Part#22

6.5K 402 2
                                    

Ειχα φύγει απο το σπίτι και ήμουν στο δρόμο για να παω στο φαρμακείο για να πάρω το τεστ της Ναταλίας.Δεν ξερω γιατί αλλα ειχα τρομερή αγωνία και κατα βάθος μεσα μου ήθελα να είναι θετικό.Επρεπε να βάλω ένα τέλος στον πόνο απο τον χαμό του αδερφού της και λογικά ο ερχομός ενός μωρού θα ηταν το καλύτερο.Οταν έφτασα στο κέντρο του νησιού μπήκα στο πρώτο φαρμακείο που βρήκα μπροστα μου.Μεσα ηταν μια κοπέλα κάπου στα 30 και με το που με είδε με χαιρέτησε και με ρώτησε τι θελω..Εγω έτριψα τον σβέρκο μου γιατί μου ηταν αρκετά άβολο.

-ε ναι γεια σας ένα τεστ θα ήθελα"λεω
-βέβαια θέλεις το κανονικό"με ρωτάει
-τι εννοείς κανονικό;"της λεω και γελάμε
-εννοώ εχει καθυστέρηση γιατί αν εχει θα πάρεις το κλασικό αν δεν εχει υπάρχει τεστ που μπορείς να το κανεις πριν την καθυστέρηση"μου λεει και με κοιτάζει υπομονετικά.
-ε δεν νομίζω να εχει πριν λίγες μέρες πήγε στον γιατρό και της ειπε ότι δεν ξέρει αν είναι η όχι και καλό θα είναι να κανει εξετάσεις αίματος.Αλλα σήμερα κανει εμετούς όλη μερα και σκέφτηκα ότι ένα τεστ θα είναι καλή ιδέα."
-Χμ ναι οκ αν είναι πάρε ένα απο αυτά τα τεστ.
Θέλεις το διπλό η το μόνο;"μου λεει
-εεεε το διπλό νομίζω είναι ενταξει"απαντάω
-αλλα να ξέρεις ότι Αφου της ειπε ο γιατρός να κανει εξετάσεις αίματος ίσως ακομα και το τεστ δεν μπορέσει να δείξει ακριβώς όποτε αν θες εχει ένα μικροβιολογικό ένα παρά κατω αν θες πήγανε κλείσε ένα ραντεβού να είστε 100% σίγουροι"λεει
-Εμ ναι κακή ιδέα έχεις κάποια κάρτα η καποιο τηλέφωνο για να κλείσω ραντεβού;"λεω
-ναι ναι εδω είναι ορίστε"και μου δίνει την κάρτα.Την περνω και την βάζω στο πορτοφόλι μου.
-χίλια ευχαριστώ να σαι καλά"λεω και φεύγω καθώς με χαιρετάει και εκεινη.

