2.Bölüm

121K 3.7K 4.5K
                                    

  Sınıftan çıktığımızda giriş kata kadar tek bir sorun bile çıkartmadım. Kimsenin canını tehlikeye atamazdım. Peki kim bu adamlar? Benden ne istiyorlar? Giriş katta yanımdakiler gibi 2 adam daha vardı. Müdürü, müdür yardımcısını rehin almışlardı.

  Olduğum yerde durdum. Bu sefer dikkatler benim üstüme çekildi.

"Sizinle birlikte geliyorum zaten bırakın müdürü ve müdür yardımcısını."

"Burdan çıktığımız an onlar da serbest kalıcaklar zaten." 

Dediğine güvenmesem de onlarla beraber yürümeye devam ettim. Kapının önünde iki tane range rover vardı. Beni öndekine bindirdiler. Ardından onlar da binip kapıyı kapattılar.

Araba hareket etmeye başlayınca gittiğimiz yolları takip etmeye başladım.

"Begüm hanım bu uzun bir yolculuk olucak. Kusura bakmayın."

Diyip yanımda oturan adam burnuma bir mendil dayadı. Çırpınsam da kurtulamadım ve kazanan uyku olmuştu. 

* * *

  Gözlerim açılmak istemese de kendimi zorlamaya başladım. Çünkü tanıdık olmayan ağır bir koku vardı.

Gözlerimi hemen açtım. Odayı dışardan gelen ışık aydınlatıyordu. Bir az daha etrafıma bakındım. Görüntü netleşmeye başlamıştı.

Camın önündeki sallanan sandalyede oturan birisi vardı. Elindeki kristal bardakla beni izliyordu.

  Hemen bakışlarımı üzerime çevirdim. Hala okul formam vardı. Bu bir az içimi rahatlasa da beni neyin beklediğini bilmiyordum.

"Kimsin ve benim burdaki işim ne? Bu saatte evimde olmam gerekiyordu."

"Burası yeni evin."

Tüm soğukluğuyla söylediği sözler beni korkutmuştu.

"Ne diyorsun? Ne istiyorsun benden?"

Oturduğu yerde hala istifini bozmadan beni izliyordu.

"Karım olmanı."

Dediği şeyle şok geçirmiştim.

"Be... Ben daha 17 yaşındayım. Daha çocuğum. Ne evlenmesi?"

Sesim eskisi gibi güçlü çıkmıyordu. İstediği şey korkmama sebep olmuştu.

"4 ay sonra 18 ine giriceksin."

"Bu seninle 4 ay sonra evleneceğim anlamına gelmez."

"Ben hangi anlama gelmesini istiyorsam o anlama gelir."

Her cümlesinde korkum daha da artıyordu.

"Tamam hadi evime bırak beni."

"SANA YENİ EVİN BURASI DEDİM! NEYİNİ ANLAMIYORSUN?"

O kadar yüksek sesle bağırmıştı ki yatak başlığıyla bütün hale gelmiştim.  Nasıl bulaştım bu saçma işe ya! Benlik bir sorun da yok aslında. Karanlıkta göründüğü kadarıyla karşımdaki kişiyi tanımıyorum bile. Adamın kendi sorunlarından kaynaklı bir sebepten burdayım ve eve gitmek istiyorum.

Aysar +18Where stories live. Discover now