[Zawgyi]
ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕မနက္ခင္းအစဟာ ေက်းငွက္အသံေလးေတြနဲ႔သာယာစြာအစျပဳတယ္တဲ့
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕မနက္ခင္းအစကေတာ့
"ေရွာင္းးေရွာင္က်န္႔းးးးးး"
"ဗ်ာ.....အေမ....ထျပီလို႔......"
"ဗ်ာ ကေနာက္ထား အခုခ်က္ခ်င္းထလာခဲ့"
"ဟုတ္....."
...
"အေမတို႔ကလည္း ဒီသားေလး တစ္ေယာက္တည္းရွိတာကိုဆူဖို႔ခ်ည္းပဲ"
"ဟဲ့ နင္ကအသံုးက်လို႔လား သူမ်ားသားသမီးေတြ ဒီအခ်ိန္မိဘကိုလုပ္ေကြ်းေနျကျပီ အခုနင္ဘြဲ႔သာရတာဘာအျဖစ္ရွိတုန္း"
"အဲ့တာအေမတို႔ေျကာင့္ အေမတို႔ပဲ အလိုလိုက္ထားတာ ငယ္ငယ္တည္းကဆံုးမသင့္တာ"
"ေအးပါဒီေကာင္မျကီးအမွားေပါ့ အလုပ္ကလည္းမယ္မယ္ရရမရွိ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ စားလိုက္အိပ္လိုက္ ဖုန္းသံုးလိုက္နဲ႔ အားကိုမကိုးရဘူး"
"အဲ့လို စားနိုင္ေသာက္နိုင္အိပ္နိုင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ျကိုးစားရလည္းအေမမသိပါဘူး တစ္ခါတစ္ေလအေမတို႔ကိုအားနာလို႔ တစ္နပ္ေတာင္ေလ်ာ့စားခဲ့ရေသးတယ္"
"ေတာ္စမ္း နင့္ေျပာလိုက္ရင္ဆင္ေျခခ်ည္းပဲ ဒီနွစ္အတြင္းမွပိုက္ဆံမရွာနိုင္ရင္ အိမ္ေပၚကနွင္ခ်မယ္နင့္ကို"
"အေမ့ရဲ႕ဝမ္းကလြယ္ အသက္စြန္႔ျပီးေမြးထားတဲ့ ရင္နွင့္သည္းျခာခ်စ္ရတဲ့က်န္႔က်န္႔ကို နွင္ခ်ေတာ့မလို႔လား အဟင့္..."
"ကေလးလိုလုပ္မေနနဲ႔ ငါတကယ္မလုပ္ဘူးမထင္နဲ႔.."
"က်န္႔က်န္႔ကိုအထင္မေသးပါနဲ႔ က်န္႔က်န္႔မွာအလုပ္ရွိပါတယ္"
"ေျပာစမ္းပါအံုး ဘာအလုပ္လဲ"
"ေဘက်င္းကအိမ္က ပိုေနတယ္မလား အဲ့မွာ က်န္႔က်န္႔ အေဆာင္ဖြင့္စားမယ္ေလ ဝင္ေငြခ်ည္းပဲ😂ဟဲဟဲ"
"ဟဲ့အိမ္ေလးကျဖင့္ စုစုေပါင္းမွ အခန္းေလးသံုးခန္းပဲရွိတာ နင္ကဘယ္လိုအေဆာင္ဖြင့္စားမွာတုန္း"
"သံုးခန္းေတာင္ေလ လူသံုးေယာက္ေတာင္ရမွာ က်န္႔က်န္႔က စတိုခန္းအိပ္မွာေပါ့"
YOU ARE READING
Room No.622 (Completed)(Season 1+2)
Fanfiction"ဝမ္ေကာေကာ က်န္႔က်န္႔ကို က်ိတ္ျကိုက္ေနတာလား.." "မဟုတ္ဘူးးးးးးမင္းကို ခ်စ္တာ.....သိျပီလားးးငတံုးေလးးး"
