🍒58🍒

2.9K 295 160
                                    

"Onur benim de ayaklarım var çok şükür. Hani yürüyebiliyorum Elhamdülillah."

"Biliyorum."

"E o zaman?"

Uyandığım zaman aşağı inmek için merdivenlere geldiğimde Onur kucağına almıştı ve şimdi de merdivenin son basamaklarındaydık.

"Bir şey yok güzelim ama oldu da Allah korusun ayağın takıldı. Önlem almak lazım."

Salona girdiğimizde koltuğa bıraktı beni.

"Mutfağa gitseydik kahvaltı hazırlayacaktım."

Ayaklandığımda omuzlarımdan tutup geri oturttu.

"Buradan kalkmıyorsun Vişne tamam mı? Güzelce ben hazırlıyorum kahvaltıyı sen de ayaklarını uzatıyorsun. Kahvaltıdan sonra da birlikte doktora gidiyoruz."

Başımı salladığımda koltuğa yaslandım.

Elimi karnıma koyduğumda gülümsedim. 4. ayımıza girmiştik. Ve bugün de cinsiyetini öğrenecektik.

Onur bu 4 ay içinde aynı bu şekildeydi. Zaman zaman elimi hiçbir şeye değdirmeme izin vermediğinde ona kızıyordum ama çoğunlukla ona bakıp gülümsüyordum.

"Vişne yeşil çay mı? Normal çay mı?"

"Yeşil çay."

Yarım saatin ardından güzel kokular gelmeye başladı. Biraz sonra da masa hazırdı.

Güzel bir kahvaltının sonunda masayı toplayıp hazırlanmıştık ve yola koyulmuştuk.

🍒🍒🍒

"Eveet. Bakalım bakalım."

Görüntülere baktığımda doktor hanım da cinsiyetini görmeye çalışıyordu.

"Heh. İşte gördüm. Bebeğimiz kız olacak."

Onur'a döndüğümde gözlerinin dolduğuna şahit oldum.

Kızımız olacaktı.

Görüntüleri verip gerekli uyarılarda bulunduktan sonra odadan çıkmıştık.

Arabaya bindiğimizde Onur bana döndü.

"Vişne. Sarılabilir miyim?"

"Tabi ki."

Sıkıca sarıldığında konuştu.

"Canın acıyor mu geri çekilebilirim."

"Hayır iyiyim."

Ben de kollarımı ona sardığımda bir süre sonra omuzları sarsılmaya başladı.

"Onur? Ne oldu neden ağlıyorsun?"

"Kızımız olacakmış Vişnem. Küçük, aynı senin gibi bir kız çocuğu."

Biraz sonra benden ayrıldığında alnıma minik bir öpücük bıraktı.

"Annemleri arayalım mı?"

Onur'un teklifi benim de aklımdan geçen şeydi. Telefonumu çıkarıp annemleri aradığımda hoparlöre vermesini istedim.

"Anne hazır mısınız?"

"Evet."

"Tamam. Bizim bir kızımız olacak İnşaAllah."

Bir süre ses gelmedi.

"Sıla. Sıla. Sıla?"

Babamın annemin adını seslenmesini duydum.

"Hı?"

"Sıla hadi cevap verelim sonra şaşırırsın."

Gülmeye başladığımda Onur da gülüyordu.

Vişne | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin