024

1.5K 165 43
                                    

•2 hafta sonra•

Tony önündeki hologramı kapatarak arkasına yaslandı ve gözlerini ovuşturdu.

İki hafta.

İki haftadır Valeriya ortalıkta yoktu. Akıllarına gelebilecek her yere bakmışlardı ancak tek bir iz dahi yoktu. Umudunu keseli çok olmuştu ancak yine de aramaya devam ediyordu.

Herkes üzgündü ancak bu konuda en çok kendini suçlayan kişi Tony'di. Hala o gün Valeriya'yı durdurabileceğini düşünüyordu. Küçük kardeşi gibi gördüğü kişi gözlerinin önünde ölüme gitmişti ve şu an nasıl bir durumda olduğunu bilememek onu delirtiyordu.

Natasha ise neredeyse her gün ekip arkadaşları ile Valeriya'nın olabileceği yerlere gidiyor, her taşın altına bakıyorlardı.

Bu süreçte Steve ona çok destek olmuştu. Birbirlerini seviyorlardı ve şu an birliktelerdi. Birlikte olmaları için birbirlerini sevdiklerini söylemeye gerek duymamışlardı. Sevgilerini zor anlarında birbirlerine destek olarak gösteriyorlardı.

Bucky...o kendini her şeyden soyutlamıştı. Uyuyamıyor, yemek yiyemiyordu. Gündüzleri Natasha ve diğerleri ile birlikte Valeriya'yı aramaya gidiyor, geceleri ise antrenman salonundan çıkmıyordu.
Şu an olduğu gibi.

"Kendine böyle eziyet etmeyi bırakmalısın dostum." Bucky nefes nefese arkasını döndüğünde kapıya yaslanmış kendisini izleyen Steve ile karşılaştı.

"Ben iyiyim Steve." Havlusunu aldı ve terini silerek dövüş alanından çıktı.

"Kendini kandırabilirsin ama beni asla Bucky. Bunu biliyorsun." Bucky, Steve'in yanına geldiğinde iki arkadaş antrenman salonundan çıktılar.

"Biliyorum."

Karşılıklı olan odalarına geldiklerinde Steve, Bucky'nin omuzunu tutarak destek olurcasına sıktı.

"Onu bulacağız dostum. Valeriya'nın iyi olduğuna eminim." Bucky, arkadaşına buruk bir şekilde gülümsedi.

"Umarım dediğin gibidir Steve. Umarım."

Natasha yaptığı kahveleri alarak Tony'nin günlerdir çıkmadığı laboratuvara ilerledi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Natasha yaptığı kahveleri alarak Tony'nin günlerdir çıkmadığı laboratuvara ilerledi.

Tony'nin kendini suçladığını biliyordu ve kendine bu şekilde eziyet etmesini istemiyordu. Bu onun suçu değildi. Valeriya'yı ikna etmeye çalışmaktan başka imkanı yoktu.

Laboratuvara geldiğinde gözünü bile kırpmadan önündeki büyük holograma bakan Tony'nin yanına ilerledi.
Masanın üstündeki boş kahve kupalarını görünce gözlerini devirdi.

"Kahve getirmiştim ama ihtiyacın olduğunu sanmıyorum Stark. Damarlarından kahve akıyor."

Tony yorgunluk akan gözlerini Natasha'ya çevirdi ve alaylı bir şekilde gülümsedi. Göz altları uykusuzluktan çökmüştü.

sister • natasha romanoffHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin