Fortesque's Obsession

Chapter 28: Close Your Eyes

***

"A-Aya? T-That's impossible! I-I..."

"You're obsessed with her. You killed her."

I woke up barely breathing. I clinched my fists, that was just a dream. I stood up. Dumiretso Ako sa shower room at naligo. After I took a bath, nagbihis agad Ako at dumiretso sa tapat ng kuwarto ni Klay.

Using the master key, I slowly unlocked the door of her room. I smiled when I saw her cleaning her table, fixing her bed, and grooming the flowers in the vases.

Our marriage is already settled. Magaganap bukas ng umaga not in the church but between in the sea. Yeah, in terms of visitors, relatives ko lang at close friends ang imbitado.

"How are you, Klay?" Tanong ko sa kaniya.

Napatingin Siya sa gawi ko nang makalapit Ako sa kaniya. Her eyes were swollen. I remember my dream earlier, but I just ignored it. Panaginip lang naman 'yon.

"Hindi ka na ba galit?" She asked me bakas sa boses niya ang lungkot.

"No. I forgave you. Kalimutan na natin 'yon—"

"Ikukulong mo pa ba rin ako rito? aniya ulit na may halong pagtataka sa buong mukha niya.

I sat down on the bed habang nakapamulsa.

"Hindi Naman kita kinulong dito. I did this to protect you, Klay." I uttered as I stared her narrowed captivating eyes.

"Protect? H-Hindi kinulong? You were so mad of me yesterday.. at ngayon Ang bait-bait mo." Nalilitong sambit niya at ibinalik ang flower vase sa lagayan.

I let out a sigh.

" Look.. I'm sorry if I scared you.. It will never be happen again. Bati na tayo, Hindi ka ba excited sa kasal natin bukas?" I looked at her desperately.

Natigilan siya dahil sa sinabi ko. Parang kakaiba ang kinikilos niya ngayon, is she hid something?

"Dapat masaya tayo ngayon para bukas, di'ba? I forgot, darating na ang wedding gown mo mamaya. I'm really happy, " Putol na saad ko at tumayo, hinawakan ko ang mukha niya, hinaplos ko ang mga pisngi niya.

"Ang tagal ko nang hinintay na mangyari 'to. And this it, we are getting married. Aren't you happy?" Malungkot na tanong ko sa kaniya. Napayuko siya, " Umiiyak ka ba?" I added.

"Gusto ko lang makita si lola.." Mahinang wika niya.

Lola?

" Your grand mother? Sure, pupuntahan natin siya ngayon, where is she? Para na rin sa kasal natin bukas. Makakalimutin na talaga ako." I said, agad siyang napatingin sa'kin.

"M-May sakit si lola .. nasa ospital siya ngayon. Gusto ko lang sanang ipaalam sa kaniya ukol sa kasal natin bukas.. At saka, puwede bang ako lang mag-isa ang pupunta?"Pakiusap niya sa'kin.

"No." I coldly answered her.

"Hindi ka puwedeng lumabas dito na hindi ako kasama! Are you trying to escape from me?!" I shouted at her,  her eyes widen because of shock.

"X-Xero..bakit?" aniya sa garalgal ang boses.

Napasabunot ako sa sariling buhok ko. I took a deep breath. She will escape. I knew it. She will escape from me.

"You stay here with me. You stay..after our marriage we will go there to your grand mother..right?" I said, nanlulumo ang buong mukha niyang nakatingin sa'kin at tuluyan na ngang bumagsak ang mga luha niya.