The Farmer's Daughter...

Chapter 59: Ang alok ni Laura

Sinubukan ni Zam na tawagan ang babae para humingi ng payo kung magagawan pa ng paraan na hindi mawala nang tuluyan sa  lolo niya ang property nito. Hindi bale na yung ipinamana sa kanila dahil di naman nila pinaghirapan yun, ang habol niya lang ay yung tahanan'g itinuring na paraiso ng mga magulang na isa sa ipinagpalit niya sa sariling kaligayahan at ang tahana'ng kinagisnan ng mga itinuturing na ninuno.
"G-good evening po attorney, si...S-Zam po ito!"

"O Zam, you finally call! Let me guess, nakita mo na yung mistress ng mister ko ano? "
Hindi siya nakasagot, sasabihin na ba niya?

"I'm just kidding, malay mo ba kung saan hahanapin yun, haha! Any way, how may i help you?"

"Sorry po k-kung hindi agad ako n-nakatawag. Ahm, gusto ko lang po sana'ng humingi ng advice k-kung hindi po kayo busy, i mean..."

"It's okey, go ahead Zam!"
Sinabi niya ang problema niya, although kasama ang batas sa pinag-aaralan nila, hindi sapat ang mga natutunan niya para sa mga ganitong pagkakataon.
"May isang buwan na lang daw po kami. Pero di po ba dapat upon notice ay tatlo o hanggang anim na buwan ang grace period na ibibigay nila sa amin?"

"Yah, right!"
Naisip ni Elena na tama ang first impression niya sa dalaga'ng itinuturing niyang kaibigan, matalino nga ito.

"Ano po ang gagawin ko maam?"

Bumuntong hininga si Elena. Although alam niya'ng hindi pwede'ng hindi maiisip ni Mera or Zam ang lumapit at humingi ng tulong sa Baranggay ay iminungkahi pa rin niya ito sa dalaga.

"Hindi po kami kakampihan ni kapitan Temiong, infact andun po siya nung hina-harrass ng Sheriff sina lolo at wala siyang ginawa at parang tuwang tuwa pa siya!"

"Kung wala ka'ng tiwala sa kapitan, dumiretso ka sa Pao. Tatawagan ko ang friend ko sa Cebu na i-assist ka. Sayang, kung wala sana akong siminar bukas, pupuntahan kita at ako ang tatayong lawyer mo! Anyway, hindi ka pababayaan ni Hermie."

"Thank you po attorney, i appreciate it so much!"

"Don't thank me yet iha, dahil wala pa akong nagagawa para sa yo. Im just wondering, sa tinagal tagal ng panahon na hindi nakikialam sa property na yan ang ex president dahil aside from masyadong remote ang area ay hindi na niya ito kailangan. Then all of a sudden, he will send someone to claim in his behalf? Like... You know, it's kinda weird!"

" Tanong ko rin po yan. Pero sabi po ng sheriff, gagamitin daw po ni ex president Aguilos ang share niya sa property para sa plano niyang tumakbo uli sa presidency next election!"

"That is even more crazy! Mike Will never run out of money, infact his one of the richest man in the country!"

"Alam ko na po ang history ng mga Aguilos, and if i am not mistaken, retribution po para sa great grand mother niya na pinagtaksilan ni don Virgilio. Para po kasi'ng planned ang nangyari eh, it's like he just waited for a right time to attact, to   ruin lolo Elyong's life, and he won, he just make the old man's life miserable, and i hate him for that!"

Natigilan ang babae. Ang dalaga'ng tingin niya ay napaka sweet at mukhang hindi marunong magalit ay galit na galit sa tao'ng di naman niya kilala nang lubos.
"I think, only Mike can give us the right answer, let's wait until he returns. Meanwhile, puntahan mo na sa monday ang Pao to help you at tatawagan kita to make sure you'll be well taken care, okey?"

"S-sige po, t-thank you po maam!"
Sagot ni Zam na nakaramdam nang matinding pagkapahiya dahil nagmukha siyang rude sa pagsasabi ng nararamdaman niyang galit sa dating pangulo.

Well, masisisi ba siya ng kahit sino? Sobra'ng minahal niya ang itinuturing na lolo na mas nagturing din sa kanya higit pa sa isang tunay na kadugo. Di tulad ni Lazami na naturingang tunay niyang lolo pero itinakwil sila. Kaya, isusugal niya ang sariling buhay at kaligayahan alang alang kay ex kapitan Elyong.

Kinabukasan, nagpaalam na siya sa mga magulang na titigil na sa pag aaral at maghahanap na lang ng trabaho sa siyudad para matustusan ang pang araw araw nilang pangangailangan.
"Sorry anak, i know you're tired of listening this line, but i will never get tired of asking your forgiveness, dahil kasalanan namin ang lahat lahat nang mga kamalasang ito!"

"Ma, pa, please stop asking me that. Don't regret that you choosed to have me over the life in the palace! Life is beautiful even though we're lack of expensive things, comfortable beddings and abundant food in the table!"

Awang awa na niyakap ni Randa ang anak but at the same time ay proud na proud siya sa sarili na nagmula sa dugo't laman niya ang napakabuti at napaka ganda'ng nilalang na ito.

"Di bale anak, maghahanap ako ng trabaho para maipagpatuloy mo ang pag aaral mo next semester!"

Kinabukasan, bago bumalik sa Cebu ay dumaan muna sa bahay nina Laura si Zam para magpaalam.
"Ay andito ka na? Papunta na ako dapat sa inyo eh, medyo sumakit lang ang tiyan ko!"

"Bakit, aano ka sa bahay? Kabuntis mo'ng tao gala ka na'ng gala!"
Biro niya dito para itago ang nararamdaman.

"Para i-congratulate kayo sa pangha-harrass kay lolo Elyong ng mga impakto, bruha! At para alukin kayo'ng dito na kayo tumira tutal aalog alog lang naman kami dito. At siya nga pala, huwag na huwag kang titigil sa pag aaral kundi kukunyatan kita!"

Dalawa'ng palapag na ang bahay nina Laura at may limang kuwarto at tatlong cr kaya pwedeng ma-accomodate ang tatlong pamilya.

"Paano ako mag aaral kung ganito'ng wala na nga kaming ari-arian ay wala pa kaming hanapbuhay?"

"A-ako na ang bahala sa lahat. Huwag mo na'ng alalahanin ang pag aaral mo at ang mga pang araw araw niyong pangangailangan! Saka pwedeng magtulungan sina kuya Bobby at tatay sa bukid para mas lumaki ang kita sa anihan!"

"Bahala na... Pag usapan natin pagbalik ko sa linggo!"

Dumukot ng pera sa wallet si Laura at isinaksak sa bag ni Zam.
"Hoy, huwag na! M-may pera pa ako dito..."

Hindi sumagot si Laura dahil halata niyang nagsinungaling lang ang kaibigan. Sa halip ay pabirong itinulak ito palabas ng pinto.