[Zawgyi]
ခ်ံဳခ်င္းျမိဳ႕ရဲ႕ အလွတရားက မခြဲရက္နိုင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္လို႔ေနတယ္ ေနရာတိုင္းက အမွတ္ရစရာေတြအျပည့္နဲ႔မို႔ ခ်ံဳခ်င္းသားေလး ေရွာင္က်န္႔အဖို႔ အိမ္ျပန္လမ္းက အလြမ္းေတြနဲ႔....
"အလုပ္ကအေရးျကီးေနတာမို႔ျပန္ရတာေလကြာ က်န္႔က်န္႔ကိုေနခဲ့လို႔ေျပာသားပဲ ျပီးရင္ကိုကိုျပန္လာေခၚေပးလို႔ရေနတာကို"
"တစ္ေယာက္တည္းျပန္ခိုင္းရတာစိတ္မခ်လို႔ေပါ့"
"အဲ့တာဆိုလည္း မ်က္နွာျကီးက ဆူပုတ္မေနနဲ႔ေလ "
"ေနရာစံုေတာင္မလည္လိုက္ရဘူး အဲ့အလုပ္ျကီးကိုမုန္းလိုက္တာ "
"တိုးတိုးေျပာပါ ဝမ္ေလးနိုးသြားအံုးမယ္.."
"လူရွင္းတဲ့နားက် ကားရပ္ေပး.."
"ေသးေပါက္ခ်င္ျပန္ျပီလား.."
"ဘယ္ကသာ...ကိုကို အျကာျကီးေမာင္းရတာပင္ပန္းေနျပီ က်န္႔က်န္႔တစ္လွည့္ေမာင္းေပးမယ္.."
"မပင္ပန္းပါဘူးဗ်ာ ေတာ္ျကာ က်န္႔က်န္႔ေမာင္းလို႔ အိမ္မေရာက္ပဲ ေဆးရံုေရာက္ေနပါအံုးမယ္"
"ဟြန္႔လူကိုအထင္ေသးလိုက္တာ... အရင္တုန္းကလိုမ်ားမွတ္ေနလား ဒီမွာျကည့္ ကားေမာင္းလိုင္စင္ရျပီးသား.."
"ဟုတ္ပါျပီ ေမာင္းခ်င္ရင္လည္းေမာင္း ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲေမာင္း.."
"အင္းး"
ရိေပၚ လူရွင္းျပီး လမ္းက်ယ္တဲ့
ေနရာေရာက္ေတာ့ ကားရပ္ေပးလိုက္တယ္
"ခနေလး ဝမ္ေလးကို အေနာက္မွာအရင္သိပ္လိုက္အံုးမယ္"
"ကိုကိုခ်ီထားမယ္ေလ.."
"ရတယ္ အေနာက္ခံုမွာဆိုသူပိုအိပ္တယ္.."
"အင္းးျဖည္းျဖည္းေမာင္းေနာ္...အရွိန္မမ်ားနဲ႔.."
"က်န္႔က်န္႔ကိုယံုျကည္လိုက္ပါ.."
"..."
တကယ္ေတာ့ ေရွာင္က်န္႔ ကားေမာင္းတာ ကြ်မ္းက်င္အဆင့္ေရာက္ေနပါျပီ အရင္ထက္ အရပ္ပိုရွည္လာတာေျကာင့္ ဘယ္ကိုမွလည္းဝင္မတိုက္မိေတာ့ပါဘူး ရိေပၚကစိုးရိမ္ျပီးမေမာင္းခိုင္းတာနဲ႔ မေမာင္းျဖစ္တာပဲရွိတာပါ
YOU ARE READING
Room No.622 (Completed)(Season 1+2)
Fanfiction"ဝမ္ေကာေကာ က်န္႔က်န္႔ကို က်ိတ္ျကိုက္ေနတာလား.." "မဟုတ္ဘူးးးးးးမင္းကို ခ်စ္တာ.....သိျပီလားးးငတံုးေလးးး"
