Lara annesini ve babasını kaybettikten sonra intikam için kendini eğitmiş ve katil olmuştu. Kendi intikamını almıştı. Sırada onun gibi haksızlığa uğrayan diğer kızların intikamı vardı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Lara: Korkma, canını acıtmamaya ça...
Sabah bir şeyin düşme sesi ile uyandım. Ne lan amk bu? Off bir uyutmadılar he. Ne kadar çabalasamda geri uyuyamadım.
En son sinirle kalkıp kolumun altındaki yastığı kapıya fırlattım. Uyurken birine sarılmam gerek. Küçükken yani 7 yaşında annem yok diye yalnız uyurdum. Babamada benimle uyu demeye korkardım. O zamandan beri huy olarak kalmış yastığa sarılmak.
Yataktan inip yarı uykulu bir şekilde banyoya girdim. Üstümdekileri çıkarıp kirli sebetine attım. Üstümdekileri çıkarırken canım acıdığı için ağzımdan küçük bir inleme çıkmıştı. Boy aynasından sırtıma baktım. Geçen geceki olayda sırtıma bir kaç darbe almıştım.
Yaralara bakınca yine o kızı hatırladım. Bir adam bir kızı zorla bir arabaya bindiriyordu. Kız yardım edin diye bağırıyordu. Dayanamadım ve gidip yardım etmek istedim. Ama adamları çok fazla olduğu için bir süre sonra artık dayanamadım ve bir kaç darbe yedim. Kızı kurtaramadım. Bana yalvaran gözlerle bakıyordu ama ben 12 kişi ile baş edemezdim.
Neyseki yüzüm iyiydi. Fazla üstünde durmadım. Düşündükçe vicdanım sızlıyordu çünkü. Hemen duş için suyun soğuk tarafını açtım ve duş almaya başladım. Sıcak suyun altına giremiyorum. Sıcak suya hassasiyetim vardı.
Duştan sonra yüzümü traş ettim ve dişlerimi fırçaladım. Üstümü giyinmek için kocaman tam duvarı kaplayan koyu mavi gardrobumu açtım. Kıyafet konusunda kızlardan fazla takıktım. Kendime bir kombin hazırladım hemen. Onunla uyumlu bir saat ve şapkada seçtim ve işte hazırdım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Odadan çıktıktan sonra salona gitmeden önce Lara hanımı uyandırmak istedim. Çok özlemiştim bir kaç günde yaramazlıklarını. Kıkırdayıp kapısını çaldım. Bir süre bekledim ve tekrar çaldım. Duymaz tabi kaç gündür eve ne zaman geldiği belli değil.
Demir: Lara? Hadi uyan canım kardeşim.
Bir süre bekledim ve tekrar kapıyı çaldım.
Babam: İçeri girip uyandırsana. (Demirin dilinden olduğu için Hasan amcayı babam olarak yazıcam :)
Birden arkamdan ses gelince arkaya döndüm. Bu sözüne güldüm.
Demir: Baba,o komidinde her gün bir bardak su koyar. Şimdi ben içeri girersem o bardağı alnımın çatına yapıştırır.
Evet,oda benim gibi hemen kızar ve kapıya bir şeyler fırlatırdı.
Babam: Çekil şuradan be. Korkak. 21 yaşındasın ama hala korkuyorsun.
Demir: Baba ya.
Beni kapıdan itib kendi açtı kapıyı. Ben ise olacakları sırıtarak izliyordum. Ama kapı açılınca çok şaşırdım.
Çünkü oda boştu ve her gün çarşaf değiştiren Laranın yatağı üç gün önceki halinde duruyordu. Babamda şaşırmıştı. Hemen bana döndü. Bende bilmiyordum.
