Chapter 6

1.5K 51 5
                                    

Alec's POV

Bagong umaga, bagong pag-asa. It's May 28, the day of my twin's birthday. Naghahanda na akong umalis ng may taong biglang kumatok sa pintuan ng apartment na tinitirhan ko.

"Coming." I shouted before running towards the closed door.

Nagulat pa ako ng makita ko si Lia sa harap ng apartment na tinitirhan ko. Malaki na ang ipinagbago niya simula ng huli ko siyang makita, kung ganito na kaganda si Lia, ano pa kaya si Hannah?

"Goodmorning Alec." Nakangiti niyang bati sakin. "Hannah wants me to make sure that your going to attend the twins birthday celebration as requested."

Napalunok ako ng wala sa oras ng biglang tumalim ang titig niya sa akin. Ano na naman ba ang ginawa ko? Napangiwi nalang ako habang kakamot- kamot ng ulo.

"Of course I would be there. It my childrens party, I sure have to attend it." I awkwardly said.

Tumango lang siya at sinenyasan akong sumunod sa kanya. For the past few years ang laki ng pinagbago ng ugali ni Lia, from the shy and graceful house wife to a timid and strict elegant woman. Ito siguro ang magandang epekto ng pagka-barumbado ng pinsan ko. Parang nae-excite na tuloy akong makita ang asawa ko.

Nakasakay ako ngayon sa limousine na dala ni Lia, she said that it's especially prepared for me. Hindi ko na siya tinanong at sumakay nalang sa magarang kotse. Habang nasa daan iniisip ko na kung paano ko pakikiharapan si Hannah. Yes, I isolated myself for years after she left the country, but I know that it's not enough for a punishment.

Kakapalan ko na ang mukha ko at haharapin ang lahat ng parusang ibibigay ng pamilya nila sa'kin. After all Hannah is the greatest treasure of her family. Ngayong may pagkakataon na akong makalapit sa kanila, sisiguraduhin kong hindi ko na sasayangin ang chance na ito. Kahit na mahirapan pa ako sa processo ang importante maging parte parin ako ng buhay nilang tatlo.

I'll do anything just to get my wife back, even if it means that I have to die. If my life is all it takes to compensate her, I will gladly give my life. Hindi ko na kakayaning malayo pa sa kanila, lalo na at may mga anak kami. I want to give them the life that Hannah once dreamed about.

"Alec, you can go out now. I'm sure H and Y would be happy to see their father on their third birthday."

Hindi na ako nagdalawang isip na bumaba ng sasakyan. Pagkababa ko palang ay bumungad na kaagad sa akin ang napakagandang bahay sa gitna ng kakahoyan. The mansion is made with glass wall, have a huge garage, a playground at front after you enter the gate and a huge swimming pool at the back.

Hindi ko maiwasang hindi napaisip habang tinitingnan ko ang paligid. This place is somewhat familiar, it's like, i've been here before. Nakakapagtaka, hindi ko nga lang naisip kung saan ko nakita ang eksaktong building na'to.

"Hi Alec, long time no see..." nakangiting bati ni Hannah na sinalubong kami habang papalabas ng pasilyong papuntang pool area. "I'm really happy that you came."

"Long time no see... my beloved wife." I trailed off.

"Let's go, I'm sure the twins want to see you."

Hindi na ako pumalag pa at sumunod nalang sa kanya. Hannah really becomes beautiful since the last time I saw her. Muntik pa nga akong matulala habang nakatingin sa nakangiti niyang mukha. I really miss seeing her sparkling green eyes.

"H, Y. Your dad is here."

Lumingon ang mga bata sa gawi namin at matamis na ngumiti. Y gave me a smirk while his sister just smiled at me shyly. Naalala ko tuloy si Hannah noong bata pa, when I first saw her she smiled at me just like what our daughter did.

"You came!" He beamed.

Naglakad kami papunta sa kanila at ipinakilala ako ni Hannah sa dalawang bata, Y is always smirking all the time like he had planned something unimaginable.

"Mommy, why is he here? Didn't you say that he's busy with business? Is he not that busy now?" Inosenteng tanong ni H.

"You should ask your dad about that. After all, I don't have any news about him these past few years."

"No thanks mommy, Y and I have to go. I'm excited to open the presents that grandad and granny send over, I'm just sad that they couldn't attend now."

"Sis, I'm sure that they'll attend the family dinner tonight. We would see tito Sanril, tito Gio, tita Avi, tita Kari as well as tito Adrian, tito Jacob, tita Meryl, Lolo Nickolai and Lola Monique. Especially grandad and granny. They wouldn't forget what they have promised. Right mommy?"

"Sure, now both of you go back to the party and enjoy your day. Mommy and daddy have something to talk about."

Pumasok kami sa loob at tinungo ang kusina, umupo kami sa island counter habang nakaharap sa mga pagkain na inihahanda para sa mga bisita. There are moment of silence before I finally have the courage to spoke.

"Kamusta ka na? Matagal na rin simula ng huli tayong magkita..."

"Nothing new, Alec. Ganun parin naman ang buhay ko, but the difference now is I'm free to do whatever I want. Hindi na ako nakakulong sa isang bahay, paulit-ulit na inaalipusta, binabaliwala, pinapahiya at higit sa lahat walang nag-mamaliit sa'kin. They need me, while I don't need them." Malamig ang tono at walang emosyon niyang sabi.

Napayuko nalang ako, natamaan ako sa mga pinagsasabi ni Hannah. She's right on one thing though, I need her but she doesn't need me. Pinigilan ko ang pagtulo ng mga luha sa akin mga mata.

"Alec, can we just start over for the sake of the twins? Let's be civil with each other. Atleast nagkakasundo tayong dalawa kahit para lang sa kapakanan ng kambal."

Tumango nalang ako dahil hindi ko kayang ibuka ang bibig ko, kung gagawin ko man. Hindi ko masisiguradong mapipigilan ko ang paghikbi ko

Bringing Her Back (on-hold)Where stories live. Discover now