Part # 10

8.3K 555 5
                                    

Η μέρα πέρασε πλ όμορφα η Ναταλια μετά τν ταραχή τς κοιμήθηκε και δν κατάλαβε ότι είχαν ερθει τα παιδιά..Όταν ξύπνησε τν ειχα στν αγκαλιά μου.Δν ξέρω γιατί αλλά όταν ήμουν κοντά τς νιώθω μια ηρεμία..Χθες ήταν το πρώτο βράδυ μετά απο χρόνια κοιμήθηκα κανονικά χωρίς να ξυπνήσω απο εφιάλτες..Τν ήθελα κοντά μου..Στν αρχή μπορεί μόνο να ν άρεσε αλλά τρ νμζ τν ερωτεύομαι,αν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο μένα.Οσο βλέπαμε ταινία είμασταν αγκαλιά με τς χέρια μας πλεγμένα..Σε όλη τν ταινία δν μιλήσουμε μεταξύ μας εκεινη μάλλον νύσταζα και εγώ σκεφτόμουν ότι αύριο θα φύγει και αυτο δν μ άρεσε καθόλου..Σε κάποια φάση έτριψε τ πρόσωπο τς στο στήθος μου πράγμα που έδειχνε ότι νύσταζε..Μπορεί να γνωριζόμασταν μόνο 2-3 μέρες αλλά ένιωθα ότι τν ξέρω χρόνια, και ελπίζω αυτο να μας βγει σε καλό..
-"νυσταζεις πριγκίπισσα"τς είπα ετσι για να μν μας ακούσει κανένας απο τς άλλους
-"όχι καλά ειμαι αλήθεια γιατί με λες πριγκίπισσα άσχετο"με ρώτησε και τς χαμογέλασα..
-"δεν ξέρω απλα μου αρέσει"τς απαντάω και πραγματικά δν ήξερα απλα ήθελα να τν λέω ετσι..Αφου τα παιδιά έφυγαν πήγα στ δωμάτιο και άλλαξα και όταν ξανά πήγα στο σαλόνι τν βρήκα να κανει δουλειές και να πλένει τ πιάτα
-"πήγανε κοιμήσου θα μαζέψω και θα ερθω και γω πρέπει να ξεκουράζεσαι όχι να κανείς δουλειές" τς λέω με ενοχλημένο τόνο στν φωνή μου..ευτυχώς έκανε ότι τς είπα και πήγα στ μέρος του και τς έριξα μια μπάτσα στν πισινό τς και ομολογώ ότι ήθελα ώρα να τ κανω..
-"άντε μέσα γρήγορα"τς λέω και αυτή πάει στ δωμάτιο..Αφου καθάρισα αμέσως σε 5 λεπτά ειχα τελειώσει.Καθως πηγενα στ δωμάτιο χτύπησε το κινητό μου ξανά γύρισα τ πήρα και είδα ότι ήταν ο Μιχάλης..Τι μπορεί να ήθελε τέτοια ώρα..
-"έλα ρε τρελέ τ έγινε σου έλειψα κιόλας;"λέω και γελάω
-"ο κύριος Αγγέλου"ακούω μια γυναικεία φωνή απο μέσα
-"ναι ο ίδιος ποιος είναι;"λέω περίεργος αλλά και αναστατωμένος ταυτόχρονα
-"σας περνούμε απο τ επείγοντα ο φίλος σας είχε ένα ατύχημα να μ τν μηχανή του και είναι εδώ δν είναι σοβαρά αλλά η κοπέλα που ήταν μαζι του δν έχει τς αίσθησης τς"μ λέει και μένω σαν στύλος μέσα στ σαλόνι η κοπέλα ποια κοπέλα εκτός και αν είναι η Ελένη η Μαρια
-"ε ναι θα έρθουνε εμμέσως ευχαριστώ"
Με έπιασε πανικός τρ τι θα έλεγα στν Ναταλια;
πήγα μέσα στο δωμάτιο και ξάπλωσα δίπλα τς χωρίς να δείχνω τ παρά μικρό σημάδι ότι έχει γίνει κάτι.Εκεινη με κοιτούσε και τ μόνο π έκανα ήταν να τς πιάσω τ πρόσωπο και να τν φιλήσω..
Το φιλί ήταν όπως ακριβώς τ φανταζόμουν ευγενικό απαλό χωρίς βιαστικές κινήσεις..Το σταμάτησα πρώτος και τν κοίταξα στα μάτια.Τα μάτια τς έλαμπαν και κατάλαβα ότι ήθελε κάτι τέτοιο..Τώρα όμως δν ήταν ώρα για τέτοια..
