Katil Gölge +18 ~Tamamlandı~

Tekrar karşılaştık.

Arkadaşlar lütfen medyadaki şarkıyı dinleyin. Sizce de şarkı Simgenin Kamera şarkısının aynısı değil mi?

Medya: Lara Egemen.

Akşam yemek masasında oturmuş yemeğimle oynuyordum. Hiç canım çekmiyor ama.

Size ne olduğunu anlatayım. En son Tahiri odadan çıkardım. Ondan sonra Ayşe teyze bizi masaya çağırmışdı. Hepimiz oturmuş yemek yiyorduk.

Neden odama girdiğini hala anlamıyorum. Zaten ilk günden gözüme girmemişti. Meymenetsiz.

Demir: Neden yemeğini yemiyorsun Lara?

Daldığım düşüncelerimden kurtulmak için kafamı salladım ve başımı kaldırıp abime baktım.

Lara: Canım istemiyor. Size afiyet olsun.

Sandalyemi arkaya itip ayağa kalktım. Dönüp Tahire baktım.

Lara: Senin evin yokmu? Neden hep burdasın?

Demir: Lara o benim arkadaşım.

Lara: Arkadaşın abi. Sevgilin değil. 7/24 evimizde olmak zorunda değilim.
Tahir: Seni öldürecek halim yok.

Neden böyle bir şey söyledi şimdi bu?
Önüne geldim ve baş parmağımı  gözünün önünde salladım.

Lara: Onu yapmak göt ister bebeğim.

Amcam: Lara yeter lütfen. Bunu neden yapıyorsun?

Lara: Amca o az önce be.

Tahir: Seni bu kadar rahatsız ettiğimi bilmiyordum.

Lara: Sadece sevdiklerim beni rahatsız etmez. Ve sen benim sevdiklerimden değilsin. 

Demir: Lara hadi odana!

Lara: Tamam abi.

Geri çekildim ve odama çıktım. Kendimi yatağa attım ve düşünmeye başladım. Sanırım abim haklı. O onun arkadaşı ve benim karışmaya hakkım yok. Sadece onun önünde bana bağırması biraz canımı acıtmıştı.

Boşverdim ve pijamalarımı geyinip ilacımı içtim. Uyusam her şey geçecek. Bu gün gerçekten çok yorucuydu. Artık dinlenme zamanı. Yarın yine uzun bir gün olucak.

Yatağıma uzandım ve yorganı başıma kadar çektim. Başta nefesim kesilse de sonra alıştım ve gözlerimi sıkı-sıkı kapattım. Evet sayın uykucuk. Lütfen yanıma uğrayabilir misin?

***

Telefonumun melodisi beni sinir etse de direniyor, gözlerimi açmamaya çalışıyordum. Ama her kimse beni arayan malesef pes etmiyordu. Bu yüzden en son ben pes edip gözlerimi açtım ve telefonu elime aldım.

Alev arıyor.

Off Alev ya. Beni uykumdan uyandırmak zorunda değildin. Hala inatla çalan telefonu açıp kulağıma götürdüm.

Alev: GÜNOO.

Tüm sesi ile bağırdı için telefonu kulağımdan çektim ve kulağımı ovaladım. Tekrar kulağıma götürdüm ve Alevi kendi kendine konuştuğunu anladım.

Alev: Evet yani şimdi sen geliyorsun ve biz.

Lara: Dur Alev. Dur. Sana da günaydın.
Alev: Sen beni dinlemiyor musun?

Lara: Hayır. Tam olarak dinlemiyorum.

Alev: Off Lara. Görüşelim diyorum.

Lara: Tamam. Ne zaman, nerde?

Alev: Yeni bir cafe açılmıştı geçen. Hadi oraya gidelim. Çok iyi kahvaltıları varmış.