Μετά απο 10 λεπτά βγαινω απο το μικροβιολογικό με ακομα μια κάρτα που λεει για το ραντεβού μου αύριο το πρωι στις 9 το πρωι.Η αλήθεια είναι ότι τωρα εχω ακομα περισσότερο άγχος απο ότι ειχα πριν.
Αφου εχω τελειώσει της δουλειές μου παω προς τα ταξί να πάρω ένα και να παω σπίτι όταν ακούω απο πίσω μου κάποιον να με φωνάζει.Γυρναω και βλέπω τον Παύλο.Δεν μπορει κάποιος μου κανει πλάκα.Με τον που τον βλέπω ξεκινάω να περπατάω πιο γρήγορα ενώ αυτός με φωνάζει και τρέχει προς το μέρος μου.
-Αλεξ περίμενε φίλε"λεει και με το άκουσμα αυτο γύρισα αμεσως προς το μέρος του
-δεν ειμαι φίλος σου Παύλο.Ουτε κατα διάνοια."λεω και παω προς τα ταξί.
-Αλεξ αλήθεια περίμενε πρέπει να με ακούσεις"λεει και σταματάω και ξανα γυρνάω προς το μέρος του.
-Εχεις 5 λεπτά όποτε ξεκινά"λεω και τον αγριοκοιτάζω ενώ εκείνος κοιταει την σακούλα που εχω στα χέρια μου.
-τεστ είναι αυτο που βλέπω;"λεει
-αυτο δεν είναι κάτι που σε αφορά είπες ότι θέλεις να μου πεις κάτι όποτε τελείωνε"λεω
-Ο πατέρας της Ναταλίας ηταν αυτός που πλήρωσε την εγγύηση και βγήκα απο την στενή"λεει και εγω παγώνω στην θέση μου.
-τι;;"ηταν το μόνο που μπόρεσα να πω.
-ναι για αυτο σου λεω έλα να καθίσουμε πρέπει να με ακούσεις ειδικά αν αυτά στην σακούλα είναι για την Ναταλια"λεει και ξεκινάμε προς ένα μικρό πάρκο.Αφου φτάσαμε καθήσαμε σε ένα παγκάκι και γύρισε προς το μέρος μου.
-λοιπόν την μερα που έγινε το ατύχημα δεν επρεπε να πάθει κανεις τίποτα πέρα απο τον Νικο.Το ατύχημα δεν ηταν ατύχημα αλλα ηταν ένας τέλειος και καλό στημένος φόνος.Ο πατέρας του Νίκου ήθελε να τον βγάλει απο την μεση γιατί είχε μάθει ότι ηταν μπλεγμένος με ναρκωτικά και κόντρες και δεν ήθελε αυτο να βγει παρά εξω στον κύκλο τους είχανε τσακωθεί άπειρες φορές και τον είχε διώξει ακομα περισσότερες αλλα λόγο της Ναταλίας τον άφηνε να ξανα γυρνάει στο σπίτι.Ο Νίκος ήθελε να φύγει απο το σπίτι αλλα ο μόνος λόγος που κάθονταν ηταν η Ναταλια που την λάτρευε.Ετσι κάποια στιγμή όταν κάναμε αλλαγή με τον Νίκο μετά κάποιος με άρπαξε και με πήγε καρφί στον πατέρα του.Μου ζήτησε να οδηγάω εγω και ο Νίκος να είναι στην θέση δίπλα και τα αλλα θα τα κανόνιζε αυτός.Οταν τον ρώτησα τι και πως ειπε πως ήθελε να τον τρομάξει και ότι αν βοηθούσα θα με βοηθούσε να μπω για απεξάρτηση και θα ειχα και μια δουλειά.Ετσι όπως ηταν φυσικό δέχτηκα ετσι κ αλλιώς δεν με ένοιαζε κοιτούσα την πάρτη μου και μόνο.Οταν έγινε ότι έγινε ήθελα να φύγω απο προσώπου γης αλεξ πρέπει να με πιστέψεις.Οταν μπήκα μεσα Αφου με έπιασαν την επόμενη μερα ήρθε ο πατέρας της και πλήρωσε και με έβγαλε και μπήκα σε κέντρο απεξάρτησης που ήμουν κοντά 2 χρόνια.Μετα όπως ειπε βρήκα μια δουλειά και δεν με ξανα ενόχλησε.Μεχρι την μερα που σας βρήκα στο κλαμπ.Δυο μέρες πριν με πήρε τηλέφωνο και ειπε ότι πρέπει να βρεθούμε για κάτι σημαντικό.Μου ζήτησε να σας τρομάξω για να μάθει η Ναταλια ποιος εισαι και να χωρίσετε. Φίλε δεν ξερω τι θέματα εχει αλλα πρόσεχε τον.Οταν μου ζήτησε να μπω σπίτι σου και να το κανω λίμπα αρνήθηκα και απο τότε δεν με εχει ξανα ενοχλήσει."λεει και εγω κάθομαι και τον κοιτάω σαν τον μαλακα.Τι λεει δεν παίζει κα είναι αλήθεια.
-και αν δεν μπήκα εσυ στο σπίτι μου ποιος μπήκε τότε."ρωταω
-δεν ξερω φίλε πάντως όταν πήγα να τον βρω για να μου πει για το σπίτι μιλούσε με ένα συνεργείο με κάμερες.Οταν τα είδα φρικαρα τελείως."λεει δεν μπορει να είναι δυνατόν.Απο την αρχή δεν μου κάθησε καλά σαν άτομο αλλα όχι κάτι τέτοιο.Θεε μου η Ναταλια τον λάτρευε αν μάθει κάτι τέτοιο θα την τρελάνει.
