Hayat anne ve babasız çok zor!

652 94 44
                                    

Yemek yedikten sonra Lisayı kolundan tutup odaya çıkmıştım. Oda peşimden sürüklenmişti tabi doğal olarak.

Lisa: Ya ne yapıyorsun sen?

Lara: Sesini çıkarma.

Tahirin sözlerine sinir olmuştum. Neden bütün erkek kadınları zayıf olarak görmek zorunda? Odanın kapısını açıp içeri girdim. Lisa kolunu benden kurtarıp yatağa oturdu ve yüzüme bakmaya başladı. Ona ne var derecesine başımı salladım.

Lisa: Canım sıkılıyor Lara benim.

Lara: Ne yapayım Lisa?

Lisa: Ayşe teyzeyle mutfakta vakit geçirmeme izin ver lütfen.

Biraz düşündüm de bunda bir sakınca yok. Ayşe teyze zaten yemek yapmayı seven kızları sever. Zamanında bende ona az yardım etmemiştim sonuçta.

Lara: Tamam gidebilirsin.

Lisa: Oley be.

Ayağa kalkıp hemen aşağı inmişti. Bende çalışma masası geçip düşünmeye başladım. Ben bu Yiğit denen iti nerden bulacam şimdi? Yüzünü hiç görmedim ki.

Telefonu elime alıp Yiğidin numarasının mesajlar kısmına girdim. Ne diyecem? Düşün Lara, düşün.

Lara: O kadar cesursan karşıma çıkmaya ne dersin?

Ne kaybederim ki? En fazla ölürüm yani. Ki bu benim korktuğum bir şey değil. Bekledim ama cevap yoktu işte. Bana gönderdiği videoyu bilgisayara yükledim ve kızın yüzü görünen bir kare seçtim. Bunu yaparken azcıkta olsa izlediğim için yine kötü olmuştum. Ama öyle yada böyle bunu yapmam gerek.

Kızın yüzünü inceledim. Kız en fazla 18-19 yaşındaydı. Yani benim yaşımda. Çok güzel bir kızdı. Ama kızdı işte. Bir zamanlar. Canice öldürülmeden önce öyleydi.

Demir: Bu kızın fotoğrafı neden sende?

Hemen fotoğrafı kapattım ama o sırada fotoğrafın altındaki video açıldı. O kadar paniklemiştim ki ellerim titriyordu. Toparlayım derken iyice açıp dökmüştüm.

Demir: Çek ellerini. Bu ne lan?

Kapatmaya çalışırken ellerimi tek eliyle tutmuş masaya sabitlemişti. Gözlerimi kapattım ve izlenmesine izin verdim. Bu sırada tekrar o sesleri duymak bana acı veriyordu yine ama dayandım.

Demir: Lara bu kız.

Gözlerimi açıp ona baktım. Gözlerinde pişmanlık vardı. Ne oluyor lan?

Lara: Abi? Kızı tanıyor musun?

Ellerimi bıraktı ve başını salladı.

Demir: Geçen o pezevengin elinden anlamadığım kız bu.

Ayağa kalktım ve onun karşısına geçtim. O ise hala kenetlenmiş gibi videoya bakıyordu. Abim bu kızı görmüşse demek ki o Yiğit denen şerefsizi de görmüş.

Lara: Abi sen o adamı hatırlıyor musun?

Demir: Evet.

Lara: Bana yüzünü çizermisin lütfen.

Bana ters ters baktı ama tek kelime etmeden benim kalktığım sandalyeye oturdu ve A4 kağıdına karakalemle bir şeyler çizmeye başladı.

Abim çok iyi resim yapar ve bu şuan aşırı işimize yarayacak. Ama bu çok uzun sürecek ya.

Lara: Abi sen çiz. Ben geliyorum. Lütfen ayrıntılara dikkat et.

Demir: Hadi canım kardeşim. Çık odadan.

Katil Gölge +18 ~Tamamlandı~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin