𝐒𝐈𝐒𝐓𝐄𝐑|
❝Sadece bir şeyler hissetmek istiyorum. Normal bir insan gibi.❞
Korkularıyla yüzleşmek için her şeyin başladığı yer olan Red Room'a giden Natasha, kendi dosyasına bakarken bir kız kardeşi olduğunu öğrenir.
Peki Natasha kardeşini bulabi...
Kabuslarının başladığı yerdeydi kızıl kadın. Buraya tamamen kendi iradesiyle gelmişti fakat şuanda vazgeçmek üzereydi. Binanın önünde durmak bile yaşadığı anıların zihninde yankılanmasına yetmişti ve şimdi, tereddütlü bir şekilde bekliyordu yıllar önce boşaltılmış olan binanın önünde.
Arkadaşı ondaki endişeyi farkedince aradaki mesafeyi kapatıp yanına geldi güzel kadının. Elini destek olurcasına omzuna yerleştirdi.
"Bunu yapmak istediğine emin misin?"
Bakışlarını binadan ayırıp ona her daim destek olan arkadaşına baktı. Biliyordu ki vazgeçtiğini söylese asla yargılamaz ve kolundan tuttuğu gibi hızla çıkarırdı kendisini buradan. Fakat bunu yapmalıydı. Haftalardır rüyalarında gördüğü imgeler onu buraya yönlendirmişti. Bunun bir işaret olduğunu düşünüyordu.
"Bunu yapmam gerektiğini biliyorsun Steve." Evet,biliyordu. İlk gördüğü zamandan beri biliyordu hemde. Diğerlerine panik yapmasınlar diye söylememiş ve tabiki de aralarındaki en olgun kişiye başından geçenleri anlatmıştı kızıl kadın.
"Hem bence artık korkularımın üstesinden gelmeliyim ve bunun içinde onlarla yüzleşmem gerekiyor." Cümlesini bitirdikten sonra gözlerini arkadaşından çekip tekrar binaya yönlendirdi.
"Gayet güzel bir başlangıç."
"O zaman," diye başladı Steve sadece çabucak olsun ve bitsin istiyordu. "Başlayalım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçeri gireli 30 dakika olmuştu. Neredeyse tüm odaları gezmişlerdi. Yemek yedikleri yer,silah eğitimi aldıkları yer,dans ettikleri yer... Derken sıra zamanında kimsenin giremediği ve girmeye çalışanların da ağır cezalara maruz kaldığı arşiv odasına gelmişti.
İçeri girdiklerinde ilk başta şaşkınlıkla oldukla yerde durdu iki arkadaş. Koskocaman bir koridor,koridoru boydan boya kuşatan büyük raflar. İlk kendine gelen Natasha oldu. Uzun zamandır bu anı beklediğinin farkına varmıştı ve bakılmadık yer bırakmak istemiyordu.
Ardından Steve hızla Natasha'nın yanına ilerledi. "Eee," Dedi gömleğinin kollarını sıvarken. "Nereden başlıyoruz."
"Bunlar alfabetik sıraya göre dizilmiş olmalı. Kendi dosyama bakmak istiyorum ama önce.." Hızla en sondaki rafın arkasına ilerledi. Steve ise ne çıkacağını merak ettiği için hızlıca arkadaşının peşinden gidiyordu. En son durdukları yere baktığında ağzı şaşkınlıkla aralandı.
"Pekala. Bunu beklemiyordum."
"Bende beklemiyordum. Tesadüfen buldum."
Hızla kasaya doğru ilerledi ve sayılarla dolu klavyeye baktı.
"Şifre Hakkında bir fikrin varmı?" Steve'in dediği şeyle yandan bir bakış attı kızıl kadın. "Varmış gibi mi görünüyor?"
