ATEŞLE OYNAMA

Acı

" Adena en ne dediğinin farkında mısın?"

" Kesinlikle bak biraz çılgınca olduğunun farkındayım ama hayatlarımızda delice olmayan tek bir şey söyle bana."

Eric bir şey bulamayarak önüne dönünce diğerlerine baktım. Hepimiz benim odamda toplanmıştık çünkü aklımdan geçenleri onlarla paylaşmam lazımdı. Harry ve Eric'in ziyaret odalarından birinden aşırdığı büyük masanın üstüne saçılmış kağıtlara baktım. Hepsinin başları masaya düşecemiş gibi görünüyordu çünkü aralıksız saatlerdir tartışıyorduk. Saat 12'yi geçiyordu ve Aqua o kadar yorulmuştu ki masada uyuyup kaldığı için onun Leslie'nin yatağına yatırmıştık. Sandalyemi çekip oturduğumda herkes kalan son enerkileriyle bana baktı.

" Bu delilik değil."

Leslie birkaç dakikadır uğraştığı kağıdı önümüze itip " Bir tablo yaptım. Bulduğumuz her ipucunu tabloya yazıp ilerleyeceğiz ve hangisinin David'in lanet akrabası olduğunu ancak o zaman öğreneceğiz." dedi. Omuz silkerken " Bana uyar." dediğimde Aaron kağıda bakıp Leslie'ye geri verirken " Damon'ın kısmına bir anda ortaya çıktığını yaz." dedi.

" Bu iyi bir sebep değil."

" Evet ama.."

" Çocuk bizden daha uzun zamandır bu dünyanın içinde. Aslında onun tarafından bakarsak bir anda ortaya çıkanlar biziz."

Araya karışıp başımı sallarken " Kesinlikle.. Damon bize sonradan katıldığı ve biraz tuhaf olduğu için onun David'in oğlu oladığını düşünemeyiz.." dedim. Eric'in yorgun bir şekilde " Peki sana Aldric'in onun kardeşi olduğunu düşündürten şey ne?" demesiyle ona döndüm ve " İnançlarla ilgisi olmayan biri neden bugün kiliseye geldi. Neden tam benim orda olduğum gün ve tabi bir de Aldric'in öğrencilerinden biri daha öldürüldü. Üzgünüm ama şu anda Aldric , Damon'dan daha şüpheli." dedim.

Leslie bana katıldığını gösterecek bir şekilde Aldric yazının altına bir numaralı sebebimizi yazdı. Kalemi kenara koyarken sesindeki yorgunluğu bastırmaya çalışarak konuştu.

" Ayrıca o gün arabada ve daha sonra da kızlar ortak banyosunda yardıma koşan Damon'dı."

" Size söyledim katiller kurbanlarını kendileri öldürmek isterler."

" Ah Tanrım Colin! Adena adaklık bir koyun değil. Damon'ı suçlu çıkaracak sağlam bir şüphemiz bile yok. Aldric hakkındaki şüpheler daha fazla."

Başımı kollarımın arasına gömüp bir süre gözlerimi dinlendirdim. Aaron'un yumuşak dokunuşuyla başımı kaldırdığımda kendimi zorlayarak , yapabildiğim kadarıyla gülümsedim. AAron gözlerimdeki yorgunluğu okumuş gibi masaya döndü ve " Yarın.. Yarın herkes yeni bir şeyler bulmaya çalışsın ve ne zaman bir şey bulursak yine toplanır ve onu tabloya yazarız." dedi.

Hepsi gittikten sonra Leslie ve ben , Aqua'yı zor da olsa odasına taşıdık ve geri döndüğümüzde gözlerimiz kapıyı açtığımız zaman bile nerdeyse kapalıydı. O kadar uykum gelmişti ki sabaha kadar deliksiz hatta tuhaf bir şekilde kabussuz uyudum. Sabah uyanmak bile benim için son zamanlarda olduğundan çok daha zor gelmişti. Aslında son zamanlarda uyanmak benim için çok zor olmamıştı çünkü uyuyamıyordum bile ama o kadar yorulmuştum ki bugün Simon'la olan antremanadan canlı çıkabileceğimden şüpheliydim.

Kahvaltıda hepimiz bir araya geldiğimizde dün ki tartışmaları ve teorileri bir daha tekrarlamak istemiyordum. Kendi aklımda Leslie'ninkine benzer bir tablo oluşturmuştum bile. Damon'ı şüpheli gösteren şeyler sonradan bize katılmış olması ve tuhaf oluluydu. Onu masum gösteren şeyler ise beni kurtarmış olmasıydı. Hem de iki kere.