Aysar +18

18.Bölüm

Kağıda baka kalmıştım. Ne diyeceğimi bilemedim.

"Belki gerçek değildir. Yani olay şu şekilde başladı. Arasın sana kağıdı verdiği gün Asım bana bu belgeleri mail olarak attı. Bizi evine çağırmasının amacı senden örnek almak amacıylaymış. Sonra testi yaptırmış ve sonuç bu."

Çağrının dediklerini anlıyordum ama ne kağıttan gözümü çekebilmiştim ne de cevap vermiştim. Böyle bir şey nasıl olur? Annem kim o zaman? Neyin içindeyim ben?

" Ha-Hayır bu olamaz. "

" İlk başta ben de öyle olduğunu düşündüm ama sonrasında uzun detaylı bir araştırma yapınca şüphelenmeye başladım. Mesela şu an elindeki kimlik sen üç yaşındayken çıkarılmış sana. Öncesine dair hiçbir yaşam belirtin yok"

Gözlerimi Çağrıya çevirdiğimde o da ne yapacağını bilemez haldeydi.

"Aslında sana bunu demeyecektim gerçek olduğunu düşünmediğim için ancak doğru olabilir. İstersen bir tane daha DNA testi yaptırabiliriz."

"Bu saatten sonra ne değişecek?"

"Bilmek istemez misin?"

"Bu güne kadar neredeyse bu günden sonra da orda kalsın. Tanımıyorum bile kendisini. Yani şu an tanışmadığımız için bir şey kaybetmem."

"Asım seninle görüşmek istiyor."

"Ben istemiyorum. Sadece tek sorum var. Gerçek annem kim?"

"DNA testi yapılması gerekiyor. Bir cevap veremem buna."

Annemin başkası olduğunu düşünmüyorum. Çünkü annem gerçek bir anne. Babamın gerçek babam olmaması çok şaşırtmadı. Bu güne kadar evde hep ayrımcılık yaptı abime ve Ömere. Hep erkek oldukları içindir belki dedim ancak Azra doğunca anladım ki olay kız erkek olayı değildi. Sürekli susmam ve sesimi çıkarmamam için elime para veriyormuş gibime gelirdi hep. Ben de susardım.

"Benim uykum geldi."

"Yine kaçıyorsun. Ağla, anlat. İçine atma."

"Ağlanacak bir şey yok. Her şey yarım saat öncesiyle aynı. Annemin kim olduğu da önemli değil. Bana annelik yapan kişi önemli benim için. Babaya da ihtiyacım yok. İhtiyacım olduğunda yanımda kimse yoktu."

"Her türlü kararına saygım var. Her şekilde senin yanındayım."

Oturduğum koltuktan kalkıp yatak odasına girdim. Direkt yatağa girip gözlerimi kapattım. Çağrı da odaya girdi. Yatağa uzanıp ellerini bana sardı. Yine başını saçlarıma gömdü.

* * *

Sabah uyandığımda Çağrı yanımdaydı. İşe gitmiş olmalıydı bu saatte. Emin olmak için saate baktım. Saat 11 i geçmişti. Normalde Çağrı saat 8 de kalkardı.

Kollarının arasından çıkamayacağımı bildiğim için ona doğru döndüm. Hala uyanmamıştı. Elimi yanağında gezdirdim. Sakalı yoktu. Uzamalarına hiç müsade etmiyordu.

Yüzünde gülümseme oluşmuştu. Uyanmasına rağmen gözlerini açmıyordu. Elimi ateşe deymiş gibi hemen çektim. Elimi çekince gözlerini açtı.

"Çağrı geç kaldın."

Az önce yanağında gezen elimi eline alıp avcumun içini öptü.

"Bu gün annenle ilgili dediğin şeyi yapıcaz."

"Neyi?"