Katil Gölge +18 ~Tamamlandı~

Sen abim olmaya layık değilsin!

Sonunda depoya gelmiştik. Buraya gelene kadar kendimi zor tutmuştum. İçimdeki intikam ateşi her geçen gün dahada artarken sonunda elime düşmüştü.

Arabadan indığimde onu içeri taşıyorlardı Burakla diğerleri. Onların arkasından bende girdim içeri. Onu yere atıp vereceğim emri bekliyorlardı.

Lara: Bağla onu Burak.

Burak: Tamam.

Bir kenarda onu duvara bağlamalarını bekledim. İşlerini bitirdikleri zaman ona doğru yaklaştım. 

Lara: Onu uyandırmaya ne dersin? 

Burak: Tabi.

Bir kova buzlu suyu getirip üstüne döktü. Çırpınıp uyandığı zaman ben tabi ki bunu keyifle izliyordum.

Lara: Hemen gidin burdan!

Burak: Ama Lara hanım.

Lara: GİT DEDİM! Bir arabayı burda bırak.

Burak: Peki.

Depodan çıkıp kapıyı kapattılar. Bir süre sonra araba sesleri geldi ve gitmişler di işte.

Soğuktan tir-tir titreyen piç bana bakıyordu. Ama o kadar üşüyordu ki ağzını açamıyordu. Karşımdaydı işte. Hayatımı mahveden adam, pardon adam demiyim. Adam olanlara hakaret olur.

Lara: Isınmak istermisin? 

Yiğit: L-lütfen.

Lara: Çok beklersin.

Etrafa baktım ve bir sandalye buldum. Onu alıp karşısına koydum. Masanın üstünde ki bez parçası ile de gözlerini bağlamak için ona yaklaştım. 

Yiğit: N-ne yapacaksın bana?

Lara: Hiç bir şey.

En azından şimdilik.

Yiğit: Gözlerimi neden bağlıyorsun? A-aç gözlerimi.

Başını sürekli çevirdiği için zorda olsa sonunda bağlamıştım gözlerini. Birazdan konuşacağım şeyler beni ağlatıcaktı ve ben beni ağlarken izlenmesini istemiyorum. Geri çekilip sandalyeme oturdum ve derin bir nefes aldım.

Yiğit: Lütfen aç gözlerimi.

Lara: Kapat o lanet ağzını.

Yiğit: Lütfen...

Lara: Neden yaptırdın bunu?

Yiğit: Neyi? 

Ayağa kalkıp yüzüne bir yumruk yapıştırdım.

Lara: Bilmiyormuş gibi davranma. Gebertirim seni!

Dişlerimi sıkıyor ve derin nefesler alıyordum. Beni bu kadar cani hale getirecek ve ailemi elimden alacak kadar ileri gitmelerine neden olan şey neydi?

Yiğit: Neyi kastediyorsun bilmiyorum. 

Lara: Annemi ve babamı niye öldürttün?

Yiğit: Haa o mesele? Canım öyle istedi.
Güldüm bu sözüne. Az önce korkudan titreyen adam şuan benle alay ediyordu resmen.

Lara: Canın öyle istedi öyle mi?

Yiğit: Evet.

Masanın üstündeki çantayı açıp içinden çakmağı çıkardım. Bir tane de ince demir çubuk çıkardım.

Lara: Benim canımda bunu istiyor. Ne yaparsın ki, elden bir şey gelmiyor.

Üstünde ki gömleğin kollarını yukarı kıvırdım ve kolunu açık bıraktım.