-και πως ξερω ότι μου λες την αλήθεια;"λεω
-εχω αλλάξει 2 σπίτια πλεων με κυνηγάει για να μην ανοίξω το στόμα μου."λεει και δεν ξερω γιατί αλλα τον πιστεύω φενεται εξαντλημένος.
-καλός αν έχεις καποιο άλλο νέο να με πάρεις να μου το πεις.Και να προσεχείς.Και ευχαριστώ"λεω
- και εσυ αλεξ και αν είναι να γίνεις πατέρας πάρε την Ναταλια και φύγετε"λεει και ο κάθε ένα πέρνει τον δρόμο του και εγω μπαίνω σε ένα ταξί και λεω την διεύθυνση και σε 10' ειμαι εξω απο το σπίτι.Δεν πρέπει να πω τίποτα ακομα ειδικά τωρα.Ετσι με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω τα παιδιά να είναι αραχτοί στο σαλόνι και να βλέπουν ποδόσφαιρο.
-που ήσουν ρε;"ρωτάει ο Μάριος
-πήγε πηρα κάτι χάπια για την Ναταλια"λεω
-είναι μεσα με τα κορίτσια"ξανα λεει ο Μάριος και παω προς το δωμάτιο.Με το που ανοίγω την πόρτα γυρνάνε όλες και με κοιτάνε.Της σπάζω ένα χαμόγελο και παω στο μπάνιο και αφήνω την σακούλα και ξανα βγαινω στο μπαλκόνι.
-λοιπόν τι κάνουν τα κορίτσια μου"λεω και και παω στην καρέκλα της Ναταλίας και της κανω λιγο μασάζ γιατί είναι τέρμα αγχωμένη.
Κάτι μου απάντησε η Κατερίνα και εγω απάντησα μηχανικά χωρίς να δίνω και πολύ βάση στα λόγια μας.Ξαφνικα η Ναταλια σηκώνετε και παει προς το μπάνιο και παω και εγω πίσω της.Την βλέπω να είναι στο πάτωμα και να βγάζει για ακομα μια φορά το περιεχόμενο του στομαχιού της.Εκατσα στην μπανιέρα και έπιασα τα μαλλιά της.Μετα απο λιγο σταμάτησε και έκατσε και εκεινη δίπλα μου.Ειπαμε διαφορά χαζά και κάποια στιγμή απο τα γέλια πήγα να πέσω μεσα στην μπανιέρα.
-λοιπόν τη λες να το κανεις;Παω εξω και ότι θες με φωνάζεις οκ;"λεω
-όχι θελω να εισαι και εσυ μαζι μου νιώθω πιο καλά"λεει και ξανα κάθομαι στην μπανιέρα "απλα θελω να γυρίσεις να κανω πιπί μου" λεει και απο τα γέλια θα έπεφτα.
-αλήθεια ντρέπεστε να κανεις πιπί σου μπροστα μου;"ρωταω
-ναι γυρνά τωρα"λεει και γελάμε και οι δυο
Μετά απο λιγο βάζει το στικάκι πάνω στον πάγκο και τωρα πρέπει να περιμένουμε.
-εισαι οκ ;"την ρωταω
-δεν ξερω ειμαι πολύ αγχωμένη"απαντάει
-λογικο μωρό μου και εγω ειμαι αλήθεια.Απλα σκέφτομαι ότι αν εισαι δεν ξερω θα ξεκινήσουμε μια καινούργια ζωή μαζι και θα εχουμε και ένα μωράκι"λεω
-ξέρεις ότι ακούγεστε σαν χαζό γκομενα ετσι;"μου λεει και γελάμε
-ευχαριστώ πολύ "της απαντάω και την τσιμπάω στην μεση και κοιτάζω το ρολόι μου.
"Για δες ήρθε η ώρα"λεω και απλώνω το χέρι και πιάνω το τεστ και το κοιτάω.Πιανω και το χαρτί που λεει τι είναι το κάθε σήμα.
-λοιπόν δεν θέλεις να μάθεις;"την ρωταω και εκεινη εχει κλειστά ματια.
-δεν ξερω θελω;"απαντάει
-λοιπόν.."ξεκινάω να λεω και εκεινη την ώρα χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μεσα η Κατερίνα.
Εγω αμεσως βάζω το τεστ στην τσέπη μου και γυρνάω προς την Ναταλια που τωρα με κοιτάζει στα μάτια και περιμενει μια απαντήσει.Την κοιτάζω και εγω της χαμογελάω και της κουνάω αρνητικά το κεφάλι.Εκεινη χάνει μια ανάσα και δάκρυα κυλάνε στα μάγουλα της.Την πλησιάζω και την περνω στην αγκαλιά μου και μένουνε ετσι αγκαλιά πάνω στην μπανιέρα...

Επειδή η ζωή μου ηταν 50-50 να μην το βγάλω το Πάσχα εινα να ανεβάσω ακομα ένα κεφάλαιο.ΕλπιΖω να σας άρεσε.
Μεχρι την επόμενη φορά....

Και κάπως ετσι...σε γνώρισα Where stories live. Discover now