I Fallinlove with a Boyish

Chapter 25

Palabas na ako ng mula sa gate ng school ng harangin ako ni Zach. Medyo nagulat ako non pero mas nagulat ako ng may ilabas siyang isang boquet ng red rose sa likod niya. Its a medium boquet.

"What's that? Para kanino yan?" Tanong ko at sinuksok ang dalawa kong kamay sa bulsa ng jacket ko.

"For someone." Sagot naman niya.

"Then give it to someone and leave in front of me." I said.

"Leave? No~ liligawan pa kita at paea sayo itong bulaklak, binibini. Sana magustuhan mo." Huh?

"Pfft. *siff*." Why I am laughing?

"Bakit ka tumatawa? Teka! Tumatawa ka?" He seriously ask.

"Malamang tumawa ako, tsaka paanong di ako matatawa?" I'm burst into laugh. "Masyadong cringe, hindi ako sanay na marinig at makita kang ganyan pfft."

"Tsk." His smiling.

"Hey! Why are you smiling?!" Naiiritang tanong ko kunyare.

"Your so cute." Zach

Biglang nawala ang ngiti ko dahil sa sinabi niya.

"I'm not cute." Saad ko at nagpatuloy sa paglalakad.

"Your cute Maxine." Pang aasar pa ni Zach.

"Ow, baka ikaw ang cute." Tatawag na sana ako ng taxi ng hatakin niya ako papasok ng school papuntang parking lot.

"Ayaw mong tawaging cute edi beautiful na lang." Saad niya habang hatak hatak parin ako.

"Oo maganda ako pero gwapo din ako--" binitawan niya ang braso ko at hinarap ako.

"What?! Maxine boyish ka lang hindi tomboy." Ang seryoso na niya, may mali ata akong nasabi. "Remember, nililigawan kita kailangan mong magpakababae saakin. Hindi sa, hindi ko sinasabi na hindi ko tanggap ang pagkaboyish mo but Maxine your too beautiful to being a boyish or! Turn into to a tomboy."

"What tha heck Zach? Pinayagan pa kita manligaw saakin kung magpapakatomboy ako? Yeah I'm a boyish! So proud of that! I love myself! And if--"

"Tama na! I love you! I love the way you are~ huwag mo na ituloy yung sinasabi mo ayokong masira ang panliligaw ko sayo--" Zach

"Kung ayaw mong masira ang panliligaw mo saakin, umayos ka sa pananalita mo." Saad ko at padabog akong sumakay sa kotse niya. I'm so upset. Tsk upset na nga di ko pa maintindihan utak ko. Ugh.

"Where do you want to go?" Tanong niya habang may malalim na boses na halatang nagpipigil ng kung anong emotion na nasa loob niya.

"Home." Sagot ko habang nakatingin lang sa labas ng bintana.

"Ok, magseatbelt ka." Sinunod ko naman siya at nagseatbelt ako.

***

"Look Maxine I'm sorry."

"Anong sorry? Nasabi mo na eh bakit ka pa magsosorry?"

"To make you feel a little bit better."

"Look at me Zach, yeah I'm a girl but I'm not just a girl. Kaya ako naging boyish dahil ayokong magmukhang mahina, ayokong magmukhang loser sa iba at sabihin mahina ako sa physical na nakikita nila. Gusto ko makita ako ng tao dahil malakas ako at may ipagmamalaki ako sa sarili ko."

Tinalikuran ko na siya at naglakad papunta sa gate ng bahay ko pero agad din akong huminto. Nang lingunin ko siya ay nakayuko lang ito habang nakatalikod na saakin.

"I like you..." pagkasabi ko non ay agad na napaangat ang kanyang ulo. "Pero... hindi iyon ang dahilan para magbago ako... hindi... oo susubukan ko pero susubukan ko lang."

Pagkatapos kong sabihin iyon ay tumalikod na ako at kasabay ng pagtalikod ko ay ang pagharap niya saakin.

Gosh. Hindi ko alam na sasabihin ko yon.