The Farmer's Daughter...

Chapter 57: Meeting with the President

Natulog sila'ng magkatabi at magkayakap. Hindi na nila nagawang maghalikan man lamang.

Kinabukasan, ay mabigat ang katawan ni Zam na'ng bumangon kahit wala nama'ng nangyari sa kanila.
"Prepare yourself sweetheart, the  judge will be here anytime soon!"

"Do you think we should still continue this?"

"Of course sweetheart. No one can stop us, not even the king! So get ready to be my wife in a minute!"

Pero sira na ang loob ni Zam, hindi na siya umaasa na mangyayari pa ang inaasam asam nila ni Davin at tama ang kutob niya dahil ilang sandali pagkatapos nilang magbihis ay tumawag ang judge na kausap ni Davin nung nakaraang gabi.
"Im sorry but i can't come anymore!"

Galit na tumawag sa kanila ang binata para sitahin ang ama, pero kalmante ito'ng sumagot.
"Just come home son and lets talk about that matter here! Marriage is not a simple thing that can be done anytime you want!"

"And why not father? Im in my legal age now and ready to marry the woman i love!"

"Don't be childish son, youre not just a pretty rich boy who can get everything you want! You're more than that for good damn sake, lot of things are need to consider and you know exactly what i mean!"

Wala'ng nagawa si Davin kundi ipagpaliban muna ang  pangarap nilang kasal ni Zam.
"Please don't give up my love and promise me that you'll wait until i comeback! I will enlighten them  about you and let them know who you really are!"

This time, mauuna'ng bumiyahe si Davin bago sila ihatid ng helicopter ni Laura pabalik sa Baki-an valley. Pero nung nasa hangar na sila ay may dumating na isang black limousine at isa pang tinted car. Bumaba ang dalawang unipormado'ng sakay ng tinted car at mabilis na sinunggaban si Zam.
"Alam namin na martial art expert ka miss pero hindi mo na yan kailanga'ng gamitin dahil kakausapin ka lang ng aming boss!"

"Saglit lang ito maam at hindi ka mapapahamak kung hindi ka papalag!"
Sabi rin ng isa na nakatutok ang baril sa tagiliran ng dalaga saka bumaling kay Laura.
"Huwag kayo'ng aalis, huwag niyo siya'ng iiwan, may kakausap lang sa kanya sandali!"

Bumukas ang limousine at itinulak ng mga ito sa loob si Zam. Laking gulat niya nang makilala kung sino ang naghihintay sa loob ng magarang sasakya.
"L-lol... Mister President?"

"Listen young lady and listen very very carefully! Because my time is very precious and limited, and one of the things i hated the most is to repeat everything that i already said, understand?"
Sa isip ni Zam, mas kumain pa nang maraming oras ang mga walang kwentang introduction nito kaysa ang kumustahin siya o  diniretsa ng ano ma'ng importanteng sasabihin sa kanya.

"O-opo!"

"Very good! Now... I know that you already  knew who am i to you and what i did to your parents twenty years ago!"
Hindi kumibo si Zam kaya nagpatuloy ang pangulo.

"I will let you live in peace provided that you will not come near to my wife on one condition..."

Hindi na nakatiis na hindi sumabat ng dalaga sa sobra'ng pagiging maligoy ng inaakala'ng lolo niya.
"I will not marry the prince of Cuziba!"

"Bravooo! Nagmana ka rin sa pagiging clever at smart ng papa at mama mo but not only that! I know that the prince is so much inlove with you and he will do everything to make your marriage possible. So, if you love your family, make a way to divert the prince's attention to my daughter Narja."

"P-pero pamilya niyo rin po ako,  apo niyo po ako hindi po ba?"
Humalakhak nang mahina ang Presidente saka tinapik na'ng mahina sa balikat ang dalaga.

"Hahayaan kita sa akala mo'ng yan but it won't change anything i feel for you and your family. Listen... Your family's freedom or your own happiness? You choose!"

"A-ano po ang gusto niyong gawin ko?"
Ngayon pa lang ay tila sasabog na sa sobra'ng sakit ang puso ni Zam. Sakit ng pagtanggi ni Lazami na kilalanin siya bilang apo at ang napipintong pagkabigo sa lalaki'ng una't huli niya'ng mamahalin.

"I really like your cleverness, sayang at hindi tayo magka-dugo! Bueno, ganito ang gawin mo!"
Sinabi ng pangulo ang nais ipagawa sa dalaga. Saglit pa ay pinalabas na siya ng sasakyan at umalis na ang mga ito at iniwan siyang tulala at luhaan.

Patakbo'ng nilapitan siya ni Laura.
"Zam, Zam, what happened, sino ang mga yun?"

Umiling si Zam.
"T-tayo na po!"
Sa halip ay sabi niya sa naghihintay na piloto.

Wala sila'ng imikan habang nasa himpapawid dahil iginalang ni Laura ang damdamin niya. Alam nito'ng kapag handa na siya'ng magsalita ay sasabihin niya ang Lahat dito.

Nang makalapag na sa labas ng bakuran nila ang sasakyan ay biglang nagbago ang aura ni Zam. Muli itong 'sumaya'.

"Helooo! Any body home?"
Masaya'ng nagkahulan ang mga alaga nila'ng Labrador.
"Na-miss niyo agad si ate?"

Alam ni Laura na exaggerated lang ang ipinapakita niya'ng sigla kaya nagpasiya siya'ng huwag muna'ng umuwe at bantayan ang kaibigan.
"Parang gusto ko na'ng linupak!"

"No problem, maglulupak tayo haha!"

"O andito na pala kayong dalawa. Kumusta ang lakad niyo?"

Si Laura ang sumagot.
"Yun po, graduate na si prince charming at nag fly away na sa Cuziba. Bulilyaso ang kasal pero nag-promise si PC na aayusin ang parents niya at babalik para ituloy ang naudlot nilang wedding of the century..."
Natigil lang ang tuloy tuloy na pagdadadaldal ni Laura ng sikuhin siya ni Zam.

"Anong PC? Anong wedding yang pinagsasa-sabi mo Laura?"

Napatakip sa mga labi si Laura saka pinagpalipat lipat ang tingin sa mag ina.
"H-hindi po ba nagpaalam na sa inyo kagabi si sir Davin na..."
Muling siniko ni Zam ang kaibigan.

"Oo nga. Nagpaalam siya'ng kung pwede ay saluhan niyo siya sa kanyang graduation thanks giving. Tiwala naman kami sa inyo kaya kami pumayag, so anong problema at ano yung PC?"

"Ah, eh... Wala pong problema at yung PC po ay prince Charming, haha!"

"Huwag niyo na po'ng pinag iintindi ito'ng si ate Laura ma, she just want to eat nilupak, yun yata ang pinaglilihihan eh!"

"Yun lang ba? Teka't magpapakuha ako sa papa mo nang mga kailangan!"

"No need ma, we can manage!"
Sabi ni Zam na tinapunan nang tingin na may pagbabanta si Laura.