[Zawgyi]
ရိေပၚ စာနယ္ဇင္း ကိစၥအဝဝ အင္တာဗ်ဴးေတြျပီးတာနဲ႔ ညစာစားပြဲထိမေနေတာ့ပဲ ခ်က္ျခင္းျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္
သူ႔ကေလးကို လြမ္းလွျပီမဟုတ္လား ညအိပ္ရမယ္ထင္ထားျပီး အေစာျကီးျပီးစီးသြားေတာ့ ညတြင္းျခင္းပဲ ျပန္လာလိုက္တယ္
"လိုင္းမိတည္းက ဖုန္းဆက္ေနတာ ဘာလို႔မကိုင္ရတာပါလိမ့္.."
ဖုန္းဆက္ေနတာ မကိုင္တာေျကာင့္ အနည္းငယ္စိတ္ပူလာရသည္
အခုမွဘာေျကာင့္မွန္းမသိ စိတ္ေလးေနမိသည္
"တီ.."
"ဟယ္လိုက်န္႔က်န္႔ဘာလို႔ဖုန္းးး"
"ဟယ္လို.."
တစ္ဖက္ကမိန္းကေလးအသံျကားလာတာေျကာင့္
ဖုန္းကိုတစ္ခ်က္ျပန္ျကည့္လိုက္ကာ
"ဒါေရွာင္က်န္႔ဖုန္းမဟုတ္ဘူးလား.."
"ဖုန္းပိုင္ရွင္ကေလးကိုေျပာတာထင္တယ္ ေမာင္ေလးကအကိုထင္တယ္ မင္းညီေလးကို လူနွစ္ေယာက္က ရိုက္ျပီးေခၚသြားတာအမေတြ႔လိုက္တယ္ "
"ဗ်ာ.....အ...အခု...ဘယ္မွာလဲ သူ...သူတို႔က်န္႔က်န္႔ကို ဘာလုပ္လိုက္ျကေသးလဲ"
"အမလည္းကားနံပတ္မွတ္ထားျပီး ရဲတိုင္ေပးထားတယ္ အခုရဲေတြလိုက္ေနျကေလာက္ပါျပီ
ေမာင္ေလး "
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ အခုလိုကူညီေပးတာ အခုပဲကြ်န္ေတာ္အဲ့ကိုလာခဲ့ပါ့မယ္ဗ်.."
ရိေပၚ ကားစီယာတိုင္ကိုရိုက္လိုက္ကာ
ေဒါသတျကီးေအာ္မိလိုက္တယ္
"အားးးးးက်န္႔က်န္႔ရာ...ကိုိကုိလာတဲ့အထိ ဘာမွမျဖစ္ပါနဲ႔ကြာ.."
ေျပာရင္းမ်က္ရည္တို႔ကတသြင္သြင္စီးက်လာတယ္
..
တစ္ဖက္တြင္..
"အားးးကြ်တ္ကြ်တ္...ဂုတ္က်ိဳးေတာ့မွာပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကရိုက္ရက္လိုက္တာဗ်ာ.."
"နိုးလာတာနဲ႔စကားမ်ားလိုက္တာ ဟာကြာ.."
"ဟိုးးးဟိုးးအသံမထြက္ေတာ့ဘူး ထပ္မရိုက္ပါနဲ႔ေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးလိုက္ခဲ့ပါမယ့္ေနာ္.."
"ပါးစပ္ပိတ္လိုက္ အသားမနာခ်င္ရင္.."
"ေအာ့....ေအာ့..."
YOU ARE READING
Room No.622 (Completed)(Season 1+2)
Fanfiction"ဝမ္ေကာေကာ က်န္႔က်န္႔ကို က်ိတ္ျကိုက္ေနတာလား.." "မဟုတ္ဘူးးးးးးမင္းကို ခ်စ္တာ.....သိျပီလားးးငတံုးေလးးး"
