Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από μία 17χρονη κοπέλα, την Σάρα, η οποία ζει στην Αθήνα του 2020, μια μοναχική ζωή χωρίς ενθουσιασμό, αλλά με σκοπό να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Όμως όλα αυτά θα αλλάξουν εξαιτίας ενός ταξιδιού στο χρόνο...Ναι καλ...
«Σάρα ήρθαν τα παιδιά μου. Έλα να τους γνωρίσεις.»
«Ναι φυσικά.»
Η κυρά-Μαριάννα φώναξε τα παιδιά να μαζευτούν στο σαλόνι του σπιτιού προκειμένου να γνωρίσουν την Σάρα. Όπως ήταν φυσικό όλοι μαζεύτηκαν κατά σειρά ηλικίας.
«Αλέξανδρε, συστήσου πρώτα εσύ.»
«Ναι μαμά!...Γεια σου! Είμαι ο Αλέξανδρος, με την μεγάλη όρεξη! Είμαι 5 χρονών και...»
«Εγώ είμαι ο Μάριος!! Είμαι 8 ετών και η πηγή της ενέργειας! Δηλαδή δεν κουράζομαι ποτέ και...»
«Εγώ είμαι ο Χρήστος, 11 ετών και ο πιο ζωηρός!!!»
«Έι, γιατί με έκοψες;»
«Γιατί εσύ έκοψες τον Αλέξανδρο.»
«Καλά σου λέει! Δεν πρόφτασα να τελειώσω την πρότασή μου»
«Καλά ντε!»
«Ήσυχα παιδιά. Ας τελειώσετε όλοι με τις χαιρετούρες και τσακώνεστε μετά!»
«Ναι μαμά», είπαν οι τρεις τους.
«Χαίρεται, το όνομά μου είναι Στάθης, 15 ετών και βοηθώ τον αδερφό μου και τον πατέρα μου στις δουλειές τους.»
«Χαίρεται»
«Κι εγώ είμαι ο μεγαλύτερος αδερφός της οικογένειας, με λένε Πέτρο και είμαι 18 ετών. Ελπίζω να έχεις μια καλή διαμονή.»
«Κι εγώ το ελπίζω.», ένα χρόνο μεγαλύτερός μου δηλαδή, «Χάρηκα πολύ για την γνωριμία και αν έχετε καμιά δουλειά στο σπίτι για την οποία χρειάζεστε βοήθεια, μην διστάστε να με φωνάξετε.»
«Τέλεια!»
«Ήρεμα Μάριε, μην νομίζεις ότι δεν θα κάνεις τίποτα στο σπίτι!»
«Ναι, μαμά.»
Και κάπως έτσι η Σάρα γνώρισε τα αγόρια της οικογένειας και η περιπέτειά της ξεκινάει σε αυτό το ταπεινό σπιτικό, καθώς η επόμενη μέρα επιφυλάσσει πολλά γι αυτήν και τον Πέτρο. Οι ώρες περνάνε και η οικογένεια του κυρ-Γιώργη θα κοιμηθεί για να καλωσορίσει την επόμενη μέρα. Η κυρά-Μαριάννα θα βοηθήσει την Σάρα να εγκατασταθεί στο δωμάτιο που θα μείνει, το οποίο θα είναι απέναντι από τα δωμάτια των αγοριών, στον ξενώνα του σπιτιού.
Η νύχτα φαντάζει τελείως διαφορετική για την Σάρα τώρα που δεν υπάρχουν ψηλές πολυκατοικίες και κτίσματα που εμποδίζουν την δροσιά του ανέμου να έρθει μπροστά από το παράθυρό της, καθώς και την καθαρή ατμόσφαιρα που πλέον εισπνέει από τα δέντρα και τα λουλούδια της άνοιξης. Οι σκέψεις ταξιδεύουν πίσω στα καυσαέρια της πρωτεύουσας και χαίρεται που μπόρεσε να μυρίσει ξανά αυτή τη γλυκιά μυρωδιά της φύσης, όπως και να δει τον ξάστερο ουρανό που εκείνο το βράδυ της έδινε απλόχερα το φως του φεγγαριού και των άστρων, τα οποία σχημάτιζαν τους αστερισμούς τους. Θέλοντας και μη έκλεισε τα μάτια της και καθισμένη μπροστά από το παράθυρο, την πήρε ο ύπνος και σαν γλυκό όνειρο ένιωσε τον άνεμο να την χαϊδεύει για καληνύχτα...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
