I Fallinlove with a Boyish

Chapter 39

Zach's P.O.V

Napangiti ako saaking mga narinig.

"I know it. I know you love me too." I said.

Dahan-dahan niya akong nilingon at kauna-unahang pagkakataon ay nakitang kong umiyak si Maxine.

"I'm sorry."

"Zach." Nanginginig ang kanyang boses ng banggitin niya aking pangalan.

"Maxine."

"Your here."

"Yes, I'm here and I'm always here."

Lumapit kanya ngunit ng malapit na ako ay bigla siyang humakbang ng isang hakbang.

"Maxine..."

"Sabi ni Hunter aalis ka na... Sabi ni Hunter..."

"Sinabi lang ni Hunter yon pero hindi ko sinabi yon. There's a misunderstanding here. Namali ng pagkakaintindi si Hunter---"

"No!" Sigaw ni Maxine habang umiiling.

"Akala niya aalis ako pero---" nagpatuloy lang ako sa pagsasalita.

"Tama na!" Mas lalong lumakas ang sigaw at iyak niya pero nagpatuloy parin ako sa pagsasalita.

"Hindi ako aalis Maxine! Hindi kita iiwan! Dahil mahal kita!"

"Your not!" Sigaw niyang muli. Tila babagsak siya sa pagkakatayo kaya't akma ko na sana siyang sasaluhin ng sumigaw siyang muli. "Huwag kang lalapit."

"Maxine..." Banggit ko sakanyang pangalan.

Iniangat niya ang kanyang ulo at tumingin saakin tila nadurog ang aking puso ng makita ko ang lungkot sa mga mata ni Maxine. Hindi ko na napigilan ang aking sarili at pumatak na ang aking mga luha.

"K-kung mahal mo ko... Bakit mo ko iniwan? Bakit ka umalis? Akala mo ba ikaw lang yung nasaktan sa nangyari? Bakit..."

"Maxine, nagsisisi ako. I'm really sorry kung umalis ako. I think...ayon lang yung paraan para pagaanin ko yung pakiramdam ko. Mawala yung galit ko sa sarili ko dahil sa ginawa ko sayo pero maxine kahit kailan hindi nawala yung tingin ko sayo. Binabantayan kita sa malayo, lagi kitang tinatanaw Max."

Tumayo siya mula sa pagkakaupo at tinignan akong muli.

"Max. That's the first time you call me Max. Diba.. Madali lang naman sabihin yon eh. Wala namang magbabago. Ako parin si Maxine kahit tawagin akong Max."

"I know... And I'm sorry. Please forgive me.. I know its not easy dahil mas lalong lumala dahil sa misunderstanding pero gagawin ko ang lahat Max gagawin ko anh lahat mapatawad mo lang ako."

"Matagal na Zach... Matagal na kitang pinatawad.. Hinihintay lang talaga kitang bumalik kasi mahal kita eh."

Hindi na ako nagdalawang isip at nilapitan ko siya agad. Isang mainit na halik ang binigay ko sakanya, puno ng pagmamahal na kahit kailan ay hindi malalagpasan ng iba.

Tumagal iyon ng mahigit isang minuto at tsaka kami bumitaw sa halik.

"I love you.." I said.

"I love you too." Maxine said and kiss her again.

Maxine's P.O.V

"ZACH?!" Sabay na sigaw ni Hunter, Zander at Ericka.

"Gago ka! Anong ginagawa mo dito---" aakmaan na sana ni Zander ng sapak si Zach ngunit agad siyang pinigilan ni Mark. "bakit mo ko pinipigilan? Gago yan eh! Ilang beses na niyan pinaiyak si Maxine!! Ano ba!"

"Kumalma ka Zander." Sambit ko.

"At bakit siya kakalma Maxine? Kailangan masapak ni Kuya Zach!" Sigaw ni Ericka.

"Ericka!" Zach.

"Bakit Kuya Zach akala mo pagtatanggol kita? Ramdam ko yung lungkot ni Maxine nung nawala ka! Kaya--" Ericka.

"Ericka tama na." Pagpapatigil ko kay Ericka. "Magpapaliwanag siya. So calm down."

"...that's it." Pagtatapos ni Zach sa kanyang pagpapaliwanag.

"What the f*ck Hunter?" Sigaw ni Ericka.

"Ahm.. Well ah. Sorry. I'm sorry. Sorry Maxine.. Sorry bro.. Sorry babe." Hunter.

"So kailangan pang mangyari itong misunderstanding na ito para magpakita kay Max at magkipag ayos?" Zander.

"Zander is right. What if hindi nangyari itong lahat?" Mark.

"Then ate Maxine will going to cry every night!" Ericka said.

"I'm not crying." I said.

"Weh?" Ericka.

"Yes! Can we please stop this now? Me and Zach okay now. And alam kong hindi siya madaling mapatawad because of what happen but... Can we just stop thinking about it now? I hate drama."