Κεφάλαιο 13

46 6 0
                                    

21 Απριλίου 1820

Η επόμενη μέρα ήταν πρωτόγνωρη για τους κατοίκους αυτού του μικρού χωριού. Γυναίκες και παιδιά μέσα στα σπίτια και οι άντρες προσεκτικά να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Η τουρκική ομάδα των ιππέων εξακολουθούσε να μένει στον ανεμόμυλο και να κάνουν ξαφνικές επισκέψεις σε σπίτια των ανθρώπων προς κατάσχεση αγαθών για να φάνε και να πιουν. Οι δύο αιχμάλωτοι άντρες είχαν παραμείνει δεμένοι σε έναν πάσαλο πίσω στον ανεμόμυλο. Ο πυροβολημένος άντρας βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση, αλλά η μαμή είχε καταφέρει να βγάλει την σφαίρα και τον φρόντιζε όσο καλύτερα μπορούσε.

Στο σπίτι της οικογένειάς μας, η κατάσταση είναι ήπια. Έχουν ετοιμαστεί για κάθε περίπτωση και οι δύο άντρες έχουν πάει στο μαντρί για το κοπάδι τους. Ο Μάριος και ο Αλέξανδρος παίζουν ήσυχα μέσα στο δωμάτιό τους και ο Χρήστος με τον Στάθη βοηθούν με τις δουλειές του σπιτιού όσο οι δύο γυναίκες μαγειρεύουν και προσέχουν το μωρό. Κανείς δεν συζητάει για το θέμα που απασχολεί όλο το χωριό. Προσπαθούν να μην δείξουν ότι ανησυχούν ώστε να μην χάσουν την ελπίδα τους.

Το μεσημέρι φτάνει και ο Πέτρος με τον πατέρα του έχουν ήδη φτάσει στο σπίτι. Το τραπέζι είναι ήδη έτοιμο και όλοι κάθονται να φάνε χωρίς πολλά λόγια. Πριν τελειώσουν, η κυρά-Μαριάννα ρωτάει τον άντρα της:

«Κανένα νέο από αυτούς;»

«Τίποτα. Το μόνο που κάνουν είναι να τρώνε και να πίνουν από τα αγαθά των συγχωριανών. Έτυχε να συναντήσουμε στον δρόμο τον κυρ-Μανόλη και μας είπε ότι άρον άρον μπήκαν στο σπίτι του ζητώντας για φαγητά. Φοβήθηκε τόσο πολύ που κατευθείαν έστειλε την κόρη του και τον γιο του μέσα στο δωμάτιό τους. Μετά είπε ότι έφυγαν με ένα αλαζονικό βλέμμα και δεν τους ξανά ενόχλησαν.»

«Τι θα κάνουμε αν μπουν στο δικό μας σπίτι;»

«Γρήγορα θα βάλεις τα παιδιά και την Σάρα στο δωμάτιό μας και δώσε ότι φαγητό και ποτό θέλουν. Δεν μας παίρνει να τους τσαντίσουμε.»

«Πατέρα πρέπει το χωριό να μαζευτεί και να δούμε τι θα κάνουμε. Δεν γίνεται να τους αφήνουμε να κάνουν ό,τι θέλουν!»

«Ηρέμησε Πέτρο. Ξέρω ότι πρέπει να μιλήσουμε μεταξύ μας, αλλά μ' αυτούς να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα μόνο μπελάδες θα δημιουργήσουμε.»

Τουκ τουκ.

Η πόρτα ακούστηκε.

Τουκ τουκ.

Αγάπη πίσω στον χρόνοΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα