watashi wa 益 na jaemin † choi jisu ✓

for minho ‹letters²›

♪ alec benjamin - six feet apart

Canım çok yanıyor Minho, öyle ki kalemi tutmak bile zor geliyor.

Kafamda tek bir soru var, sana yemin ederim ki tek bir sual.

Beni gerçekten sevdin mi hiç?

Eğer sevdiysen hayatımın en güzel dört yılıydı.

Sanırım, ilk defa mutluluğu tüm benliğimle hissediyordum.

Fakat, eğer sevmediysen yine de hayatımın en güzel dört yılıydı.

Tek fark, senin eşi benzeri olmayan bir oyuncu oluşun olurdu.
Çünkü, ben bile beni sevdiğine inanmıştım...

Sanki hiç sonumuz gelmeyecekmiş, biz hiç ayrılmayacakmışız ve birbirimizi hep sevecekmiş gibi hayal ettiğim bir rüyaydı.

Gerçekten de seninle olan her an bir rüyadan kesitlerdi sanki.

Benim bu kadar mutlu olmam, senin gibi bir adam tarafından sevilmem pek gerçekçi bir hikaye değil çünkü.

İnanmam bir aptallıktı değil mi?

Şimdi ise cevabını bildiğim soruyu soracağım sana, bunu neden yaptığını soracağım.

Oysaki cevap ortada.

Yine de,

yine de soracağım, çünkü beni bilirsin  ben hep umut ederim, bu kırık kalbimin atan son birkaç hücresi bile hala umut etmeyi sürdürüyor.

Kalbim bozuk galiba...

Aynı aşağılık duyguyu niçin tekrar yaşattın bana?

Bunun beni öldüreceğini biliyordun,
bir kez daha kaldıramayacağımı...

Sana, kendimden çok güvenmiştim Minho. Kendime güvenmediğim anlarda bile hep sana güvendim.

Şimdi ise tıpkı onu gibisin.

Eve gelmedin.

Telefonunu açmadın.

Bugün işin yoktu.

Saat gece yarısını geçtiğinde telefonunu açtığında ise,

duyduğum bir kadın sesiydi ve bana kim olduğumu sordu.

Sahiden, ben kimim?

Tüm bunları yaşamamış olsak mutlu bir anne ve eş olacaktım sanırım.

Ah, evet sana söylemek için fırsat bulamamıştım.

Tebrikler sevgilim demek isterdim, fakat üzgünüm.

Bir bebeğimiz var.

Henüz üç aylık.

Birkaç gün önce öğrenmiştim, bugün yani dördüncü evlilik yıldönümümüzde sana sürpriz yapmayı düşünmüştüm.

Ne kötüdür ki, bunu ölen, eski eşinin sana yazdığı veda mektubundan öğreniyorsun.

Evet, birazdan gideceğim, gideceğiz.

Bebeğim ve ben bu dünyada yaşamayı başaramadık.

Her zaman sadık bir eş ve evlat olmama rağmen, hep kimsesiz ve aldatılan o aşağılanmış, onuruyla tekrarlarca kez oynanmış kadın olmayı kaldıramadım.