[Zawgyi]
"နွစ္ေယာက္လံုးကို အေမေျပာစရာရွိတယ္...လာထိုင္အံုး.."
"ဟုတ္" "ဟုတ္"
ေရွာင္မာမား စာဖိုင္တစ္ခုကို ေရွာင္က်န္႔တို႔ေရွ႕ခ်ေပးလိုက္ကာ
"ေရာ့..."
ေရွာင္က်န္႔ကစာအိတ္ကိုကိုင္လိုက္ျပီး
"ဘာျကီးလဲအေမ...နွစ္သစ္မုန္႔ဖိုးလည္းမဟုတ္နိုင္ပါဘူး သားအမိခ်င္းေတြအထာကိုင္ေနျပန္ျပီ "
"ဒီကေလးကေတာ့ေလ ငါေခါက္လိုက္ရ စကားအေကာင္းကိုမေျပာရဘူး "
ရိေပၚ ေရွာင္က်န္႔လက္ထဲက စာအိတ္ကိုယူဖြင့္လိုက္ေတာ့စာခ်ဳပ္တစ္ခုပင္
"က်န္႔က်န္႔ ဒါအိမ္ပိုင္ဆိုင္မွူစာခ်ဳပ္ပဲ"
"ဟမ္.."
"ဟုတ္တယ္ အဲ့တာဒီအိမ္ပဲ မင္းတို႔နွစ္ေယာက္လံုးကို အေမေပးတဲ့ လက္ဖြဲ႔ပဲ ဒီအိမ္ကိုစဝယ္တည္းက အေမက သားနာမည္နဲ႔လုပ္ထားျပီးသား အခုသားလည္း အရြယ္လည္းေရာက္ျပီ တစ္ေယာက္တည္းလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အေမသားကိုလြွဲေပးလိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ"
"ဟင့္....အေမ့..."
ေရွာင္က်န္႔ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နွာနဲ႔ ေရွာင္မာမားနားကပ္ကာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုကပ္ခြ်ဲလိုက္တယ္
"ကဲပါ အခုမွခ်စ္ျပမေနနဲ႔... ေပးသင့္ေပးထိုက္တာလည္းေပးျပီးျပီ မိဘဝတၱရားအရ အိမ္ေထာင္ရက္သားလည္းခ်ေပးျပီးျပီ အခုသားကလည္းသားေယာက်ာ္းအေပၚ လင့္ဝတၱရားေက်ပြန္ရေတာ့မယ္ေနာ္"
"သားကဘယ္ေနရာမေက်ပြန္လို႔လဲ ေက်ပြန္လြန္ေနတာပါအေမကလည္း မယံုရင္ကိုိကု႔ိေမးျကည့္ ဟုတ္တယ္မလားကိုကို မေန႔ညကတင္ကိုေက်ပြန္လာေသးတယ္ေနာ"
"က်န္႔က်န္႔...ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ အေမေျပာတဲ့ လင့္ဝတၱရားက အဲ့တာကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ"
"ဟဲ့ အေမ့ေရွ႕မွာဘာေတြေျပာေနတာလဲ...
ဒီကေလးကေတာ့ေလ အေမေျပာတာက ရိေပၚကိုသစၥာရွိရွိေပါင္းဖို႔ မဆိုးဖို႔ ကေလးအျပဳအမူေတြျပင္ဖို႔ေျပာေနတာ"
"အေမကလည္း က်န္႔က်န္႔ကေလးမဆန္ပါဘူး ဆိုးလည္းမဆိုးပါဘူး ကိုကိုေျပာလုိက္ေလ က်န္႔က်န္႔ဘယ္ေလာက္လိမ္မာလဲဆိုတာ.."
YOU ARE READING
Room No.622 (Completed)(Season 1+2)
Fanfiction"ဝမ္ေကာေကာ က်န္႔က်န္႔ကို က်ိတ္ျကိုက္ေနတာလား.." "မဟုတ္ဘူးးးးးးမင္းကို ခ်စ္တာ.....သိျပီလားးးငတံုးေလးးး"
