♪Selena Gomez-
lose you to love me
4 yıl sonra;
"Bugün evlilik dönümümüz Minho, en azınd-"
Jisu, sesini kontrol etmeye çalışıyordu ancak pek başarılı olduğu söylenemezdi.
"Minho'nun nesi oluyorsunuz?"
Duyduğu kadın sesi ile telefonu elinden düşürdü.
Minho'nun telefonunu bir kadın açmıştı, ve saat gece yarısını geçmesine rağmen hala evde değildi.
Aklına gelen düşüncelerle midesine kramplar girdi.
"Ne olur bunu yapmamış ol!"
Tüm o yaşadığı korkunç kabus asla onun peşini bırakmayan bir lanet gibiydi.
"Minho, beni aldatmaz."
"Minho, beni gerçekten seviyor."
"Minho, Jaemin gibi değil..."
Jisu, umudunun onu ele geçirmesine yeniden izin veremezdi.
'"Fakat, Minho öyle biri değil.''
"Jaemin'de öyle biri değildi..."
"Kafayı mı yiyorum yoksa?"
"Tanrım, lütfen aynı kabusu tekrar yaşamama izin verme..."
Dakikalardır tutmak için üstün çaba gösterdiği gözyaşları teker teker firar etti.
"Bugün, pazar günüydü. Sen pazarları çalışmazsın Minho..."
Vücudunu korkunç bir titreme sardı.
"Hayır, hayır! Bu sefer olmaz..."
Parmakları yavaşça karnındaki bebeğine gitti.
Jisu ve Minho'nun bir bebeği vardı.
Yaklaşık 4 gün önce fark etmişti.
Jisu'nun 3 aylık minik bir bebeği vardı.
Eğer, Minho bugün gelseydi üçüncü evlilik yıl dönümleri olan bu günde sürpriz yapacaktı.
"Bu korkunç kabusu sana da yaşatamam güzel bebeğim...
Tüm güzelliğini kaybetmiş bu dünyaya seni getirmek istemiyorum.
İnsanlar seni ve beni asla sevmeyecek, ve biz artık kimseyi beklemeyeceğiz.
Sadece senin ve benim olacağımız bir dünya var eminim, annen sana yeryüzündeki bütün sevgiyi verecek.
Sen, bu kirli dünyaya ait değilsin miniğim..."
Üst kattaki odasına çıktı ve yıllar önce Na Jaemin'e yazdığı mektubu eski sandıktan çıkardı.
O, kutuya üç mektup daha eklemek zorundaydı artık.
Tam 4 yıl önce Jaemin'i terk ederken yazdığı mektubun kalemini sadece Minho'ya ait olan mektubu yazarken kullandı.
Lee Minhyuk'a ise sıradan bir basit kalem yakışırdı.
Tıpkı dostluğu gibi geçici bir kurşun kalem.
Her daim onu gerçekten seven biricik dostu Minhyuk'a biraz kırgındı.
Ona tüm bunları yaşatan Na Jaemin ve eşi Heejin ile sıkı bir dostluk kurmuştu.
Şu son birkaç aydır ise arayıp sorduğu bile yoktu.
Minik kalp atışlarını hissettiği bebeğine ise pembe ve parlak, simli bir kalem kullandı.
Pembeydi çünkü, Jisu kız olduğunu hissediyordu.
Hep hayalini kurduğu o küçük kız çocuğu...
Odasından çıkıp, dış kapıya ilerlerken mutfak dolabının üzerindeki fotoğrafa kaydı gözü.
Eline alıp son kez inceledi.
Sol tarafında Minhyuk, ortada kendisi ve tam yanında yanağına kocaman bir öpücük bırakmakla meşgul olan Minho...
Bu resmi Jaemin'e karşı açtığı boşanma ve tazminat davasını kazandığı gün çekmişlerdi.
O gün gerçekten de mutluydu.
Ve o gün hayatımın dönüm noktası dediği adamın ona duygularını itiraf ettiği gündü.
Ve o adam tam da bu geceye kadar onu hep mutlu etmişti.
Fakat, Jisu mutluluğu hak etmemiş olacak ki bu sadece 4 yıl sürmüştü.
"Sorun değil Minho, ben annesi tarafından bile sevilmeyen bir kızım senden bunu bekleyemem..."
Gözyaşlarını sildi ve ayağa kalktı.
Belki de Minho bu gece gelecekti.
Fakat, Jisu güzel bir pasta yapmadı.
Ve,
Jisu bir daha hiç kimseyi beklemedi.
┬──┬
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
fin du quatorzième chapitre
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ꮚ
Finale son 4 bölüm kaldı 😭
YOU ARE READING
watashi wa 益 na jaemin † choi jisu ✓
Fanfiction"O çocuksu günler eskide kaldı, o çiçek kokuları, sevgi dolu gülüşmeler, o saf ve mutlu günler, senin de bana aşık olduğun günler çok eskide kaldı... Ne sen bakabilirsin artık yüzüme, ne de ben sevebilirim seni yeniden. Beni öyle çok kırdın ki, seni...
