkınlığını atlatamadan, başıyla onayladı.
"kitabın sonunda bize ne olacak?"Arda'nın sorusuyla biraz düşündü Ferhan."Aslında emin değilim ama yazar,bizi tekrar yazana kadar uykuya dalabiliriz."Arda'nın bu düşünceyle tüyleri diken diken olurken, hızla mavişe sarıldı.
Hizmetli kadın şok üzerine şok geçirirken, sarılan ikiliye bakarak hazırladığı atıştırmalıkları masaya koydu."Afiyet olsun."
Aynı anda "Teşekkürler."Diyerek gülümsediler.Kadıncağız "Önemli değil."Diye mırıldanarak mutfaktan çıktı.
İkisi yemeklerini yedikten sonra Arda'nın odasına üst kata çıktılar.Arda 'Girilmez.' etiketi yapıştırılı,beyaz kapısını açarak geriye çekildi.
Ferhan meraklı adımlarla içeriye girdiğinde, dev gibi bir odayla karşılaşmıştı."Ohaaa!Odan bizim ev kadar."Diye parlayan gözlerle etrafı inceledi.
Beyaz duvarlarda hiçbir şey asılı değildi.Büyük bir yatak, odanın ortasında duvara yaslı bir şekilde duruyordu,iki yanında komodinler vardı.Odanın bir ucunda kum torbası asılıydı.Çalışma masasının hemen yanında duvara montelenmiş raflar vardı ama üstleri hep boştu."Odan çok güzeeel."Diyerek Arda'ya döndü.
"Senin odanı tercih ederim."Diye mırıldandı Arda.Ferhan şaşkınlıkla kalakaldı."Neden?"
"Senin odan...Sen gibi hissettiriyor.Sanki senin dünyana giriş yapmışım gibi,burası ise çok...Sade,olmak için varmış gibi." Diye kendisini açıkladı Arda.
Ferhan tam bir şeyler söyleyecekti ki klavye sesiyle;yatakta elleri iki yandan,eller tarafından tutulmuş bir halde üzerindeki Arda ile buldu.
İkisi ne olduğunu anlamaya çalışırken Arda başını yavaşça Ferhan'ın boynuna doğru indirerek "Bunu istemiyor musun?Ödevi bahane ederek buraya gelmedin mi?"Diye fısıldadı.
"N-neyi istiyor muyum?"Ferhan sesinin titremesine engel olamamıştı. "Seni sikmemi..Altımda inlemek istemiyor musun?"Derken dudaklarını beyaz boyuna sürttü. Ferhan "İstemiyorum!" Diye bağırmaya çalıştı ama sesi kısık çıkmıştı.
Ellerini oynatarak Arda'nın tutuşundan kaçmaya çalışıyordu.Arda boyuna bıraktığı sert öpücüklerin arasında "Rahat dur." Dedikten sonra beyaz deri dişlerinin arasına alarak, hafifçe ısırdı.Ferhan acıyla inlerken gözlerini sıkıca kapattı.
İkisi derin bir nefes alınca Arda, ısırdığı yeri birden bırakarak öptü "Özür dilerim..Çok acıdı mı?"Diyerek başını kaldırdı."Hayır..Acımdı."Ferhan kızaran yanaklarını saklamak için başını çevirdi.
Yazarın Ferhan'ı sevmemiş,istememiş olabilirdi ama boşluktaki Ferhan tam zıttıydı.
"Öpebilir miyim?"Diye sordu Arda,anlık gelen cesareti ile."Hmhm.." diyerek başını olumlu anlamda salladı,Ferhan.
Arda önce utançla kızarmış yanağa, sonrasında dişleri ile eziyet ettiği için kızarmaya başlayan boyuna, minik öpücükler kondurdu.
Ferhan titrek bir nefes verirken,Arda'nın ellerini sırasıyla bırakmasıyla üzerindeki bedenin göğüslerine koydu.
Arda başını geri çekti birbirlerinin gözlerinin içine bakarken, Arda yavaşça dudaklarını Ferhan'ın pembe dudaklarına doğru getiriyordu ki klavye sesiyle Ferhan ağlayarak masanın üzerindeki eşyalarını toplarken,Arda'da mutfağın kapasında sinirli bir halde,çocuğun tokat attığı yanağını tutuyordu.
Hayır yani...Ne güzel öpüşeceklerdi,neden bir anda paragraf araya girmişti ki!?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
