003

3.7K 285 69
                                    

Hydra üssü

"Yapmanız gereken tek şey," Dedi adam sinirle.

"Denekleri tutmaktı."
Yavaşça hizada durmuş askerlerin önünden geçiyordu.

"Fakat siz naptınız?"
Elini hiddetle masaya vurmasıyla tüm askerler korkuyla irkilmişti.

"Denekleri kaçırdınız! Avengers'ın tarihteki en güçlü deneyi kaçırmasına göz yumdunuz!"

Sinirle ordan oraya ilerliyor tek tek tüm askerlerin suratını inceliyordu adam. Kimse gözüne bakmaya cesaret edemiyordu.

"Peki bunun bizim açımızdan doğuracağı felaketin farkında mısınız?"
En sonunda dolanmayı bırakıp koltuğuna oturdu ve pencereye bakarak son sözünü söyledi.

"Sizin cezanızı sonra vereceğim ama şimdi,"
Suratında oluşan ürkünç gülümseme ile askerlere baktı.

"Kış askerini getirin."

Avengers Kulesi

Avengers için bugün oldukça sakin bir gündü. Hiç bir olay olmamıştı ve bu da onların işine gelmişti. Bir nevi izine çıkmış gibiydiler.
Şuan herkes salonda toplanmış gülüşmeler eşliğinde sohbet ediyorlardı.

Valeriya ise yaşadıklarını kavramak için bir hafta kadar ona verilen odaya kapanmış, çıktığında ise tüm vaktini kardeşiyle geçirmişti. Bundan da oldukça memnundu. Bu süre zarfında birbirlerini tanımışlar ve geçmişleri hakkında az da olsa bilgi sahibi olmuşlardı.

Şimdi ise kıyafet seçerken sohbet ediyorlardı. Natasha Avengers'dan ve yaşadıkları şeylerden bahsediyordu.

Valeriya dolabın karşısında kıyafet seçerken konuştu.
"Demek kış askeri. Hydra'da bulunduğum süre boyunca çokça adını duydum ama hiç görmedim."

"Tabi göremezsin."
Natasha oturduğu yerden kalkıp kardeşinin yanına gelirken konuştu.

"Zaten o yüzden hayalet diyorlar."
O sırada dolaptan bir elbise alıp kardeşinin üzerine doğru tuttu.

"Bunu kesinlikle denemelisin."

Paravanın arkasına doğru geçerken hala kış askeri dedikleri kişiyi düşünüyordu Valeriya.
Yapılan binlerce suikast, alınan binlerce can...
Kim olduğu ise ayrı bir meseleydi.

Bunu düşünmeyi sonraya bıraktı ve paravanın arkasından çıktı kızıl kadın.
"Olmuş mu?"

Natasha kardeşine baktığında gülümsemesine engel olamamıştı. Hala bir kardeşinin olduğuna inanamıyordu. Ailesinden bir parça, aynı kandan bir can, yaşamak için bir sebep...

Sadece rüyasında gördüğü imgelerin onu kardeşine getireceğini düşünmüyordu fakat olmuştu işte. Bunun aralarındaki bağdan kaynaklı olduğunu varsayıyordu.
Yanına gitti ve elinden tutarak hafifçe döndürdü Valeriya'yı.

"Mükemmel görünüyorsun kardeşim."

"Ah! Teşekkür ederim. Bu her zamanki halim."
Valeriya'nın alaylı konuşması ile kıkırdadı Natasha.

Valeriya ise hızla Natasha'yı paravanın arkasına itip farketmeden suratına kıyafet fırlatmıştı.
"Bunu giy. Sende harika duracağına eminim."

Ardından saçlarını düzeltmek için makyaj masasına geçmişti.
"Steve ile sevgili misiniz?"
Sorduğu soruyla birlikte gelen çarpma sesiyle irkildi Valeriya. Ardından Natasha saçları gibi kıpkırmızı olmuş suratını paravandan uzatmıştı.

sister • natasha romanoffHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin