Aysar +18

38.Bölüm

Evin önüne gelince Begüm şoföre tutarı ödemeye çalışsa da adam ödemenin yapıldığını söyleyip kabul etmemişti.

Begüm kucağında uyumak üzere olan Yağızla evlerinin bahçesine giriş yaptı.

Kapıdaki korumalardan biri konuştu.

"Begüm Hanım Aras Bey sizi arıyordu. Yanına gidin direkt isterseniz."

Begüm başıyla onayladı ve evden içeri girdi. İlk işi Yağızı odasına götürüp yatağına bırakmaktı. Yarı uyur vaziyette olduğu için Yağız da tek kelime etmemiş uykuya teslim olmuştu.

Begüm odadan çıkıp salona indi. Bu sırada telefonunu eline aldı. Arastan 12 cevapsız arama vardı. Telefonun sesi kısık olduğu için hiçbirini duymamıştı ve Aras onu arayalı yarım saatten fazla olmuştu.

Tahmin ettiği gibi Aras da babası da burada, salondaydı.

İkisi de oldukça sinirliydi.

"Neredeydin?!"

"Geldim işte. Sorun ne?"

"Seni kaç kez aradım açmadın. Nerdeydin?"

Babasına baktığında o da en az Aras kadar sinirliydi.

"Taksideydim sen aradığında. Duymadım."

"Taksiye binmeden önce neredeydin?"

"Hesap vermek zorunda mıyım? İstediğim yerde olurum. Bu da sana kalmaz."

"Onun yanındaydın değil mi?"

Begüm anlayamaz şekilde cevap verdi.

"Kimin?"

"Kim olucak, Çağrının!"

"Ne diyorsun sen ya?"

Aras telefonunu Begüme çevirip telefondaki fotoğrafı Begüme gösterdi.

Kahvaltıdan çıkarken çekilen fotoğraflardan biriydi.

Begüm kala kaldı. Çağrı hallelettiğini söylemişti.

"Sen bu şekilde devam et! Yağıza veda etmeyi de unutma. Çağrı sana bırakmaz Yağızı. Bunca yıl çocuğunu ondan sakladın. Bu saatten sonra o çocuğu asla ama asla sana bırakmaz."

"Ben Yağızı Çağrıdan saklamadım. Siz beni buna mecbur bıraktınız! Şimdi de rahat bırakın beni. Ben ne yaptığımı gayet iyi biliyorum."

"BEGÜM HALA NE SAÇMALIYORSUN SEN? Yağızı gözden çıkardın da bizim mi haberimiz yok? Ayrıca o verdiğin sözleri unutmadım diyip diyip duyuyordun ama görülen o ki unutmuşsun. Unutursan ne olacağını biliyordun."

Begümün bu sırada elindeki telefon titremeye başladı. Göz ucuyla bakınca Çağrı yazısını gördü.

"Ya neden bu kadar müdahale ediyorsunuz hayatıma? Ben kendim için iyi olanı bilmez miyim?"

"Bilemezsin. Anlaşmamıza da sadık kalmıyorsun. Onun yanındaydın Begüm!"

Telefon titremeyi kesince Çağrının pes ettiğini düşündü. Ancak Çağrı pes etmemişti. Begümün onu araması veya mesaj atması gerekirken mesaj veya arama yapmadığı için bir şeylerin ters gittiğini anladı.

"İstediğim kişinin yanında olurum. Bu sizi ilgilendirmez. Artık bırakın beni. İstemiyorum bu şekilde yaşamak!"

Tekrar telefonu titremeye başladı.

"Ya zaten anlaşmamızın en önemli maddesi Çağrıyla görüşmemendi! O şartlarla geldin Türkiyeye! Sen mantıklı düşünemiyorsun. Yağız diyorum sana anlamıyorsun. Sen oğlunu kaybetmeye göze almış olabilirsin ama ben bu duruma göz yumamam. Bu yüzden de bu evden dışarı adımını atmayacaksın. Madem İngiltereye gitmiyorsun. Burda da sana rahat yok. Çağrıyla görüşemezsin ve..."