-"Γιατι σταμάτησες έγινε τπτ"μου λέει
-"κοιτά Ναταλια"τς λέω και δν προλαβαίνω να ολοκληρώσω αυτο ο ήθελα να πω
-"κοιτά αλεξ αν είναι να μ πεις ότι δεν έπρεπε να γίνει και ήταν λάθος άστο δν πειράζει"μ λέει
-"όχι ψυχή μου τι λες ούτε κατα διάνοια δεν ξέρεις ποσό ήθελα να γίνει αυτο"τς λέω και βλέπω να χαλαρώνει.."απλα με πήραν απο τ επείγοντα,ο Μιχάλης είχε ένα ατύχημα με τν μηχανή και μαζι τ πρέπει να ήταν και ένα απο τ κορίτσια"τς λέω και παγώνει χάνει το χρώμα απο τ πρόσωπο τς
-"τι πράγμα;Παναγία μ πάμε γρήγορα που είναι π τς έχουν;"λέει και έχει αρχίσει να κλαίει με λιγμους.τν περνώ αγκαλιά και προσπαθώ να τν ηρεμήσω "σώπα ψυχή μου καλά είναι απλα η κοπέλα μου είπαν ότι δν έχει τς αίσθησης τς είναι απόλυτα λογικό"τς λέω και σηκώνετε απο κρεβάτι και αρχίσει να ετοιμάζεται για το νοσοκομείο..Μέσα σε 5 λεπτά είμαστε μέσα στο αμάξι και πάμε εκει που μας είπαν σε λιγότερο απο 10 λεπτά θα είμαστε εκει γιατί είναι κοντά.
Όταν φτάσαμε εκει ήταν η Μαρια με τν Κώστα..
Η Μαρία έκλαιγε και τν είχε ο Κώστας στν αγκαλιά του..με το που φτάσαμε άρχισε να κλαίει και η Ναταλια..
-"τι έγινε"τς ρώτησε κλαίγοντας
-"ήταν με τν μηχανή του αλεξ και εκει απο πίσω με τ αμάξι σε μια διασταύρωση ένας μαλακας έτρεχε σαν τρελός και τς πέταξε στν άλλη γωνία "είπε ο Κώστας που ήταν και εκείνος άσπρος..
Η Ναταλια με τ που άκουσε αυτο γύρισε και έπεσε στν αγκαλιά μου και σταμάτησε να κλαίει..
-"έλα πριγκίπισσα ηρέμησε με το να κλαις δν βγαίνει κάτι δν θα τν κανείς καλύτερα"τς είπα και εκεινη έσφιξε τ χέρια τς γύρο μου..
Εκεινη τν ώρα βγήκε ο γιατρός
-"είστε φίλοι η συγγενείς τν παιδιων;"ρώτησε σοβαρός
-"ναι"είπαμε μαζι
-" λοιπόν ο νεαρός είναι καλά έχει σπάσει το χέρι του μόνο και έχει κάποια πλευρά σπασμένα "μα λέει
-"η κοπέλα έχει χάσει αρκετό αίμα και ακομα είναι κρίσιμη η κατάσταση τς"μας λέει "θα χρειαστούμε αίμα..εχει κάποιος απο εσάς 0 αρνητικό"μας λέει
-" ναι εγώ εχω"λέω αμέσως και νιώθω τ χέρι τς Ναταλια μέσα στ δικό μου
-"λοιπόν νεαρέ θα πρέπει να δόσεις αίμα έλα απο εδώ μαζι μου"μου λέει και τν ακολουθώ
-"γιατρέ μπορώ να ερθω και γω μαζι είναι ο φίλος μου και δν θέλω να τν αφήσω μόνο"λέει η Ναταλια
-"ναι δν υπάρχει κάποιο θέμα ακολουθήστε με"λέει ο γιατρός και πιάνω τ χέρι τς και τ φιλάω..
-" δν είναι απαραίτητο να εισαι μέσα αν δν αντέχεις ξέρεις"τς λέω και εκεινη μ χαμογελάει
-"ειμαι μια χαρά αλήθεια"και μ δίνει ένα φιλί στο στόμα..Εγω τς χαμογελάω και μπαίνουμε στ δωμάτιο...

Αυτά λοιπόν και απο μένα ελπίζω να σας αρέσει :)
Μέχρι το επόμενο :*

Και κάπως ετσι...σε γνώρισα Where stories live. Discover now