"O çocuksu günler eskide kaldı, o çiçek kokuları, sevgi dolu gülüşmeler, o saf ve mutlu günler, senin de bana aşık olduğun günler çok eskide kaldı...
Ne sen bakabilirsin artık yüzüme, ne de ben sevebilirim seni yeniden.
Beni öyle çok kırdın ki, seni...
Jaemin o gece eve çok geç geldi, belki de geldiğinde gece bile değildi...
Hava çoktan aydınlanmış, güneş doğmaya başlamıştı bile.
Bahçeye ilk adımını attığında eve hırsız girdiğini düşündü, sonra kapının önündeki pasta, kırık tabaklar ve koparılan gülleri gördü.
Güllerin üzerindeki kan damlaları onu korkuttu, hızlıca eve girip karısını aradı.
Her yere baktı, tuvalete, banyoya mutfağa, son olarak balkona çıktığında bahçede gül ağaçlarının altında yatan kızı gördü.
Onu bulduğu için önce sevindi, sonra elindeki kan izlerini görünce hızlıca aşağı indi.
Jaemin koşarak yerde yatan bedeni, sarmaladı. Teni buz gibiydi, gece ayaz vardı ve o bahçede uyuya kalmıştı...
Onu eve taşımak için kollarının arasına aldı ve bunu yaparken hiç zorlanmaması onu üzdü, çünkü Jisu son birkaç aydır yemek yemediği için tüy kadar hafifti.
Koridorun sonundaki yatak odasına götürüp yatağa bıraktı. Jisu'nun üzerini sıkıca örtüp açık camları kapadı, sonra kendisi de uyuyan karısının yanına uzandı.
Birkaç dakika uyuyan kızı izleyip kendi kendine mırıldandı.
"Bunu kendine neden yapıyorsun Jisu?"
Vücudunu Jisu'yu görecek şekilde çevirdi ve uyuyan sevgilisini izlemeye devam etti.
O da çok yorgundu, tüm gece Heejin ile birlikteydi ve neredeyse hiç oturmamıştı. Uyumalıydı çünkü tam 2 saat sonra işe gitmesi gerekiyordu.
Yine de uyumak yerine sevgilisini izlemeyi tercih etti.
Gözlerini kapamadan önce kendine sordu.
"Bunu sana ben mi yapıyorum Jisu?"
Oysa Jaemin gayet iyi biliyordu, bütün bunlara kendisi sebep oluyordu.
Tüm o mutlu anları, neşeli günleri, mutluluklarını, hayallerini...
Jaemin bütün bunları bir hiç uğruna elinin tersiyle itmişti.
Pişman hissediyordu fakat kendini alıkoyamıyordu.
Na Jaemin, Choi Jisu'nun gözleri önünde erimesine izin vermeye devam etti.
O, Jisu'nun asla onu bırakamayacağına inanıyordu.
Eh, pekte haksız sayılmazdı aslında genç kız onu kendinden bile çok seviyordu.
Fakat bilmediği bir şey vardı.
Dünyada hiçbir şey sonsuz değildi.
Choi Jisu'nun, Jaemin'e olan sevgisi bile...
┬──┬
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
fin de la troisième partie
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
